Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2016

Ομιλία του Λούις Ρέι Μπημ




Ο Λούις Ρέι Μπημ (Louis Ray Beam) είναι Αμερικανός ακτιβιστής του Λευκού Εθνικισμού, βετεράνος του Βιετνάμ, ο οποίος έχει αναπτύξει τη στρατηγική της «Ακέφαλης Αντίστασης».


Άγαλμα πολιτοφύλακα της Αμερικανικής Επανάστασης


     

            


            

Πηγή Εδώ







Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2016

«Μιμητικότητα» του Dr. Joseph Göbbels




Το παρόν είναι το κύριο άρθρο της εφημερίδας Das Reich, της 20ης Ιουλίου 1941. 
Δημοσιεύθηκε λίγο μετά την εισβολή στη Σοβιετική Ένωση. 

Αποτελεί μία από τις πιο σφοδρές επιθέσεις του Joseph Goebbels στους Εβραίους δυνάστες της Ευρώπης και  του πλανήτη.

.......................................................................

''Οι Εβραίοι είναι οι καλύτεροι στο να προσαρμόζονται στο περιβάλλον όπου βρίσκονται, χωρίς αυτό να επηρεάζει επ’ ουδενί τη φύση τους. Είναι μίμοι.
Έχουν ένα φυσικό ένστικτο που αντιλαμβάνεται τον κίνδυνο, και ο πόθος τους για αυτοσυντήρηση, συχνά τους παρέχει τους κατάλληλους τρόπους και τα μέσα ώστε να ξεπεράσουν τον κίνδυνο χωρίς να ρισκάρουν τη ζωή τους ή χωρίς να χρειαστεί να καταβάλουν προσπάθεια.

Είναι δύσκολο να διακρίνουμε τις πονηρές και ύπουλες μεθόδους τους. Πρέπει κανείς να είναι έμπειρος μαθητής των Εβραίων προκειμένου να συνειδητοποιήσει τι συμβαίνει. Η αντίδρασή τους όταν αποκαλυφθούν είναι απλή και πρωτόγονη. Επιδεικνύει μια ύπουλη αναισχυντία η οποία είναι επιτυχής, διότι συνήθως ο κόσμος δεν πιστεύει ότι θα μπορούσε ποτέ κανείς να είναι τόσο αδιάντροπος.

Ο Schopenauer είχε πει κάποτε ότι ο Εβραίος είναι ο αφέντης του ψέματος. Είναι τόσο γνώμονας της διαστρέβλωσης της αλήθειας που μπορεί να πείσει τον αθώο αντίπαλό του για το ακριβώς αντίθετο της αλήθειας ακόμη και για το πιο απλό ζήτημα στον κόσμο. Και το κάνει αυτό με τέτοια εκπληκτική αναίδεια, που ο ακροατής γίνεται αβέβαιος, και σε τούτο το σημείο ο Εβραίος έχει πλέον νικήσει.

Οι Εβραίοι το αποκαλούν αυτό chutzpah. Το “chutzpah” είναι μια τυπική Εβραϊκή έκφραση που δεν μπορεί αλήθεια να μεταφραστεί σε καμιά άλλη γλώσσα, εφόσον το “chutzpah” είναι μια θεωρία αντιληπτή μόνο μεταξύ των Εβραίων. Στις άλλες γλώσσες δεν έχει υπάρξει η αναγκαιότητα δημιουργίας τέτοιας λέξης, εφόσον δεν είναι γνωστό αυτό το φαινόμενο. Βασικά, σημαίνει απεριόριστη, αυθάδη και απίστευτη αναίδεια και αναισχυντία.

