Σάββατο 31 Μαρτίου 2018

Το σκάνδαλο με τα πλαστά ημερολόγια του Χίτλερ




Δεν είναι η πρώτη φορά που αποκαλύπτεται η απάτη σχετικά με δήθεν έργα του Χίτλερ. Έργα τα οποία έχουν όλα το εξής κοινό στοιχείο: τα ανακάλυψε κάποιος μετά το 1945! 
Πολυδιαφημισμένα βιβλία όπως ''Η πολιτική διαθήκη του Χίτλερ'' κ.ά. είναι όλα κατασκευασμένα και πλαστά. 
Το ζήτημα των πλαστών βιβλίων που το σύστημα παρουσιάζει κατά καιρούς ως γνήσια είναι σε εμάς τους Εθνικοσοσιαλιστές γνωστό. 
Υπάρχει ένας χρυσός κανόνας για εμάς: 
Οτιδήποτε ή οποιοδήποτε βιβλίο, ημερολόγιο κ.λπ. ''ήρθε στο φως'' ή ''ανακαλύφθηκε'' από τους κατακτητές μετά την 8η Μαΐου 1945 είναι πολύ απλά πλαστό. 

Παρακάτω παραθέτουμε ένα απόσπασμα από το έργο των Εντ Ράινερ και Ρον Στάπλεϋ σχετικά με το σκάνδαλο των πλαστών ημερολογίων του Χίτλερ.


''Το 1983 οι «Times» ανακοίνωσαν την πρόθεσή τους να δημοσιεύσουν τα ημερολόγια του Αδόλφου Χίτλερ, που είχαν ανακαλυφθεί μετά από παρατεταμένη έρευνα, είχαν πιστοποιηθεί ως αυθεντικά και συνοδεύονταν από την προσδοκία να είναι τα σημαντικότερα ντοκουμέντα της περιόδου του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Λίγο αργότερα, όμως, τα έγγραφα βρέθηκε ότι ήταν πλαστά.

Το γερμανικό περιοδικό «Stern» για πολλά χρόνια είχε προσλάβει έναν ρεπόρτερ ονομαζόμενο Χάιντεμαν, ο οποίος υπήρξε ένθερμος θιασώτης απομνημονευμάτων των Ναζί. Για μια περίοδο, αυτός ο άνθρωπος είχε φανταστεί ότι βρισκόταν στα ίχνη εγγράφων που φημολογούνταν ότι ήταν τα προσωπικά ημερολόγια του Χίτλερ.

Ήταν διατεθειμένος να προσφέρει χρήματα του περιοδικού για να τα αγοράσει και αυτή η προσφορά αποτέλεσε πειρασμό για τον Κόνραντ Κουτζάου, έναν απατεώνα με ποινικό μητρώο, ο οποίος ζούσε τότε κοντά στη Στουτγάρδη. Ο Κουτζάου άρχισε μια περίτεχνη καριέρα πλαστογραφίας πιο κερδοφόρας από τις μικροδουλειές που είχε κάνει μέχρι τότε.

Η απάτη του Κούτζαου
Ο Κούτζαου ανέπτυξε την ιστορία ότι ο Χίτλερ, κατά τις τελευταίες μέρες του Τρίτου Ράιχ, είχε φροντίσει ώστε δέκα τενεκεδένια μπαούλα που περιείχαν πολύτιμο υλικό αρχείου να μεταφερθούν αεροπορικώς από το Βερολίνο σε ασφαλές μέρος στα νότια. Τα Γιούνκερ 352, όμως, που τα μετέφεραν, κατέπεσαν στα δάση του Χάιντελχοζ κοντά στα τσέχικα σύνορα. Το πλήρωμα σκοτώθηκε και καταστράφηκε το μεγαλύτερο μέρος του φορτίου στην πυρκαγιά που ακολούθησε τη συντριβή. Ισχυρίστηκε ότι είχε καταφέρει να έχει στη διάθεσή του το υλικό του ημερολογίου, αλλά, εξαιτίας της ευαίσθητης φύσης των πηγών του, οι οποίες βρίσκονταν πίσω από το Σιδηρούν Παραπέτασμα, αρνήθηκε να αποκαλύψει την προέλευση των ημερολογίων.


