Τρίτη 29 Δεκεμβρίου 2015

ΔΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΑ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΤΩΝ



Τα εθελοντικά ανατολικά τμήματα ενσαρκώνουν τα φυσικά δίκαια των 160 διαφόρων λαών, τους οποίους ο σοβιετισμός της ΕΣΣΔ ήθέλησε να ισοπεδώσει δια της βίας.

Θα αναφέρουμε δώδεκα σχετικά παραδείγματα:

Ο  ΦΓΙΟΡΤ  ΙΒΑΝΩΦ -ΕΙΝΑΙ ΡΩΣΣΟΣ

Από της ενάρξεως της ανατολικής εκστρατείας πολυάριθμοι Ρώσσοι κατατάχθηκαν εθελοντικώς εις τας γερμανικάς γραμμάς δια να συμμετάσχουν και αυτοί εις την απελευθέρωση της πατρίδος των. 
Ως συνδετικός κρίκος μεταξύ των σοβιετικών λαών είχε καθιερωθεί η ρωσσική γλώσσα.
Υπάρχουν όμως πολλές περιοχές της Σοβιετικής Ενώσεως όπου όχι μόνον δεν ομιλούν, αλλά ούτε καν κατανοούν την ρωσσικήν.
Οι Ρώσσοι όμως δεν διαφέρουν μόνον ως προς την γλώσσαν, αλλά και γενικότερο ως προς τα ήθη και τα έθιμα και την ιδιοσυγκρασία από τους άλλους λαούς που επιπόλαια χαρακτηρίζονται με το όνομα '' Ρώσσοι''

Ο  ΤΑΤΑΣΒΙΛΙ -ΕΙΝΑΙ ΓΕΩΡΓΙΑΝΟΣ

Τα δύο περίπου εκατομμύρια του λαού που κατοικούν εις την νοτιοδυτική περιοχή του Καυκάσου.
Οι Γεωργιανοί διατήρησαν την χριστιανική θρησκεία που κληρονόμησαν από το Βυζάντιο.
Από της προσαρτήσεως της χώρας τους εις το ρωσικό κράτος- 1801- αγωνίζονται συνεχώς δια την επανάκτηση της αυτονομίας τους.
Προ του παγκοσμίου πολέμου πολλοί από τους εξαθλιωθέντας   ορεσίβιους (αυτοί που ζούσαν στο βουνό) έλπιζαν να ελευθερωθούν χάρις εις τον σοσιαλισμό.
Ο μπολσεβικισμός όμως και ο Γεωργιανός Στάλιν τους απογοήτευσε και τώρα μάχονται με ενθουσιασμό κατά των καταπιεστών τους.

Ο  ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΣ  ΜΑΞΙΜΕΝΚΟ - ΕΙΝΑΙ ΟΥΚΡΑΝΟΣ

Οι Ουκρανοί είναι ο δεύτερος σε πληθυσμό λαός της Σοβιετικής Ενώσεως, ανερχόμενος εις 40 περίπου εκατομμύρια.
Ο ζωηρός αυτός λαός, που είναι ριζωμένος στο πλούσιο και γόνιμο έδαφος της μαύρης ουκρανικής γης, με την φυσική του φαιδρότητα (ευθυμία-χαρά) εχθρεύεται τας ψυχράς και αφύσικους θεωρίας των Σοβιέτ.
Μάλλον τείνει να προσχωρήσει προς την Ευρώπη και τον οικονομικό και πνευματικό πολιτισμό της.
Τώρα βεβαίως η κλίσις αυτή ενισχύθηκε και αποκαλύφθηκε σε όλην της την έκτασιν. 
Οι Ουκρανοί πολεμούν με γενναιότητα κατά των μπολσεβίκων. 

Ο  ΤΙΜΕΡ  ΓΚΑΛΛΑΜΩΒ -ΕΙΝΑΙ ΤΑΤΑΡΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΜΑΙΑ

Οι Τάταροι της Κριμαίας κατοικούν από την εποχή της Χρυσής Ορδής εις την χερσόνησο αυτή.
Είναι Μωαμεθανοί το θρήσκευμα και όπως όλοι οι ισλαμικοί λαοί προάσπισαν και διατήρησαν τα λαϊκά τους έθιμα έναντι ξένων επιδράσεων.
Η ιδιοτυπία τους ενέπνευσε ανέκαθεν τους Ρώσσους ποιητές, να γράψουν ωραιότατα έργα. λ.χ  Ο Πούσκιν  
Ο μπολσεβικισμός δεν παρείχε εις αυτούς την αυτονομία, την οποία τους είχε υποσχεθεί.
Πολλοί από τους αγωνιζόμενους δια την λαϊκή ελευθερία τους εξορίστηκαν εις την Σιβηρία.   

Ο  ΒΑΣΙΛΗΣ  ΚΙΓΚΟΡΟΒΙΤΣ- ΕΙΝΑΙ ΛΕΥΚΟΡΟΥΘΗΝΟΣ 

Οι Λευκορουθήνοι αποτελούν ένα λαό 8 περίπου εκατομμυρίων ψυχών.
Κατά την εποχή του μεγάλου πριγκιπάτου της Λιθουανίας έπαιζαν σημαίνοντα ρόλο.
Βραδύτερον η τάξις των διανοούμενων απερροφήθη εν μέρει από τους Πολωνούς και τούς Ρώσσους και έτσι ο λαός αυτός είναι σήμερα κατά το μεγαλύτερο μέρος αγροτικός.
Παρά τις προσπάθειες των μπολσεβίκων για ισοπέδωση, το εθνικό αίσθημα δεν κατεπνίγει.
Τώρα που άνοιξαν οι πύλες προς την ελευθερία εκδηλώνονται έντονα εις την πρόθυμο κατάταξη εθελοντών Λευκορουθήνων εις τα ανατολικά τμήματα. 

Ο  ΑΛΕΞΗΣ  ΣΟΒΙΤΣΕΝΚΟ -ΕΙΝΑΙ ΚΟΖΑΚΟΣ
   
Είναι τέκνον των πολεμικών φυλών που ζουν εις τα πρώην σοβιετικά εδάφη.
Μολονότι αί υπό των Κοζάκων κατοικούμεναι περιοχές υπέστησαν πολλές καταστροφές κατά τον εμφύλιο πόλεμο του 1917 και η λαϊκή τους ιδιορρυθμία επέσυρε την αγριότητα των μπολσεβίκων, εν τούτοις οι εντελώς ιδιότυποι νόμοι της Κοζάκικης παραδόσεώς διατηρήθηκαν υπό τον λεγομένων ''Δώδεκα κοζάκικων στρατών''
'Άλλοτε είχαν εποικήσει τις όχθες του Δον, του Τέρκ του Κουμπάν και του Βόλγα ως αγρότες μαχητές.
Τώρα πολεμούν ως εθελοντές μαζί με τους Γερμανούς. 