Για όσο διατηρούσαμε την απατηλή ευχαρίστηση ότι θα έπρεπε να ανεχθούμε τους Εβραίους, είχαμε παραπάνω από αρκετά παραδείγματα του τυπικού Εβραϊκού χαρακτηριστικού που αποκαλούν chutzpah. Οι δειλοί έγιναν ήρωες και οι τίμιοι, οι παραγωγικοί και οι ανδρείοι άνδρες έγιναν ποταποί ηλίθιοι ή ανόητοι. Οι χονδροί και ιδρωμένοι χρηματιστές παρουσιάστηκαν ως κομμουνιστές μεσσίες του κόσμου, και οι τίμιοι στρατιώτες χαρακτηρίσθηκαν ως κτήνη. 
Οι κανονικές οικογένειες απαξιώθηκαν ως στάνες, ενώ οι ομαδικοί γάμοι εξυμνήθηκαν ως την ανώτερη ανθρώπινη ανακάλυψη. 

Το ποιο αηδές σκουπίδι που θα μπορούσε να δημιουργήσει ο ανθρώπινος εγκέφαλος παρουσιάστηκε ως ύψιστη τέχνη, ενώ η πραγματική τέχνη γελοιοποιήθηκε ως κακογουστιά. Ο δολοφόνος δεν κρίθηκε ένοχος, αλλά αντιθέτως, το θύμα του.

Ήταν ένα σύστημα δημόσιας εξαπάτησης που, όταν εφαρμοστεί για αρκετό καιρό, χωλαίνει σε έναν λαό εξίσου πολιτισμικά και πνευματικά και με τον καιρό καταπνίγει κάθε άμυνα. Πριν τον Εθνικοσοσιαλισμό, η Γερμανία διέτρεχε άμεσα αυτόν τον δολοφονικό κίνδυνο. 
Αν ο λαός μας δεν είχε βρει τα λογικά του, έστω και την τελευταία στιγμή, η πατρίδα μας θα ήταν έτοιμη να υποδεχτεί τον Μπολσεβικισμό, την πιο σατανική μόλυνση που μπορούν να εξαπολύσουν οι Εβραίοι σε έναν λαό.

 Ο Μπολσεβικισμός είναι επίσης μια έκφραση του Εβραϊκού chutzpah. Οι φιλαγωγικοί αρχηγοί των εβραϊκών κομμάτων και οι πονηροί Εβραίοι καπιταλιστές κατάφεραν το πιο αναίσχυντο πραξικόπημα που μπορεί κανείς να φανταστεί. Κινητοποίησαν το λεγόμενο προλεταριάτο στην πάλη των τάξεων εκμεταλλευόμενοι ανηλεώς πραγματικά ή φανταστικά προβλήματα. 
Ο σκοπός τους ήταν η ολοκληρωτική εβραϊκή κυριαρχία. Η πιο απύθμενη πλουτοκρατία χρησιμοποίησε το σοσιαλισμό προκειμένου να εγκαθιδρύσει την πιο απύθμενη οικονομική δικτατορία.
Μια παγκόσμια επανάσταση επρόκειτο να εξαπλώσει αυτό το πείραμα από τη Σοβιετική Ένωση σε ολόκληρο τον υπόλοιπο κόσμο. Το αποτέλεσμα θα ήταν η παγκόσμια εβραϊκή κυριαρχία. 


Η Εθνικοσοσιαλιστική επανάσταση ήταν το τελειωτικό χτύπημα σε τούτη την προσπάθεια!!!

Εφόσον ο διεθνής Εβραϊσμός συνειδητοποίησε ότι η αναταραχή δεν ήταν πλέον αρκετή για την κατάληψη των διάφορων Ευρωπαϊκών εθνών, αποφάσισαν να περιμένουν για έναν πόλεμο.
Ήθελαν να διαρκέσει όσο το δυνατόν περισσότερο, ώστε κατά το τέλος του να εισάγουν τον Μπολσεβίκικο τρόμο και να τον επιβάλλουν στην αδύναμη, αποστραγγισμένη και ανίκανη να αντισταθεί Ευρώπη. 
Αυτός ήταν ο σκοπός των Μπολσεβίκων στη Μόσχα απ’ την αρχή του πολέμου.
Ήθελαν να συμμετάσχουν όταν θα ήταν βέβαιη η εύκολη και ασφαλής νίκη, ενώ ταυτοχρόνως κρατούσαν σε καταστολή τις ικανές Γερμανικές δυνάμεις για να αποτρέψουν την καθοριστική νίκη της Γερμανίας στη Δύση.