Στην πραγματικότητα, τα κατασκεύαζε επιμελώς, τον έναν τόμο μετά τον άλλο, για 50.000 γερμανικά μάρκα τον τόμο. Αφού ο Χάιντενμαν είχε λάβει το ποσό των 80.000 γερμανικών μάρκων για κάθε τόμο, ενώ λάμβανε επιπλέον σημαντικές πληρωμές, κρατώντας για τον ίδιο τη διαφορά, οι δυο τους κράτησαν μυστική την όλη επιχείρηση και δεν ανέφεραν τίποτα στη διεύθυνση του περιοδικού. Αυτή η εξαπάτηση συνεχίστηκε έως το 1983, στην πεντηκοστή επέτειο της έναρξης της εξουσίας του Χίτλερ. Έως τότε, είχαν ήδη γραφτεί τουλάχιστον 58 τόμοι του ημερολογίου από τον Κούτζαου, οι οποίοι είχαν αγοραστεί από τον Χαίντεμαν.

Λίγα άτομα εξέτασαν αυτούς τους τόμους και από αυτά τα άτομα ακόμη λιγότερα τους διάβασαν, αφού ήταν γραμμένοι με την παλαιά γερμανική γραφή, η οποία δεν χρησιμοποιούνταν πλέον.

Τα ημερολόγια του Χίτλερ
Οι τόμοι ήταν μεγάλου μεγέθους τετράδια εργασίας με σκληρό μαύρο εξώφυλλο. Ορισμένα από τα τετράδια έφεραν επάνω τους σφραγίδες από κόκκινο κερί με το σχήμα του γερμανικού αετού και άλλα ήταν διακοσμημένα με τα αρχικά «AH» στο εξώφυλλο.


Τα περισσότερα είχαν δακτυλογραφημένες ετικέτες, τις οποίες υπέγραφε ο Μάρτιν Μπόρμαν, που δήλωνε ότι τα τετράδια ήταν ιδιοκτησία του Φύρερ. 

Η «γκάφα» των ειδικών
Ο Ρούμπερτ Μέρντοκ (Εβραίος), ιδιοκτήτης των «Times» και των «Sunday Times», ενεπλάκη σε μια μάχη με το αμερικανικό περιοδικό «Newsweek» προκειμένου να εξασφαλίσει τα δικαιώματα, αλλά αυτές οι διαπραγματεύσεις κατέρρευσαν όταν οι ιδιοκτήτες του «Stern» ανέβασαν την τιμή στα 5 εκατομμύρια δολάρια.

Εξάλλου, ακόμη δεν είχε γίνει σωστή πιστοποίηση και κανείς δεν φαινόταν να αγωνιά να ελέγξει την αυθεντικότητα των ημερολογίων. Κανένας επαγγελματίας αρχειοφύλακας και καμία εξειδικευμένη εξέταση δεν έγινε μέχρι τη στιγμή που ήταν πλέον αργά. Ο ''διαπρεπής Βρετανός ιστορικός'' Χιου Τρέβορ Ρόπερ, με μια πρώτη ματιά είχε πει ότι τα ημερολόγια ήταν αυθεντικά, πεπεισμένος από τον τεράστιο όγκο της πλαστογραφίας παρά από το περιεχόμενό της, το οποίο ούτε να το διαβάσει, ούτε να το καταλάβει μπορούσε. Η δημοσίευση είχε ήδη αρχίσει από το «Stern» πριν να αποκαλυφθεί η απάτη.

Τα πειστήρια που ξεσκέπασαν την απάτη
Εκτός από τα λάθη του κειμένου, τα οποία ήταν άπειρα κι ορισμένα από αυτά οφείλονταν στην απρόσεχτη αντιγραφή του Κούτζαου, υπήρχαν πολλές ανακολουθίες στο υλικό που χρησιμοποιούσε ως πηγή και τα οποία μετέφερε στα ημερολόγια. Η ηλικιωμένη γραμματέας του Χίτλερ, Κρίστα Σρέντερ, επιβεβαίωσε ότι ο Χίτλερ ποτέ δεν είχε γράψει το οτιδήποτε. Ο υπασπιστής του, Βον Μπέλοου, επιβεβαίωσε ότι ο Χίτλερ έτρωγε συχνά στις τέσσερις το πρωί πριν πάει για ύπνο, και ότι δεν είχε καθόλου χρόνο να συντάξει ένα ημερολόγιο κατά τις πρώτες πρωινές ώρες.
(Εξάλλου και το ''Αγών μου'' το έγραψε όταν είχε χρόνο στη φυλακή.)