Ο  ΜΕΧΜΕΤ   ΧΑΝΤΑΣΟΥΚΩΒ -ΕΙΝΑΙ ΒΟΡΕΙΟΚΑΥΚΑΣΙΟΣ

Ο μικρός λαός των ανέρχεται εις 150.000 ψυχές και  είναι μωαμεθανικού θρησκεύματος.
Όταν το 1942 τα γερμανικά στρατεύματα κατέλαβαν τον βόρειο Καύκασο απεδείχθη ότι τα Σοβιέτ είχαν διαπράξει όργια εις βάρος της μικρής αυτής εθνότητας.
Οι Βορειοκαυκάσιοι αποτελούν έναν ορεσίβιο (βουνίσιο) λαό που αγαπά την ελευθερία, εξαναγκασθείς υπό των μπολσεβίκων να εργάζονται εις τα βιομηχανικά κέντρα του Β.Καυκάσου.
Μόλις όμως τους δόθηκε η ευκαιρία οι Βορειοκαυκάσιοι εγκατέλειψαν την εργασία των. 
Σημειωτέον ότι είναι άριστοι σκοπευτές.

Ο  ΙΒΕΝ  ΚΟΥΛΚΑΑΝΕΝ - ΕΙΝΑΙ ΚΑΡΕΛΙΑΝΟΣ

Οι ομιλούντες την φιλανδική γλώσσα εις την Σοβιετική Ένωση ανέρχεται εις 4 περίπου εκατομμύρια ανθρώπων, εκ των οποίων αί παραμεθόριοι προς την Φιλανδία φυλαί αριθμό 1 περίπου εκατομμύριον. 
Οι Φιλανδοί και Καρελιανοί  των σοβιετικών εδαφών δεν διαφέρουν καθόλου από τους αδελφούς των εις την Φιλανδία.
Τα εθνολογικά σύνορα Φιλανδών και Ρώσων ευρίσκονται κατά μήκος της σιδηροδρομικής γραμμής του Μουρμάν.
Οι εκ του σοβιετικού ελεύθεροι Καρελιανοί ζουν τώρα  και μάχονται μαζί με τους αδελφούς των Φιλανδοί  εναντίον των Σοβιέτ.

Ο  ΧΑΣΜΙΚ  ΝΑΖΑΡΙΑΝ - ΕΙΝΑΙ ΑΡΜΕΝΙΟΣ

Ο λαός του αριθμεί μόλις 2 εκατομμύρια ψυχών και διατηρεί 
το χριστιανικό του θρήσκευμα, εις το οποίον είχε άλλοτε προσηλυτισθή ως πρώτος ανατολικός λαός  και δια τούτο είναι ιδιαιτέρως προσκεκολλημένος εις τα θρησκευτικάς του παραδόσεις.
Οι Αρμένιοι υπήρξαν μέχρι των νεότατων χρόνων αληθείς μάρτυρες του Χριστιανισμού.
Είναι λοιπόν ευνόητο γιατί οι Αρμένιοι συγκαταλέγονται μεταξύ των θανάσιμων εχθρών του μπολσεβικισμού.
Κατά εκατοντάδες συρρέουν προς τα γερμανικάς γραμμάς οι άνδρες των αρμενικών μεραρχιών.

O  Σ.  ΧΑΒΙΜΠΑΞΙΣ -  ΕΙΝΑΙ ΑΖΡΕΡΜΠΑΙΤΖΑΝΟΣ
     
Έχει τιμηθεί με το παράσημο των τραυματιών, ο βουνίσιος λαός των Άζερμπαιτζανών που κατοικεί εις το βόρειο Καύκασο αποτελείται από άριστους ιππείς και σκοπευτές.
Επί δεκαετίας εμάχετο αιματηρώς κατά του μπολσεβικισμού, τον οποίο μισεί θανάσιμα.
Οι Αζερμπαιτζανοί διέφυγαν την σοβιετική τρομοκρατία καταφεύγοντας εις τα απάτητα βουνά της πατρίδας τους.
Όταν ήλθαν οι Γερμανοί πρόθυμα προσήλθαν εις τις τάξεις των ως εθελοντές.
Όταν δε ο γερμανικός στρατός αποσύρθηκε από τον κάυκασο, οι εθελοντές πήραν μαζί και τις οικογένειές τους.

Ο  ΣΙΓΚΕΡΜΠΑΙ  ΚΟΥΣΜΠΕΡΖΑ- ΕΙΝΑΙ ΤΟΥΡΚΕΣΤΑΝΟΣ

Οι Τουρκεστανοί διαιρούνται εις τας φυλάς των Ουσβέκων, Κυργίζων, Καρακαλπάκων, Καζάχων,Τατσίκων, Τουρκμενών και κατοικούν εις την απέραντη χώρα που εκτείνεται από την Κασπία θάλασσα μέχρι του Παμίρ και των συνόρων της Κίνας.
Οι φυλές αυτές ανέρχονται συνολικώς εις 25-30 εκατομμύρια ψυχών.
Μια των τελευταίων απογραφών δεν αναγράφεται παρά μόνο το ήμισυ των αριθμών αυτών.
Είναι γνωστόν όμως ότι η νόθευσις αυτή έχει πολιτικά αίτια.
Πολλοί στρατιώτες καταγόμενοι από τις φυλές αυτές μάχονται σήμερα εις στις τάξεις των Γερμανών.

Ο  ΙΝΤΡΕΣ  ΣΑΚΙΡ -ΕΙΝΑΙ ΤΑΤΑΡΟΣ ΤΟΥ ΒΟΛΓΑ

Ανήκει εις τον λαό των 4 εκατομμυρίων Τατάρων που κατοικούν στον άνω Βόλγα.
Μολονότι ο λαός αυτός ζή  επί μακρόν και στενότατα με τούς Ρώσσους και είναι ανέκαθεν εκτεθειμένος εις τάς προσπάθειας εκρωσσισμού, εν τούτοις κατόρθωσε να διατηρήσει την λαϊκή του ιδιορρυθμία και την θρησκεία του.
Όπως και ο συγγενικός του λαός των Τατάρων της Κριμαίας, επωφελήθη  και αυτός της ευκαιρίας της πάλης μεταξύ των δύο αντιμαχομένων κοσμοθεωριών δια να συμμετάσχει με το όπλον ανά χείρας εις τον αγώνα υπέρ της απελευθερώσεως του από τον σοβιετικό ζυγό. 