Μπορεί κανείς εύκολα να φανταστεί τις κραυγές οργής στο Κρεμλίνο καθώς συνειδητοποίησαν ένα κυριακάτικο πρωινό ότι ο λόγος του Φύρερ είχε κόψει τον ιστό των ψεμάτων και των δολοπλοκιών τους.
Μέχρι τότε, οι Εβραίοι Μπολσεβίκοι ηγέτες είχαν ευφυώς μείνει στα παρασκήνια, πιθανώς πιστεύοντας λανθασμένα ότι θα μπορούσαν να μας ξεγελάσουν.

Ο Litwinovκαι ο Kaganowitsch δεν είχαν εμφανιστεί δημοσίως σχεδόν καθόλου. 
Ακόμη και παρασκηνιακά, όμως, συνέχιζαν το ποταπό έργο τους. Προσπάθησαν να μας πείσουν ότι οι Εβραίοι Μπολσεβίκοι στη Μόσχα και οι Εβραίοι πλουτοκράτες στο Λονδίνο και στην Washington ήταν μεταξύ τους εχθροί. Μυστικά, ωστόσο, σχεδίαζαν την καταστροφή μας. Αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι τα βρήκαν μεταξύ τους όταν αποκαλύφθηκε το σατανικό τους παιχνίδι. 
Οι ανυποψίαστοι λαοί εις αμφοτέρων των πλευρών, οι οποίοι σίγουρα εξεπλάγησαν ενόψει τέτοιου θεάματος ηρέμησαν με τακτικά μέτρα. 

Για παράδειγμα, στη Μόσχα, Οι Εβραίοι κατάργησαν την Ομοσπονδία των Αθεϊστών, παρόλο που το ανήκειν στην εν λόγω Ομοσπονδία ήταν ζήτημα τιμής μόλις μερικές μέρες πριν για τους μεγαλόσχημους Σοβιετικούς.
Η θρησκευτική ελευθερία ήταν πλέον εγγυημένη σε ολόκληρη τη Σοβιετική Ένωση. 
Ψευδείς ειδήσεις διαδόθηκαν στον παγκόσμιο τύπο ανακοινώνοντας ότι οι προσευχές επιτρέπονταν ξανά στις εκκλησίες, μεταξύ άλλων απατών. 
Οι Άγγλοι δεν μπορούσαν να μεταδίδουν τη Διεθνή από το ράδιο κάθε βράδυ, εφόσον σύμφωνα με τον ενδιαφέροντα διαχωρισμό του κυρίου Eden, οι Μπολσεβίκοι δεν ήταν σύμμαχοι, αλλά απλώς συναγωνιστές. Η Διεθνής θα ήταν λίγο δυνατότερη για τον Βρετανικό επί του παρόντος, αλλά απαιτούσε σκληρή προσπάθεια το να παρουσιάσουν τον Stalin ως μια μεγάλη πολιτική προσωπικότητα και έναν θαυμάσιο σοσιαλιστή αναμορφωτή, ο οποίος μπορεί να συγκριθεί μόνο με τον Winston Churchill. Έκαναν το καλύτερο που μπορούσαν για να βρουν άλλες ομοιότητες επίσης μεταξύ και των μεγαλειώδη δημοκρατιών στη Μόσχα και στο Λονδίνο. 
Αξιοσημειώτως, δεν απέχουν και πολύ από την πραγματικότητα πάνω σ’ αυτό. Φαντάζουν διαφορετικές μόνο σε όσους δεν ξέρουν και πολλά. Στους ειδήμονες, είναι τόσο όμοιες όσο δύο φασόλια μέσα σε έναν λοβό. 