Τα ημερολόγια έδειχναν ακόμη ότι είχε καταγράψει το γεγονός της βομβιστικής επίθεσης εναντίον του ένα βράδυ του Ιουλίου του 1944, αν και αυτό ήταν μάλλον αδύνατο, αφού το δεξί του χέρι είχε τραυματιστεί κατά την έκρηξη και οι φωτογραφίες που είχαν τραβηχτεί τότε τον έδειχναν με το χέρι του σε νάρθηκα. Τα πειστήρια ήταν ακόμη πιο καταδικαστικά.

Το χαρτί ήταν χαμηλότερης ποιότητας και περιείχε ένα χημικό λευκαντικό το οποίο δεν είχε εφευρεθεί μέχρι το 1955. Το δέσιμο στη ράχη, η κόλα και η κλωστή ήταν επίσης μεταπολεμικής κατασκευής.

Οι κόκκινες κλωστές στα εξώφυλλα που συγκρατούσαν τις σφραγίδες περιείχαν πολυεστέρα και τα αρχικά που είχαν επισυναφθεί ήταν από πλαστικό. Οι ετικέτες είχαν δαχτυλογραφηθεί σε παλαιά μηχανή της περιόδου 1924-1937.

Η χημική ανάλυση του μελανιού έδειξε ότι τα βιβλία είχαν γραφτεί πρόσφατα, όχι την εποχή που υποτίθεται ότι είχαν γραφτεί. Η απάτη κατέρρευσε απότομα... 

Εθνικός Σύνδεσμος Σαρωνικού

Κυριακή 25 Μαρτίου 2018

«Το παρόν ζη από το παρελθόν και η ιστορία είναι ο μόνος διδάσκαλος του βίου διά τα μελλοντικά μας διαβήματα»…




«Το παρόν ζη από το παρελθόν και η ιστορία είναι ο μόνος διδάσκαλος του βίου διά τα μελλοντικά μας διαβήματα»…

Στο δοκίμιο αυτό –επιλεγόμενα στο βιβλίο του Th. Zielinski «Ημείς και οι Αρχαίοι»− ο Ι. Συκουτρής εξετάζει τη σημασία της γνώσης της Αρχαιότητας κατά την προ αλλά και μετά την Επανάσταση του 21 εποχή. Η επαφή με την Αρχαιότητα οδήγησε το έθνος μας να γίνει «Έθνος Ελλήνων» από «γένος Χριστιανών» που ήταν κατά την τουρκοκρατία, μετά το «άχρωμον εθνικώς Βυζάντιον». Αυτή η αφύπνιση το έκανε να ξεσηκωθεί. Το 21 ήταν αναγέννηση του αρχαίου ελληνικού πνεύματος και συνειδητή επάνοδος στη δράση των αρχαίων προγόνων, ο Λεωνίδας και ο Θεμιστοκλής ζωντανές υπάρξεις. Στη μικρή γωνιά που απελευθερώθηκε, η σχέση με την Αρχαιότητα είναι αντιφατική: Οίηση, περηφάνια αλλά χωρίς αίσθηση των καθηκόντων έναντι του ενδόξου ονόματος, παρά τις συχνά καλές προθέσεις.  Η βαθιά γνώση της αρχαιότητας είναι ένας σκοπός ευγενής και ωραίος, προς τον οποίον «το έθνος μας οφείλει να μάθη προ παντός να εργάζεται και να πειθαρχή εαυτό».


                Εθνικός Σύνδεσμος Σαρωνικού   

                  
         

Παρασκευή 23 Μαρτίου 2018

Επανακυκλοφόρησε: ΣΙΤΣΑ ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗ - ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΔΥΟ ΜΥΛΟΠΕΤΡΕΣ



Μυθιστόρημα από πολλές αλήθειες και λίγους μύθους 

Είμαστε και οι δύο πρόσφυγες. Φοιτούσαμε σ’ένα ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο. Εκεί μας πέταξε ο ανεμοστρόβιλος. Θέλαμε να σιάξουμε τη ζωή μας και να ξεχάσουμε τον πόνο μέσα στη γνώση. Εκείνη από το Μπακού της Κασπίας, εγώ από ένα νησί της Μικρασίας. Μελετούσαμε μαζύ και μιλούσαμε μαζύ. Μελετούσαμε τον Κάντ και τον Νίτσε για να δυναμώνουμε την αδύνατή μας ύπαρξη. Απαγγέλαμε τον Χέλντερλιν για να μπορούμε να κυνηγούμε ένα όνειρο. Μιλούσαμε για τη μεγάλη μας πίκρα, την καϊμένη μας πατρίδα και τους χαμένους μας ανθρώπους.