  



Σάββατο 26 Δεκεμβρίου 2015

Η Ευρώπη πεδίο μάχης τρίτου παγκοσμίου πολέμου;




1. ΑΙ ΙΝΔΙΑΙ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΟΝ.
'Η πατροπαράδοτος πολιτική της Αγγλίας βασίζεται επί της αρχής του '' διαίρει και βασίλευε''εις τας Ινδίας η Αγγλία εφάρμοσε την αρχή αυτή της εσωτερικής διαιρέσεως μέχρι ανωτάτου δυνατού ορίου, καταδίκασε όλο τον Ινδικό λαό σε έλλειψη ψυχικής και πνευματικής αδυναμίας.

2. Η ΕΥΡΩΠΗ ΤΟΥ 1850 
Η βρετανική πολιτική από αιώνων ήδη εφάρμοσε την αυτήν αρχήν ηγεμονίας στην Ευρώπη, την οποία είχε πραγματοποιήσει στις Ινδίες.
Η Αγγλία εύχεται πάντοτε την διάσπαση της Ευρώπης εις όσο το δυνατόν περισσότερα κράτη, πράγμα που υπό τας σημερινάς πολιτικάς συνθήκας θα παραδώσουν την Ευρώπη εύκολον λεία του μπολσεβικισμού.

3. ΑΥΡΙΑΝΟΝ ΠΕΔΙΟ ΜΑΧΗΣ;
Αν τα Σοβιέτ εγίνοντο κυρίαρχα της Ευρώπης, αυτομάτως η ευρωπαϊκή ήπειρος θα ήταν καταδικασμένη να καταστεί το πεδίον μάχης ενός 3ου παγκοσμίου πολέμου.
Ο χάρτης μας αναπαριστά την μοιραία διασταύρωση των βρετανικών, σοβιετικών και αμερικανικών συμφερόντων εις την Ευρώπη, συνέπεια της οποίας θα ήταν να οδηγηθεί η ήπειρος αναποφεύκτως  εις νέα τρομερά σύγκρουση, αποτέλεσμα της οποίας θα ήταν η πλήρης εξαθλίωση των ευρωπαϊκών λαών.
Ο αγώνας θα άρχιζε εξ αιτίας των βάσεων του Ατλαντικού και θα μεταδίδετο ταχέως εις την Ευρώπη.

''Εαν οι μπολσεβίκοι κατόρθωναν να βυθίσουν την Μεγάλη Βρετανία εις την δυστυχία, εάν ακόμη επιτύγχαναν να καταστρέψουν την ευημερία της, ρίχνοντας την χώρα εις την αναρχία και αν ήταν δυνατό να εξαφανίσουν την βρετανική αυτοκρατορία ως δύναμη από του προσώπου της γης, περί τούτου είμαστε πεπεισμένοι- θα έρθει η μέρα της σφαγής, την οποία θα ακολουθήσει η παγκόσμιος τυραννία, κέντρο της οποίας θα ήσαν αυτοί, οι μπολσεβίκοι, οι οποίοι θα ήταν δυνατό με τον οιοδήποτε τρόπο να αποκομίσουν αφάνταστα μέγιστα κέρδη... 
Η Αγγλία βεβαίως δεν είναι Ρωσία.
Ένα δέκατον όμως του δηλητηρίου που λέγεται μπολσεβικισμός , που κατέστρεψε την Ρωσία και την μεταμόρφωσε εκ θεμελίων, θα ήταν ικανό να φονεύσει την Αγγλία.'' 

Ο ρήτορας που είχε εκστομίσει τους λόγους αυτούς εις το ''Αλεξάνδρα Παλλάς '' του Λονδίνου, εχαιρετίσθη με θυελλώδεις επευφημίας, την στιγμή που έρχεται στο βήμα. 
Δια των λόγων του επιδίωκε να προειδοποιήσει τον αγγλικόν λαόν περί του ότι θα ήταν αναπότρεπτος ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος, λόγω της απειλητικής εξελίξεως εις την Σοβιετική Ένωσιν. 
Το συνωφρυωμένον πρόσωπον και οι δραματικές χειρονομίες του ομιλητή  εδεικνύουν  έναν προφήτη εξ ολοκλήρου πεπεισμένο περί της αποστολής του.
Ήταν 19-Ιουνίου 1926. Ο ρήτωρ ονομάζεται  Ουίνστον Τσόρτσιλ.

'Αρθρον του Γκίζελερ Βίρζιγκ
Ο Αντιπρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Χένρι Ουάλας εδήλωσε τα ακόλουθα εν σχέσει με τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο: 
'' Το έτος 1943 ή 1944 εξαρτάται εις σε εμάς να αποφασίσωμεν, εάν θα ρίψωμεν τον σπόρο ενός τρίτου παγκοσμίου πόλεμου ''