Οι ίδιοι Εβραίοι εργάζονται, είτε εμφανώς, είτε παρασκηνιακά. Όταν προσεύχονται στη Μόσχα και τραγουδούν τον ύμνο της Διεθνούς στη Μόσχα, κάνουν ότι έκαναν πάντα οι Εβραίοι. Εξασκούν τον μιμητισμό. Προσαρμόζονται στις συνθήκες γύρω τους, αργά, βήμα-βήμα, ώστε να μην ενοχλήσουν ή ξυπνήσουν τους άλλους. Είναι εκνευρισμένοι μαζί μας, διότι τους αποκαλύψαμε. Ξέρουν ότι αναγνωρίζουμε αυτό που είναι. Ο Εβραίος είναι ασφαλής μόνο όταν μπορεί να παραμείνει κρυμμένος. Χάνει την ισορροπία του όταν καταλάβει ότι κάποιος τον αντιλαμβάνεται.

Ο πεπειραμένος εμπειρογνώμονας στους Εβραίους διακρίνει στις προσβολές και στις κατηγορίες τα γνωστά ξεσπάσματα μίσους της Παλαιάς Διαθήκης. Έχουν βρεθεί τόσες φορές στο δρόμο μας, που έχουν χάσει κάθε ίχνος πρωτοτυπίας. Για εμάς έχουν μόνο ψυχολογικό ενδιαφέρον. 

Περιμένουμε ήρεμα μέχρι η εβραϊκή οργή να φτάσει στην επιτομή της. Τότε θα αρχίσουν να καταρρέουν. Τότε θα φαφλατίζουν ανοησίες, και ξαφνικά θα προδοθούν.

Το υλικό που αναμεταδίδεται στους Ραδιοφωνικούς σταθμούς της Μόσχας και του Λονδίνου και τα άρθρα που δημοσιεύονται στα Μπολσεβικικά και στα πλουτοκρατικά όργανα είναι απλώς απερίγραπτα.
Το Λονδίνο πάντα δίνει προτεραιότητα στη Μόσχα, γεγονός το οποίο της επιτρέπει να επιδεικνύει καλούς τρόπους και να ταιριάζει με το τοπίο. Οι Εβραίοι της Μόσχας σκαρφίζονται ψεύδη και θηριωδίες, οι Εβραίοι του Λονδίνου τους μνημονεύουν και τους εντάσσουν σε ιστορίες εύπεπτες στους ανυποψίαστους αστούς. 
Αυτό το κάνουν μόνο από επαγγελματική υποχρέωση, φυσικά. Τα φοβερά εγκλήματα στο Lembert, που τρομοκράτησαν ολόκληρο τον πλανήτη δεν διεπράχθησαν, φυσικά, από τους Μπολσεβίκους, αλλά αντιθέτως ήταν απλώς μια εφεύρεση του Υπουργείου Προπαγάνδας. 

Είναι κάπως άσχετο το ότι τα Γερμανικά επίκαιρα διέθεσαν τις αποδείξεις σε ολόκληρο τον κόσμο. Προφανώς εμείς καταπιέζουμε τις τέχνες και τις επιστήμες, ενώ ο Μπολσεβικισμός είναι το πραγματικό κέντρο των εικαστικών, του πολιτισμού και της ανθρωπότητας. 

Οι Εβραίοι μιλούν σαν να ήταν πράγματι πολύ δυνατοί, αλλά σύντομα πρέπει να πάρουν τις σκηνές τους και να τρέξουν σαν λαγοί μακριά από τους προσεγγίζοντες Γερμανούς στρατιώτες.

Όποιος τρώει από τους Εβραίους, θα πεθάνει! Θα μπορούσε κανείς να πει ότι οποιοσδήποτε έχει τους Εβραίους στο πλευρό του, έχει ήδη χάσει. 
Είναι ο καλύτερος πυλώνας της ερχόμενης ήττας. Φέρουν τον καρπό της καταστροφής.