Πολύς πόνος και λίγη χαρά. Οι πληγές αιμορροούσαν ακόμα. Και μείς χώναμε τα δάχτυλα σαδιστικά μέσα σ’αυτές τις πληγές και τις κάναμε πηγάδια της θλίψης. Ήτανε αυτές μας οι ώρες κατάνυξη και μοιρολόγι για ένα σταυρωμό. Και μόνο σαν γέμιζαν τα μάτια δάκρυα σώπαινε η θλιβερή μπαλλάντα. Η γνώση που της γυρέβαμε παρηγοριά δεν έρχονταν να μας στεγνώσει τα μάτια. Και σκύβαμε τότες μηδενιστές το κεφάλι για όλα εκείνα, που μαθαίναμε σαν το μάγιστρο Φάουστ που συχνά κάναμε παρεά.

Τα χρόνια περνούσαν. Σιγά σιγά η τύχη της με είχε επηρεάσει πιότερο από τη δική μου. Ήτανε πιο τραγική και πιο περιπετειώδικη.

Εγώ είχα ένα διαβατήριο και μια δεύτερη πατρίδα. Εκείνη είχε ένα διαβατήριο Νάνσεν και καμμιά πατρίδα. Εγώ ήμουνα διωγμένη από αλλόφυλλους εχθρούς, εκείνη από τ’αδέρφια της.

Ήτανε πιότερο δυστυχισμένη και μόνη στον κόσμο. Έτσι στάθηκα ψυχικά πλάγι της και έπλεξα τον πόνο μου με τον δικό της. Την ακολούθησα στην τραγική της μοίρα. Πλανήθηκα μαζύ της μέσα στην απέραντη χώρα της και στοχάστηκα βαθειά τις περιπέτειές της. Έτσι έγραψα το βιβλίο τούτο το δικό της και το δικό μου, πλεγμένο σαν ένα στεφάνι από ανθούς του κήπου της ψυχής της και της δικής μου.

Γι’αυτό το ιστόρημα τούτο είναι μια μοίρα, μια ζωή και μιαν αλήθεια, βασισμένο στην περιπέτεια του ανθρώπου των τελευταίων πενήντα χρόνων, που αλέθεται σαν σπυριά σταριού ανάμεσα σε δυό μυλόπετρεs. 



Εθνικός Σύνδεσμος Σαρωνικού

Ο ΕΡΩΣ ΚΑΙ Ο ΦΟΒΟΣ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ



Για να υπάρξει το τέλειο έγκλημα προυποθέτει τον τέλειο άνθρωπο. Αλλά και ο ευφυέστερος εγκληματίας δεν παύει να είναι ανθρώπινο πλάσμα, άρα κάτι ανεπαρκές και ευάλωτο. Ένας επιτυχημένος αστυνομικός οφείλει να διαθέτει την φλόγα της φαντασίας και του οίστρου ενός εγκληματία. Αλλιώς δεν μπορεί να τον αντιμετωπίσει και να τον παγιδεύσει. Ο λυσιτελής αστυνομικός λειτουργεί σαν ένας οιωνεί νομοβιαστής. Τα σύνορα της δράσεως αλληλοπλέκονται και συχνά αγκαλιάζονται ερωτικά σε σχέση αγάπης και μίσους.

 Και ο εγκληματίας και ο φρουρός της καθιερωμένης τάξεως εντοπίζονται στην οντολογική κοιτίδα  μίας  κατά συνθήκη αλήθειας. Στην επιφάνεια της δράσεως τους παρουσιάζονται σαν δύο διαφορετικοί κόσμοι με κοινό χαρακτηριστικό την ορμέφυτη δίψα της επιβολής της εξουσίας τους. Είναι δύο παίκτες. Ο ένας επιχειρεί να συντρίψει τον άλλον, όχι διότι μεταχειρίζεται βία αλλά γιατί θέτει εμπράκτως υπό αίρεσιν το μονοπώλιο της εγκτήσεως και της χρήσεως της..