Ο Ουάλας με κάθε τρόπο μίλησε, προ παντός δια να κρούση από την θέση του τον κώδωνα του κινδύνου. 
Οι απόψεις του εν τω μεταξύ είναι εντελώς επουσιώδους σημασίας.
Ρόλο παίζουν μόνο οι κατευθύνσεις τις οποίες αναγκαστικώς ακολουθεί ο δυναμισμός της πολιτικής των παγκοσμίων δυνάμεων. 
Εαν εξετάσουμε τις φράσεις του Ουάλας υπό το πρίσμα της κριτικής, θα πεισθούμε ότι δεν υπάρχει καμία δυνατότητα δια την κομμουνιστική Σοβιετική Ένωση να απαρνηθεί την πολιτική της Τρίτης Διεθνούς, της Κομιντέρν. 
Το πάθος του κομμουνισμού κατέχει και τον Στάλιν εις τον αυτόν βαθμόν, όπως κατείχε άλλοτε τον Λένιν και τον Τρότσκι.
Άλλο τόσο δεν μπορεί και η Αγγλία, όπως το ζητεί ο Ουάλας, να εγκαταλείψει την Ευρώπη εις την νικηφόρο απειλή  του μπολσεβικισμού, εάν δεν θέλει και η ίδια να καταστραφεί, όπως αυτός εκείνος ο Τσόρτσιλ εδήλωσε εις το '' Αλεξάνδρα Παλλάς'' 
Άλλο τόσο όμως είναι και αί Ηνωμέναι Πολιτείαι έτοιμοι να μεταβάλουν οικειοθελώς την πορεία που ακολουθούν προς ένα παγκόσμιο ιμπεριαλισμό, δια τον οποίο ενδιαφέρεται εις την χώρα αυτή η κυρίαρχος κεφαλαιοκρατία.
Έναντι των δυναμικών αυτών τάσεων των εχθρικών προς την Ευρώπη μεγάλων δυνάμεων, ούτε οι μεμονωμένες προθέσεις αλλά ούτε και η ''καλή θέληση''μερικών μπορεί να αλλάξει τα πράγματα.
Η σκληρή στάσις του Στάλιν και των ανθρώπων του έναντι των απαιτήσεων  των εν Λονδίνο κυβερνήσεων της Γιουγκοσλαβίας και της Πολωνίας, αποδεικνύει και εις τους τυφλούς ακόμη ότι η νίκη των Σοβιέτ θα σήμαινε την μπολσεβικοποίηση ολοκλήρου της Ευρώπης.
Αυτό και μόνο θα αποτελεί το γεγονός ενός νέου ακόμη παγκοσμίου πολέμου με πεδίο μάχης την Ευρώπη.

Αυτό θα είχε ταυτοχρόνως ως συνέπεια και η πολιτική των διαιρέσεων, που η Αγγλία καταβάλει προσπάθεια όπως ασκήσει εις την Ευρώπη.
Το ίδιο θα συνεπάγεται και η επιβίωση της ψυχώσεως εκείνης του ασυγκράτητου φανατισμού, που οδήγησε πάντοτε εις εμφυλίους πολέμους εντός της Ευρώπης.
Προ του κινδύνου να αποβούν νικηφόροι οι δυνάμεις που δια μια νέα συρράξεως μεταξύ των λαών της  θα έριχναν την Ευρώπη εις την κόλαση, θα ήταν πάρα πολύ, εάν ζητούσαμε από τους λαούς της Ευρώπης να σκεφθούν εν πλήρεις συνείδηση τα προβλήματα ενώπιον των οποίων ευρίσκονται; Δεν διαφωνώ με κανένα.
Τα προβλήματα άλλωστε, περί των οποίων πρόκειται, είναι πολύ μεγάλα και πολύ σοβαρά.
Βλέπουμε όμως πράγματι ότι διάφοροι λαοί της Ευρώπης προσπαθούν να αποσυρθούν εις την σκιά, τρέφοντας την παράλογη ελπίδα ότι θα παραμείνουν άθικτοι αυτοί από την καταιγίδα που ξέσπασε πάνω από τα κεφάλια μας.

Εαν αι γερμανικαί στρατιαί, από κοινού με τους άλλους ευρωπαϊκούς λαούς, μπορούσαν να συντρίψουν τον μπολσεβικισμό προς ανατολάς και να δημιουργήσουν ασφαλή και σταθερά προς όλας τας κατεύθυνσης της ηπείρου σύνορα, θα είχε αποτραπεί και ο κίνδυνος του να γίνει η Ευρώπη για τρίτη φορά πεδίο παγκοσμίου διαμάχης.
Εις την περίπτωση αυτή η Ευρωπαϊκή Ήπειρος, ενωμένη εις κυρίαρχους λαούς, θα ήταν ως δυναμικός παράγων μεταξύ μπολσεβικισμού και αμερικανισμού, ως και μεταξύ Σοβιέτ και Αγγλίας.
Κατόπιν τούτου, οι εν λόγω δυνάμεις, θα ήταν αδύνατο όπως προβλέπει ο Ουάλας να συμπλέκονται κάθε φορά και να λύνουν τις διαφορές των επί των ευρωπαϊκών εδαφών.
Τούτο είναι πλέον φανερό.
Εαν επιτυγχάνετο αυτό, ο Αμερικανισμός δεν θα διέθετε καμία πλέον βάση- έστω και αν έπεφτε στα χέρια του η Αγγλική αυτοκρατορία- για να πλημμυρίσει την ηπείρον μας και να επεκτείνει την δύναμή του δια μέσου των ωκεανών μέχρι του πόλου.
Εαν το κατορθώναμε από κοινού όλοι οι Ευρωπαίοι, εις το τέρμα του δευτέρου τούτου παγκοσμίου πολέμου θα συναντούσαμε την ποθητή ειρήνη.
Αυτού του είδους τα προβλήματα βρίσκονται σήμερα ενώπιον των ευρωπαϊκών λαών.
Και εις αυτά ακριβώς τα προβλήματα εμπερικλείεται η αξιοπρέπεια και το μεγαλείο του μέλλοντος μας.

Εθνικός Σύνδεσμος Σαρωνικού
           
    
     

  
    

Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου 2015

Να τι είσαι, Ευρώπη !!! Η διαρκής αναγέννησις των πνευματικών της δυνάμεων- Μέρος 3ον




ΑΓΩΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΙΣΧΥΝ

Υπήρξαν πολλοί πάπαι που κατέβαλαν φανερά προσπάθειες προς απόκτησιν της παγκοσμίου κυριαρχίας και άλλοι,πάπες εκήρυσσαν το αντίθετο, ήταν ισχυρότεροι όλων των αυτοκρατόρων και των βασιλέων.
Υπήρξαν ανδρείαι και ευγενείς μορφές της χριστιανικής ζωής. 
Οι ιππότες της Μάλτας, οι Ιωαννίτες και οι Γερμανοί ιππότες είναι παραδείγματα. 
Οι χριστιανοί αυτοί αγωνίζονταν πράγματι για ιδεώδη, κρατούντες την υπόσχεσίν των περί της αδιαφορίας των δια τα υλικά αγαθά μέχρι τέλους. 
Η κοσμική κυριαρχία της χριστιανικής εκκλησίας δεν παρημποδίσθει από την περί ισχύος απαίτησιν  κοσμικών πριγκίπων. 
'Επρόκειτο περί εσώτερου λόγου, ο οποίος τόσο εις την θεωρία του χριστιανισμού, όσο και μεταξύ των ιερωμένων είχε κάτι το αληθώς θρησκευτικόν. 