Έλπιζαν ότι αυτός ο πόλεμος θα ήταν το τελευταίο απελπισμένο χτύπημα εναντίον της Εθνικοσοσιαλιστικής Γερμανίας και της αφυπνισμένης Ευρώπης. Θα καταρρεύσουν.
Ήδη σήμερα αρχίζουν να γίνονται αντιληπτές οι κραυγές των απελπισμένων και αποπλανημένων λαών σε ολόκληρο τον κόσμο. 

“Οι Εβραίοι είναι οι ένοχοι!!!  Οι Εβραίοι είναι οι ένοχοι!!!”

Το δικαστήριο που θα εκφωνήσει την απόφαση για εκείνους θα είναι φοβερό!!!

Δεν χρειάζεται να πράξουμε τίποτα οι ίδιοι. Θα συμβεί, διότι πρέπει να συμβεί. Όπως ακριβώς η γροθιά της αφυπνισμένης Γερμανίας έχει χτυπήσει αυτή τη φυλετική βρωμιά, η γροθιά της αφυπνισμένης Ευρώπης θα ακολουθήσει στα σίγουρα. 
Και τότε η μιμητικότητα δεν θα βοηθήσει τους Εβραίους. 
Θα πρέπει να αντιμετωπίσουν τους κατηγόρους τους. Το δικαστήριο των εθνών θα κρίνει τους τυράννους των. Χωρίς οίκτο ή συγχώρεση, το χτύπημα θα βρει το στόχο του.

Ο παγκόσμιος εχθρός θα πέσει, και η Ευρώπη θα αποκτήσει ειρήνη."








Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2016

Προς υπεράσπιση του Χίτλερ και του Εθνικοσοσιαλισμού του


Του William Luther Pierce 

Σύντομο βιογραφικό


Ο William Luther Pierce (1933-2002) ήταν ο αρχηγός του κινήματος «National Alliance», και πανεπιστημιακός καθηγητής. Ως καθηγητής στο Όρεγκον ήρθε σε επαφή και εντάχθηκε ως μέλος στις τάξεις του Αμερικανικού Εθνικοσοσιαλιστικού κινήματος, ενώ ξεκίνησε τις μελέτες του στην ελληνική φιλοσοφία και την ελληνική ιστορία, εκφράζοντας στο περιβάλλον του την αγάπη του για το ελληνικό έθνος και την λατρεία του για το ελληνικό πνεύμα. Το 1966 έγινε σύμβουλος του ηγέτη του αμερικανικού Εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος George Lickoln Rockwell, ενώ ανέλαβε αρχισυντάκτης στο κομματικό έντυπο «National Socialist World». 
Με τη δολοφονία του Rockwell το κίνημα χάνει την πλέον ικανή μορφή του, όμως ο William συνέχισε να εργάζεται με τους συντρόφους του. Το κόμμα άλλαξε ονομασία σε «National Socialist White People's Party» [NSWPP], ενώ ο Γουίλιαμ αποχώρησε κι ανέλαβε την ηγεσία της «National Youth Alliance».

Το 1974 ο William μετονόμασε την οργάνωση σε «National Alliance» και ανέδειξε ως έμβλημά της τον «Ρούνο της Ζωής», ενώ προσδιόρισε την οργάνωση ως «Εμπροσθοφυλακή για τη διάσωση της λευκής φυλής». Παράλληλα δημιούργησε τις εκδόσεις «National Vanguard Books» και τη ραδιοφωνική εκπομπή «American Dissident Voices».

Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, τα πέρασε στην οικία του στη Δυτική Βιρτζίνια, κάνοντας ραδιοφωνικές εκπομπές και ελέγχοντας τις εκδοτικές εργασίες του κινήματος όπως τα περιοδικά «National Vanguard», «Free Speech» και «Resistance». Άφησε στο αμερικανικό Εθνικοσοσιαλιστικό κίνημα μια πλούσια και ανεπτυγμένη παρακαταθήκη.