Κάποτε στην άγρια Αμερική ο αστυνομικός επιθεωρητής Columbo ανέλαβε την διερεύνηση μίας εξαιρετικά δυσνόητης φρικιαστικής δολοφονίας. Σε μία πολυτελή έπαυλη βρέθηκε ένα τεμαχισμένο πτώμα, κατασπαραγμένο από δύο rottweiler σκυλιά, τα οποία ήταν φύλακες της οικίας και δεν είχαν ποτέ επιδείξει επιθετική συμπεριφορά. Το θύμα έρχονταν συχνά στο σπίτι και καθάριζε τον κήπο. Ο ιδιοκτήτης, όταν έλειπε σε διακοπές, έδινε στο θύμα τα κλειδιά της οικίας. Τα σκυλιά ήταν εξοικειωμένα με το θύμα. Παράξενη υπόθεση. Μοναδικό τεκμήριο του.. δυστυχήματος ένα ακουστικό τηλεφώνου που κρέμονταν από την συσκευή του. Τραγικό περιστατικό με οσμή φόνου. Και αυτό θα περνούσε στο αστυνομικό αρχείο ως ανεξιχνίαστο. Όμως...

Ο αστυνομικός Columbo είχε ένα σκοτεινό και άγνωστο παρελθόν. Ήταν πρώην κατάδικος για σωρεία φόνων και ληστειών στην νότια Αμερική, δραπέτης φυλακών υψίστης ασφαλείας λίγες ημέρες πριν την εκτέλεση της θανατικής του καταδίκης. Άλλαξε ταυτότητα και επιφανειακά χαρακτηριστικά προσώπου βυθίστηκε στην ανώνυμη χοάνη των ΗΠΑ, όπου ουδείς τον ήξερε, και έχτισε από το μηδέν την ζωή του. Εντάχθηκε στην αστυνομία και διαμόρφωσε μία λαμπρή σταδιοδρομία ως αξιωματικός. Θεαματική επιστροφή στην εν θέματι υπόθεση.

Στην αναζήτηση επιτακτικών απαντήσεων για τον περίεργο και μακάβριο τεμαχισμό του θύματος από τα σκυλιά , ο Columbo εγκαταβίωσε και ανέσυρε τις απωθημένες, πλούσιες, απόκρυφες εμπειρίες του από το ζοφερό ποινικό παρελθόν του. Επιδόθηκε σε βαθυστόχαστες σκέψεις. Τι θα έκανε ο ίδιος αν οργάνωνε ένα έγκλημα, με εύλογα γνωρίσματα ενός απλού δυστυχήματος. Μέσα σε μία νύχτα έπλεξε το συναρπαστικό σενάριο. Αν ήταν ο ιδιοκτήτης του σπιτιού και ήθελε να σκοτώσει τον κηπουρό με την.. αγαθή αρωγή των σκυλιών, θα τα εκπαίδευε με τέτοιο τρόπο, ώστε όταν άκουγαν έναν χαρακτηριστικό ήχο τηλεφωνικής κλήσεως να τον συνδυάσουν αυτόματα στο χειραγωγημένο υποσυνείδητο τους με μία πρόκληση απειλής για το σπίτι. Έτσι θα ξέσχιζαν τον καθένα που θα ήταν εκείνη την στιγμή στο σπίτι, ακόμα και αν τον γνώριζαν..

Και πράγματι ο αληθινός υποκινητής της δολοφονίας, όπως αποδείχθηκε, ήταν ο ιδιοκτήτης της οικίας και μετεκπαιδευτής των σκύλων. Τι είχε γίνει τελικά ; Την ημέρα του φόνου σε μία συγκεκριμένη ώρα στην οποία ήξερε ότι το θύμα βρίσκονταν στο σπίτι για να φροντίσει τον κήπο, κάλεσε  το τηλεφωνικό νούμερο στο σπίτι, από απομακρυσμένο τηλεφωνικό θάλαμο, και τα σκυλιά άκουσαν τον παγιδευμένο, ειδικά παραλλαγμένο ακουστικό θόρυβο της κλήσεως της συσκευής, με αποτέλεσμα να ξυπνήσει στο χειραγωγημένο υποσυνείδητο τους το ένστικτο του κινδύνου. Ο κηπουρός ανυποψίαστος πλησίασε την τηλεφωνική συσκευή για να σηκώσει το ακουστικό. Αλλά τον πρόλαβαν τα rottweiler, τον διαμέλισαν..