1. Οι αγώνες των πρώτων αποστόλων αναμεταξύ των και των πρώτων κοινοτήτων, ως και οι διενέξεις κατά τις πρώτες συνελεύσεις είχαν ένα και μόνο σκοπό:  
την άμετάβλητον παράδοσιν των Ευαγγελίων ως των κηρυγμάτων της σωτηρίας.
Υπήρξαν το θεμέλιο της θρησκευτικής πίστεως και η κεντρική γραμμή της ζωής. 
''Τα του Καίσαρος τω Καίσαρ και τα του Θεού τω Θεώ!!!''
Εις τον λόγο αυτόν περιέχεται η παραίτησις από την εγκόσμιον δύναμιν.
2. Οι μωαμεθανοί και οι Κινέζοι δεν γνωρίζουν κατ' αρχάς κανένα ιδιαίτερο σώμα θρησκευτικών αντιπροσώπων.
Εις την Ευρώπη όμως είτε λόγω ιδιαιτέρων αναγκών, είτε από λόγους καταγωγής, εσχηματίσθη τοιούτον σώμα.
Εις τας προταστεντικάς  χώρας ο Ιερεύς είναι εντολοδόχος της κοινότητας, ενώ εις την καθολική εκκλησία ο εντολοδόχος του πάπα.
Η απαγόρευσις του γάμου απομακρύνει τον Ιερέα από την κοσμική ζωή και στρέφει την προσοχή του προς την εσωτερική υποστασίν του, που είναι εστραμένη προς την καλλιέργεια του θρησκευτικού αισθήματος.
3. Εκτός των ευρωπαϊκών και των έξω της ηπείρου μας θρησκευτικών δογμάτων υπάρχει μια ανωτέρα αντίληψις περί θρησκείας, που αποβλέπει εις την απ' ευθείας επικοινωνία με τον θεό. 

ΝΟΗΣΙΣ ΚΑΙ ΨΥΧΗ

Κατά την διαμόρφωση του Ευρωπαίου η νόησης έχει θέση παράλληλη ως προς την ψυχή.
Το εσώτερο, το κεντρικό γεγονός μιας θρησκείας λαμβάνει χώρο με την συμμετοχή μόνο της ψυχής.
Η ηθική όμως διδασκαλία μιας θρησκείας, ο τρόπος σκέψης και συμπεριφοράς έναντι των συνανθρώπων μας χρειάζεται την βοήθεια της νοήσεως, του λογικού.
Η εκκλησία θέτει ως δόγμα ότι ο θεός αποκαλύπτεται μόνο εις την ψυχή του ανθρώπου, απορρίπτοντας την ικανότητα του νου να επεξεργάζεται το υλικό που του παρέχουν οι αισθήσεις και να διαμορφώνει τις έννοιες και τους συλλογισμούς.  
Η Ευρώπη δεν μπορούσε φυσικά, μαζί της δε και η ανθρωπότης να σταματήσουν εις το σημείο αυτό.
Το δόγμα ετέθη υπό εξέταση. Τούτο δε υπήρξε το σπέρμα δια τους ερχομένους εσωτερικούς αγώνας, δια παρεξηγήσεις, μαγείας και υποκρισίας. 

Οπωσδήποτε κατά τον μεσαίωνα κατεβλήθη προσπάθεια συγκροτήσεως γήινου κράτους του θεού με αποκλεισμό της φιλοσοφίας. 
Η κοσμική δύναμις υπήρχε συγκεντρωμένη εις χείρας του πάπα, δεν ήτο όμως απεριόριστος. 
Αυτός ο ίδιος ο πάπας , η ψυχή του και η συνείδησίς του ετελούν  υπό τον έλεγχο της εκκλησίας. 
Το έργο της εκκλησίας γίνεται περισσότερο κατανοητό μέσα από το στόμα του Απόστολου Παύλου. ''Δεν υπάρχει πια Ιουδαίος και ειδωλολάτρης, δεν υπάρχει δούλος και ελεύθερος, δεν υπάρχει άνδρας και γυναίκα, όλοι είστε ένας.

Εις το σημείο αυτό ο αυτοκράτωρ ητο ίσος προς τον τελευταίο δούλο.

Είχε όμως την γήινη κληρονομία στα χέρια του, την οποία μοίραζε άφ ενός εις την εκκλησία και άφ ετέρου εις τους ανθρώπους του.''Ο πτωχός έμενε πτωχός.''

Εν τούτοις ο Χριστός απέθανε επί του σταυρού δια να ελευθερώσει την ανθρωπότητα από την κατάρα του προπατορικού αμαρτήματος.
Και μ' όλα ταύτα οι πατέρες της εκκλησίας ενέμεναν εις το προπατορικό αμάρτημα της παλαιάς διαθήκης, σύμφωνα με το οποίον ο άνθρωπος με τον ιδρώτα του προσώπου του θα κερδίζει το επιούσιον άρτον, διότι ο Αδάμ και η Εύα εργάσθηκαν εναντίον της θελήσεως του θεού.
Η λογική είχε καταστεί όργανο εις τα χέρια του διαβόλου, επειδή ήταν δύσκολο να καταστραφεί, είχε τεθεί υπό αποκλεισμό.