Προς υπεράσπιση του Χίτλερ και του Εθνικοσοσιαλισμού του



Μετάφραση: Κωνσταντίνα Ιωάννου

Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν η μεγάλη καμπή στην κατάρρευση της Δύσης. Εάν κάποια μεγάλη δυτική χώρα –συγκεκριμένα η Βρετανία, η Γαλλία ή η Αμερική- είχε την ακεραιότητα να αντισταθεί τους Εβραίους και να αποφύγει να παρασυρθεί μέσα στην παγκόσμια συνωμοσία τους εναντίον της Γερμανίας, δεν θα είχε συμβεί κανένας παγκόσμιος πόλεμος, παρά μόνο ένας πόλεμος μεταξύ της Εθνικοσοσιαλιστικής Γερμανίας και της μαρξιστικής Σοβιετικής Ένωσης. Η Γερμανία θα είχε νικήσει, ο μαρξισμός θα είχε εξαλειφθεί και θα ήταν η αρχή του τέλους της εβραϊκής κυριαρχίας. 

Αντ’ αυτού, οι δυτικοί είχαν πειστεί από τους πουλημένους πολιτικούς τους, τους Ιουδαιο-χριστιανούς κληρικούς τους, και τους Εβραίους χειραγωγούς της κοινής γνώμης ανάμεσά τους, να πάρουν τα όπλα εναντίον των Γερμανών αδελφών τους σε μια ανίερη σταυροφορία να εξαλειφθεί ο Εθνικοσοσιαλισμός, έτσι ώστε ο εβραϊο-μαρξιστικός καρκίνος που είχαν εξαπολύσει στον κόσμο να μπορούσε να επιβιώσει. Πριν  τον Β'  Παγκόσμιο Πόλεμο, η Δύση ήταν ακόμα βιώσιμη: μετά όμως όχι. 

Η καταστροφή του 1945, με τον θρίαμβο του Εβραίου και των συμμάχων του, έκανε αναπόφευκτο το άνοιγμα των μεταναστευτικών κρουνών για τους μη-Λευκούς στη Βρετανία και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Συνέπεια:  Η καταστροφή των Λευκών, αμερικάνικων, δημοσίων σχολείων - η θέσπιση νόμων που περιορίζουν τη Λευκή ελευθερία συνεταιρισμών και τα δικαιώματα των Λευκών εργοδοτών και ενοικιαστών (και με αυτούς την ελευθερία των Λευκών υπαλλήλων και ενοίκων) – η άνοδος του φεμινισμού, της ομοφυλοφιλίας, και της χρήσης ναρκωτικών – η αποσύνθεση της παραδοσιακής δομής της οικογένειας – η ραγδαία αύξηση των ποσοστών της επιμειξίας – και η εκτόπιση της υγιούς Λευκής τέχνης, μουσικής, λογοτεχνίας και δράματος από μια ιουδαιο-δημοκρατικο-χολιγουντιανή κουλτούρα της σαβούρας («Schlock culture»). Επίσης, οδήγησε στη μετάσταση του μαρξιστικού καρκίνου κατά πολλά και μεγάλα μήκη και πλάτη της Ευρώπης και την άνοδο της κακοήθους Σιωνιστικής δύναμης στην Παλαιστίνη-  μια δύναμη που θα είναι σίγουρα υποκινητής του Γ' Παγκοσμίου Πολέμου. 

Επιβάλλεται σε εμάς που ακόμα ελπίζουμε ότι αρκετά υγιή γονίδια μπορούν να διασωθούν από το επερχόμενο χάος, το να κατανοήσουμε ό,τι μπορούμε για τον Β'  Παγκόσμιο Πόλεμο- για την εξέχουσα προσωπικότητά του, τον Αδόλφο Χίτλερ, και για την ιδεολογία του, τον Εθνικοσοσιαλισμό, από την εξάλειψη του οποίου λογικό συνεπακόλουθο ήταν όλα τα κακά που περιγράψαμε προηγουμένως. Γι’ αυτό η Εθνική Εμπροσθοφυλακή («National Vanguard”), συχνά έχει άρθρα για αυτά τα θέματα και θα συνεχίσει να έχει στο μέλλον. 