Θα ήταν εσφαλμένο και άδικο, εάν θέλαμε να αμφισβητήσουμε τα μεγάλα εκπολιτιστικά έργα του μεσαίωνα. 
Προς βορράν της Ευρώπης, εις την Γερμανία, εμπνεόμενη από τον θερμόν νότον η αρχιτεκτονική και η γλυπτική, εσημείωσαν θαυμασίαν εξέλιξη.
Οι ρωμανικοί καθεδρικοί ναοί του Άαχεν και του Μπάμπεργκ, ως και άλλα έργα, αποτελούν το προς τούτο παράδειγμα.
Υπό την καθοδήγηση των μοναχών ανθεί και πάλι η γεωργία.
Από την Ισπανία ήλθε η τέχνη της επεξεργασίας του ελεφαντοστού- κόκαλο από ελεφαντόδοντο, ως υλικό για την κατασκευή κομψοτεχνημάτων, η βιβλιοδεσία - η διαδικασία και η τεχνική συρραφής τυπωμένων φύλλων ή τευχών ώστε να αποτελέσουν ένα σώμα βιβλίο, και η μινιατούρα- ζωγραφιά της οποίας οι μορφές και τα αντικείμενα έχουν πολύ μικρές διαστάσεις.
Από τα αφρικανικά εν Ισπανία κτίσματα ανεπήδησεν η ιδέα του γοτθικού ρυθμού, ώστε εν συνδυασμό με τον βορρά βρήκε την θαυμάσια τελειοποιησίν του.
Η εξελιγμένη τέχνη των μηχανικών, που ήταν αναγκαία δια την οικοδόμηση των γοτθικών καθεδρικών ναών, χρειάσθηκε προσπάθειας αιώνων δια να φτάσει εις την τελειότητά της.
Το αίσθημα δια την αρχιτεκτονική του ξύλου, το οποίον προμηθεύονται οι άνθρωποι από τα δάση του βορά, ήταν απαραίτητο δια την τελειοποίηση του γοτθικού ρυθμού. Και πάλι συναντάμε τους χωρικούς ως φορείς του ευρωπαϊκού πολιτισμού.
Χωρίς ξυλουργό και λιθουργό ή μαρμαρά δεν θα υπήρχε γοτθικός ρυθμός. 



ΠΙΣΤΙΣ ΚΑΙ ΓΛΩΣΣΑ
Το μεσαιωνικόν κράτος του θεού δεν ήταν τίποτα άλλο παρά μια προσπάθεια περί ιδρύσεως ενός καθολικού κράτους, τα σημαντικότερα δε μέσα προς επιτεύξιν του σκοπού αυτού ήσαν η κοινή πίστις και η κοινή γλώσσα, η λατινική.
Το ωραιότερο άνθος της εποχής εκείνης είναι το ερωτικό ποίημα και η ερωτική επιστολή.
Το μεγάλο ηρωικό έπος, που από των ημερών του ομήρου έχει περιπέσει εις αφάνεια, εζούσε και πάλι εις την ποίηση των Νιμπελούνγκεν. 
Ο Δάντης-Αλιγκιέρι (1265-1321) ο πρώτος σημαντικός δημιουργός στην ιταλική ποίηση, ενώ το περίφημο έργο του, η θεία κωμωδία εκτιμάται έως σήμερα ως ένα από τα σημαντικότερα έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας.
Ο Φραντσέσκο-Πετράρκα (1304-1374)Ιταλός λόγιος, ποιητής βάσει των έργων του Πετράρκα και σε μικρότερο βαθμό του Δάντη ο Πιέτρο-Μπέμπο τον 16ο αιώνα δημιούργησε το μοντέλο για την σύγχρονη Ιταλική γλώσσα.
Ο Πετράρκα-Φραντζέσκο έγινε γνωστός για την ανάπτυξη των σονέτων του σε τέτοιο βαθμό τελειότητας, ώστε παρέμειναν αξεπέραστα μέχρι σήμερα και η χρήση τους επεκτάθηκε και σε άλλες ευρωπαϊκές γλώσσες.
Κατά την αναγέννηση αποτέλεσαν αντικείμενο θαυμασμού, αλλά και μίμησης σε όλη την Ευρώπη. 
Ο άγιος Φραγκίσκος εκήρυσσεν  εις τα ψάρια και τα πουλιά, εόρταζε Χριστούγεννα εις το δάσος, η δε αγάπη του προς την φύσιν επηρέασε τούς ζωγράφους ώστε αντί του χρυσού φόντου των πινάκων των να ζωγραφίσουν εις τας εικόνας των τα βουνά και τα δάση της πατρίδος πίσω από τις φιγούρες των αγίων. 
Ακόμη το πνεύμα είναι δεσμευμένον, εάν όμως ρίξουμε ένα βλέμμα προς το παρελθόν θα συλλάβουμε την ευρωπαϊκή γη από την σημύδα της Ουψάλας μέχρι των ακανθωδών θάμνων και των ελαιώνων της Κρήτης, (από την βόρεια Ευρώπη μέχρι την μεσόγειο) με υπερηφάνειαν δεν θα μπορέσουμε να θέσωμεν το ερώτημα περί του που υπάρχει ένας δεύτερος τέτοιος πλούτος και πόσο μικρός είναι ο άνθρωπος που δημιούργησε τον κόσμο αυτό.
Τα γεγονότα της ζωής εζητούσαν πάντοτε την βοήθεια της νοήσεως, την πνευματική και κοσμική δικαιοσύνη.
Όλα ζητούσαν να υπαχθούν εις την τέχνη του υπολογισμού, της γραφής και των βοηθητικών μέσων της λογικής.
Ούτε με την έγκριση της εκκλησίας και με την βοήθεια των πνευματικών διδασκάλων της ιδρύθησαν οι ανώταται σχολαί και τα πανεπιστήμια της Μπολώνιας, των Παρισίων και της Πράγας.
Από τα πανεπιστήμια αυτά διεσκορπίσθη εις ολόκληρο την Ευρώπη ο σπόρος της γνώσεως.
Από την Αραβία ήλθον οι διδάσκαλοι των μαθηματικών και έφεραν εις τον νεαρό Ευρωπαίο και πάλι την λησμονηθείσα διδασκαλία των Ελλήνων και Ρωμαίων καλλιτεχνών των αριθμών.
Ότι στο παρελθόν εδιδάσκετο φευγαλέα στις μικρές και σκοτεινές αίθουσες με την δια όρκου συμφωνημένη σιωπή, διδάσκεται τώρα μεγαλοφώνως, ελευθέρως και σαφώς εις τις φωτεινές και μεγάλες αίθουσες των πανεπιστημίων.
Όπως κατά την ημέρα του Πάσχα εκυλίσθη ο λίθος του τάφου, έτσι και η απονεκρωμένη αρχαιότης εόρταζε την ανάσταση της.
Η Αναγέννησις άρχιζε και εμείς οι άνθρωποι του 20ου αιώνος, φωτιζόμεθα ακόμη από την εποχή εκείνην.


Εθνικός Σύνδεσμος Σαρωνικού

Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2015

Να τι είσαι, Ευρώπη!!! Η διαρκής αναγέννησις των πνευματικών της δυνάμεων - Μέρος 2ον



ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΩΝ ΑΣΤΡΩΝ

Η εξέλιξης του ευρωπαϊκού πολιτισμού δεν είναι νοητή χωρίς την μορφήν των φιλοσόφων.
Η ενατένισης (νοερή και με προσήλωση θέαση) προς τα άστρα και το ίδιον εγώ δίδουν μορφή εις την περί σύμπαντος εικόνα του Ευρωπαίου.
Το χαρακτηριστικό του φιλοσόφου είναι η ικανότης του να θαυμάζει τον γύρω του κόσμο.
Ο βοσκός συνηθισμένος να παρακολουθεί την πορεία των αστερισμών και εις την μορφή των να τιμά τας θεότητας, μαθαίνει μεταξύ των πρώτων να διακρίνει τα φαινομενικώς ακίνητα άστρα από τους διαρκώς κινούμενους εις το διάστημα αστερισμούς. 
Ο αιώνιος κύκλος της πορείας των άστρων υπακούει σε αληθείας ακλόνητους και εις νόμους της φύσεως.
Και σήμερα ακόμα ο εξευγενισμός της ικανότητας αυτής αποτελεί τον ευγενέστερο σκοπό της ευρωπαϊκής παιδαγωγικής και την πρώτη προϋπόθεση προς τον σχηματισμό της προσωπικότητος.
Ο βοσκός παραδίδει την επιστήμην των άστρων στον επόμενο εις τον ναυτίλο, έτσι ακριβώς και ο Ευρωπαίος, πολύ προτού γνωρισθεί με την πυξίδα, αποκτά την ικανότητα να ταξιδεύει κατά την νύχτα προς πάσα κατεύθυνση εις την θάλασσα.
Η νεότατη τεχνική τελειόποιησις του Ίπτασθαι, η νυχτερινή πτήσις επέστρεψε και πάλι προς την παλαιά ευρωπαϊκή αυτή επιστήμη, ακριβώς διότι αυτή καθιστά τον πιλότο ανεξάρτητο από την πυξίδα. 


Το παράδειγμα των άστρων είναι αντιπροσωπευτικόν.
Η φιλοσοφία ως μητέρα των επιστημών, εισδύει παντού εις την πρακτική ζωή και της δίνει περισσότερο εξέλιξη.
Η επιστήμη ανακαλύπτει τον φυσικό νόμο, όπως την αλήθεια των μαθηματικών και τον νόμο των εθίμων. 
Κατά τους συλλογισμούς του επί της ζωής ο αρχαίος φιλόσοφος αντιλαμβάνεται πολύ νωρίς και των προβλημάτων της πολιτικής. '' Πόλις '' και '' πολιτική '' σημαίνουν την κοινήν υπόθεσιν.
Ο δεσμός προς την οικογένεια και την κοινότητα, ως την μεγάλη οικογένεια, ήταν αυτονόητο δια τον αγροτικής προέλευσις αρχαίον άνθρωπο.
Επί αυτού ο καλύτερος μαθητής του Σωκράτη Πλάτων γράφει το βιβλίο του περί πολιτείας.
Το περιεχόμενο του βιβλίου τούτου ήγειρε το ενδιαφέρον και απασχόλησε την ανθρωπότητα μέχρι σήμερα.
Ο ευρύς νους του φιλόσοφου δίνει εις το κράτος μεγάλη εξουσία έναντι του ατόμου και θέτει σχεδόν πάντοτε το συμφέρον του πολίτου εις υποδεεστέρα μοίρα του κράτους, όπως οφείλει να μην ζητεί τίποτα που να είναι σε αντίθεση με την συνείδηση. 
Ο Πλάτων ζητεί την μεγάλη εξουσία του κράτους διότι η ανώτερη τάξη πρέπει να αποτελεί δια της μορφώσεως την επιλογή των αρίστων και διότι αυτοί οι άριστοι δια του εξευγενισμού της συνειδήσεως των πρέπει κατά μέγιστη βεβαιότητα να επιθυμούν το καλό της πολιτείας.  


Ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΤΟΜΗΣ
  


Οι Έλληνες ανακάλυψαν τον νόμο της χρυσής τομής, η εφαρμογή του οποίου εγέννησε την εποχή της αρμονίας.
Ο άνθρωπος έγινε το μέτρο των πραγμάτων με την βοήθεια μηχανικών μέσων, με τον μοχλό, τον γρύλο και τον σφόνδυλο (βαρύς - συμπαγής τροχός σε έμβολο μηχανής που διατηρεί ομοιόμορφη την περιστροφική κίνηση) κατασκευάσθησαν τα θαυμάσια κτίσματα, που παρέμειναν εις την αιωνιότητα και τα οποία δια πρώτη φορά τώρα καταστρέφουν με τας βόμβας οι Αγγλοαμερικανοί.
Η κατανομή του χρόνου εις παρελθόν, παρόν και μέλλον είναι έργο των Ελλήνων.
Αυτοί εφεύρουν βοηθητικά μέσα προς καταμέτρηση του χρόνου, την κατανομή της ημέρας, έως και τα πρώτα μηχανικά ωρολόγια με κινητήριο δύναμη το ύδωρ.
Η ονομασία και η εξήγησις των ανέμων ως μέσο βοηθητικό της ναυσιπλοΐας, ως και η κατανομή των στοιχείων του κόσμου εις ύδωρ, πυρ, αέρα και γη είναι δικό τους έργο.
Έξι αιώνων ελληνική φιλοσοφία  έδωσε τας κατευθύνσεις  επί δυο χιλιάδες έτη.
Ο Θαλής και ο Ηράκλειτος κάνουν τις πρώτες έρευνες προς  εξήγησιν του κόσμου και της φύσεως, που καταλήγουν εις τον χωρισμό στοιχείων και ατόμων.
Η έρευνα των ιδεών υπό του Σωκράτους οδηγεί εις την κριτική της γνώσεως που συμπληρώνεται το πρώτον μετά 2300 έτη υπό του Κάντ.
Η λογική περί ηθικής διδασκαλίας του Σωκράτους, ή περί ιδεών διδασκαλία του Πλάτωνος, αλλά και επί τη βάση της πείρας και όχι θεωριών στηριζόμενα συστήματα των άλλων Ελλήνων φιλοσόφων, συγκεντρώνονται υπό του Αριστοτέλους, ώστε δίνει συνολική εικόνα του κόσμου.
Υπό του ιδίου γίνεται λόγος και περί της σφαιρικής μορφής της γης.
Επί της παγκοσμίου αυτής εικόνα του Αριστοτέλη στηρίζονται όλες οι σκέψεις των μεταγενέστερων φιλοσόφων  και φυσιοδιφών μέχρι των ημερών μας. Αλλά αυτά δεν ήσαν αρκετά!!!
Οι Έλληνες εφευρίσκουν τα μεταλλεία μέχρι βάθους 12 μέτρων, ανακαλύπτουν την θεραπευτική δύναμη των μετάλλων, διδάσκουν την παρασκευή του ορειχάλκου  και σφυρηλατούν το πρώτο κράνος.
Αρχίζουν να ερευνούν την επίδρασιν του πυρός επί του αέρος και διαπιστώνουν την δύναμη του ατμού και του θερμού αέρος.
Εφεύρουν τα μυστικά όργανα, την δια του ατμού θέρμανση, πυροσβεστικά μηχανήματα και εγκατάστασιν ύδατος εις τας οικίας, τιμούν τον βιοτέχνη εις το πρόσωπο του θεοποιηθέντος  σιδηρουργού Ηφαίστου.
Εις πολλά πράγματα η αντίθεσις και εις άλλα το συμπλήρωμα των ήσαν οι Ρωμαίοι, ο λαός αυτός των χωρικών της ηπείρου. Οπωσδήποτε από τούς Ρωμαίους έλειπε η κατά θάλασσαν επίδοσης των Ελλήνων, εις πολλούς δε τομείς της δραστηριότητος των έπρεπε να καταβάλουν όλας των τας δυνάμεις δια να επιτύχουν κάτι που για τους 'Ελληνας ήταν παιχνιδάκι. 