Όσο για τον «σοσιαλισμό» του Εθνικοσοσιαλισμού, μην αφήσετε τον εαυτό σας να εξαπατηθεί από τους εχθρούς του, ανάμεσα στους οποίους είναι οι υποστηρικτές της Νέας-Δεξιάς των Ιουδαιο-καπιταλιστών. Σαφώς δεν έχει με τίποτα να κάνει με τον σημιτικό σοσιαλισμό, τον οποίο πλάσαραν ο Μαρξ και οι συγγενείς του. Το πρώτο σλόγκαν των Εθνικοσοσιαλιστών του Αδόλφου Χίτλερ ήταν: «Το κοινό συμφέρον, πριν το προσωπικό συμφέρον!». Πίστευαν πως ο κάθε Γερμανός, είτε είναι εργοστασιάρχης είτε είναι επιστάτης, πρέπει να βάζει τα συμφέροντα του Έθνους του και της Φυλής του, πάνω από τα προσωπικά του συμφέροντα. Αυτό ήταν, αυτό που πραγματικά εννοούσαν με τον «σοσιαλισμό» του Εθνικοσοσιαλισμού.  

Θεωρούσαν ακόμα, ότι ήταν υποχρέωση των ηγετών του Έθνους, να μεριμνούν για τη σωματική υγεία όλων των μελών του Έθνους-  και όχι να φροντίζουν μόνο για τις ομάδες "ειδικού ενδιαφέροντος" ή να κερδίσουν διαγωνισμούς δημοτικότητας με την ευμετάβλητη και επηρεαζόμενη μάζα. 
Αυτά τα πιστεύω, καθόρισαν τη φυλετική, την οικονομική και την εκπαιδευτική πολιτική της κυβερνήσεως του Χίτλερ. Αυτή η κυβέρνηση ήταν «σοσιαλιστική», στο ότι αφιέρωσε πολλές από τις προσπάθειές της για να επιφέρει οικονομική ευημερία στην εργατική και μέση τάξη των Γερμανών, καθώς και τη φυλετική ποιότητα και φυλετική συνείδηση όλου του Έθνους. Αλλά δεν αποπειράθηκε να επιβάλει κάποιον τύπο τεχνητής «ισότητας» στους πολίτες, είτε επρόκειτο για την κοινωνική θέση ή για το εισόδημα. Και δεν αποθάρρυνε την επιχειρηματική δραστηριότητα μεμονωμένων Γερμανών πολιτών, εφόσον αυτές οι δραστηριότητες δεν ήταν επιβλαβείς στα εθνικά συμφέροντα. Η ατομική ιδιοκτησία όχι μόνο παρέμεινε ιερή στην Εθνικοσοσιαλιστική Γερμανία, αλλά επιπλέον η κυβέρνηση θέσπισε νέους νόμους για να δώσει την δυνατότητα στους μικρούς αγρότες να αποφύγουν να χάσουν τα κτήματά τους από τοκογλύφους. 

Είτε αυτός είναι «σοσιαλισμός», ή όχι, η Εθνική Εμπροσθοφυλακή σίγουρα δεν είναι εναντίον του. Κλείνοντας, δεν θα σπάσουμε τη Σιωνιστική κατοχή των ΗΠΑ μέχρις ότου οι Λευκοί Αμερικανοί πάρουν μια συνειδητή απόφαση να βάλουν τα κοινά φυλετικά τους συμφέροντα πάνω από τα ατομικά τους συμφέροντα. 


-Dr. William L. Pierce

Πηγή:εδώ