ΠΡΟΤΥΠΟΝ ΔΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ



Τα οργανωτικά κατορθώματα της Ρώμης αποτελούν και σήμερα ακόμα πρότυπο δια όλο τον κόσμο.
Οι στρατιωτικοί διοικηταί της που έκαναν γνωστή την καλλιέργεια του αμπελιού εις την Γαλλία,την Γερμανία και μέχρι της Κριμαίας, οι πολιτικοί της αντιπρόσωποι που έφεραν την καλλιέργεια της ακταίας, της κερασιάς και των ασιατικών λαχανικών, εις την κατασκευή δρόμων που έκαμαν βατούς και τας πλέον απρόσιτας περιοχάς, και με τα τρεχούμενα ύδατα των βουνών καταπολέμησαν την ελονοσία και την δυσεντερία (εντερική πάθηση), αποτελούν το πρότυπο κάθε ανθρώπου με δραστηριότητα. 
Ο πρακτικός και ταχύς τρόπος οικοδομήσεως με πλίνθους (δομικό υλικό από λάσπη, πηλό σε σχήμα ορθογωνίου) και τεχνική της εξωραίσεως (ομορφιά- καλλωπισμός) των οικοδομών με λεπτάς μαρμάρινες πλάκες, εξάπλωσε τον ρωμαϊκό πολιτισμό της κατοικίας εις ολόκληρο τον τότε γνωστό κόσμο.
Και σήμερα ακόμη αποτελεί ιδεώδες το κατοικείν κατά τον ρωμαϊκό τρόπο, ως και το λουτρό κατά το σύστημα της παλαιάς Ρώμης. 
Οι Ρωμαίοι ιατροί με επικεφαλής τον Γκαλένους, μετέβαλαν την ελληνική μέθοδος φυσικής θεραπείας εις επιστημονική θεραπευτική τέχνη.
Αυτοί εισήγαγαν την ιατρική των φυτών και ετόλμησαν  τις πρώτες εγχειρήσεις του κρανίου.
Οι Ρωμαίοι ζωγράφοι και αρχιτέκτονες ετελειοποίησαν την τέχνη του μωσαϊκού.
Κατ' αρχάς δια την στρώση των δρόμων και κατόπιν προς στολισμό των τοίχων και των θόλων. 
Η αρχιτεκτονική εμπλουτίσθηκε με τας κυκλικάς κατασκευές και τους θόλους, η φιλολογία με την τελειοποήσιν της Ωδής, το ερωτικόν ποίημα, με την εμβάθυνσις κατά την ιστορική συγγραφή και την περιγραφική γεωγραφία, την ανακάλυψη της εφημερίδας και με τα πρώτα ρομάντζα. 
Οι τελευταίοι Ρωμαίοι χώρισαν εις δυο την καθολική αυτοκρατορία, αι σφαίραι επιρροής της οποίας υφίστανται και σήμερα δια της διαιρέσεως της χριστιανικής θρησκείας εις ορθόδοξον  και καθολική.
Δια της κατακτήσεως και της κληρονομήσεως της Ελλάδας και της Ισπανίας, δια του νικηφόρου τερματισμού των Καρχηδονιακών πολέμων και της καταστροφής της Καρχηδόνος, η Ρώμη συνεπλήρωσε τον κύκλο των κατακτήσεων της εις την Μεσόγειον.
Η κατά τον πρώτο αιώνα μ.χ διαίρεσις της Ρώμης επέφερε την γέννηση της Ανατολικής και της Δυτικής Ρώμης.
Η πρώτη με πρωτεύουσα την Κωνσταντινούπολη παίρνοντας το όνομα Βυζάντιο, διετηρήθη μέχρι τον 15ου αιώνος με τα αυτά περίπου σύνορα της Αυτοκρατορίας του Μεγάλου Αλεξάνδρου. 
Η Δυτική αυτοκρατορία με πρωτεύουσα την Ρώμη θεωρητικώς υφίστατο μόλις εκατό ακόμα έτη, κατακτηθείσα μετά ταύτα υπό των Γερμανών.
Πρακτικώς εν τούτοις υφίστατο μέχρι το 1806, διότι από της εποχής εκείνης τερματίζεται για πρώτη φορά η ρωμαϊκή αυτοκρατορία του γερμανικού έθνους.
Μετά την πτώση της Ρώμης εφάνη ότι οι πάπαι, οι επί της γης αντιπρόσωποι του θεού, ήσαν οι αληθείς κληρονόμοι της ρωμαϊκής ισχύος ή ότι ήσαν προς τούτο προορισμένοι.
Η ιδεώδης πολιτεία του Πλάτωνα φαίνεται να βρίσκει απήχηση υπό την κυριαρχία της χριστιανικής εκκλησίας.
Από την επιλογή των αρίστων σχηματίσθηκε το ηγετικό σώμα, από τις τάξεις του οποίου εξελέγετο ο πάπας.     


Εθνικός Σύνδεσμος Σαρωνικού