Ο γλοιώδης μικροαστός είναι πάντα ένας δικηγορίσκος της συνειδήσεως του. Γι΄ αυτόν τον απλούστατο λόγο ρέπει στο πάσης φύσεως ευτελές, φτηνιάρικο ιδιωφελές έγκλημα. Απατεωνιές και οικονομικές κομπίνες. Ο επαναστάτης είναι ένας άτεγκτος δικαστής της συνειδήσεως του. Όταν.. εγκληματεί, δηλαδή όταν και όποτε παραβιάζει μία καθεστωτική τάξη, την οποία εκτιμά ως παράνομη καταστρατήγηση των ιδανικών του, επιδίδεται σε θυελλώδεις πράξεις. Αποτελούν οι επαναστάσεις εγκλήματα ; Ναι. Αλλά με την διαφορά ότι το πολύπτυχον σύμπλεγμα δικαίου πάσης εξουσίας δεν είναι τίποτα άλλο από ένα κυρωτικό και ποινικολογικό εργαλείο των δυνάμεων, οι οποίες εκείνη την στιγμή της απόπειρας ανατροπής τους κατέχουν την ισχύ, την οποία  και αυτές απέκτησαν κάποτε με την ωμή βία ή με τον δόλο. Η φύσις σφράγισε την ιστορία των πλασμάτων της και των ανθρώπινων μορφών της με την δυναμική ηθική του τρομακτικού σεισμού, πριν καν εμφανιστούν οι περισπούδαστοι ποινικολόγοι, απλοί υπάλληλοι της εκάστοτε επιβληθείσης εξουσίας των ισχυρών.

Μία σπουδαία φυσιογνωμία της μελέτης του.. πολιτικού εγκλήματος, της εκτάκτου καταστάσεως και των κρίσιμων καθοριστικών αποφάσεων επαναστατικών περιόδων, ο Carl Schmitt επισήμανε με αφοπλιστική ειλικρινή σαφήνεια και ωμότητα τον ορισμό του αμιγούς πολιτικού ταγού. Πολιτικός ηγέτης είναι αυτός που ανατρέπει μία καθεστωτική τάξη για να επιβάλει μία διαφορετική, σύμφωνα με τα ιδανικά του. Σε κάθε άλλη περίπτωση δεν πρόκειται περί πολιτικού μεγάλου ανδρός, αλλά περί μίας θλιβερής καρικατούρας κοινοβουλευτικού επαγγελματία τσαρλατάνου.

Με το φυσιοκρατικό ανθρωπολογικό φαινόμενο των πολιτικών επαναστάσεων γεννάται και το εύγλωττο ερώτημα. Που μπορούμε να εντοπίσουμε τελικά την ρίζα του λεγομένου πολιτικού εγκλήματος και αν υπάρχει στην ουσία.. πολιτικό έγκλημα. Δηλαδή μία εκ των προτέρων ποινική απαξία της ανατροπής. Είναι απλή η απάντηση. Όταν η ανατροπή διενεργείται ως αποτυχημένη απόπειρα στοιχειοθετεί έγκλημα. Όταν όμως επιβάλλεται θεμελιώνει το επιβληθέν, νεοπαγές δίκαιον.

Όπως η λάβα ενός ηφαιστείου λαμβάνει την φυσική της πορεία, καταλήγει σε ένα πυρίκαυστο ποτάμι και διαμορφώνει την διαφοροποίηση του γεωλογικού τοπίου, σαν ξέσπασμα υπόγειων διεργασιών από τα υπόκωφα σπλάχνα του ηφαιστείου, έτσι και ο ταγός- αρχηγός μίας επαναστάσεως περνά από καμμένη γη, αποτεφρώνει την αντίσταση και συμβάλει στην νέα τάξη της εικόνας της φύσεως σε μια κοινωνία, η οποία συγκροτεί την εξέλιξη του βασιλείου των πλασμάτων στο αυστηρό πλαίσιο λειτουργίας των ενστίκτων του κοσμικού γίγνεσθαι. Αυτή είναι και η ανθρώπινη ιστορία..

Ο κακόμοιρος μικροαστός μπορεί να ταξιδέψει σε ολόκληρο τον πλανήτη. Αλλά ποτέ δεν θα ξεφύγει από τα αποπνικτικά σύνορα της γειτονιάς της ψυχής του, αν διαθέτει, και του μυαλού του, αν έχει. Είναι το αναλώσιμο υλικό, η κοινωνική σαβούρα κάθε εποχής, η οποία παρά τις αιθεροβατικές της επιβεβαιώσεις, ουδέποτε θα πάψει να υποκλίνεται εμετικά στον βωμό της δυνάμεως, όπως άλλωστε και όλες , καλώς ή κακώς, οι χάρτινες ασπίδες της δειλίας του, τις οποίες αποκαλεί υποκριτικά.. καθημερινές ηθικές αρετές.

Ο ουτιδανός μικροαστός δεν θα μπορέσει να βιώσει ποτέ τα τραχιά λόγια ενός Στρατιώτη..

... Καλύτερα να πέσω στον μεθυστικό ορυμαγδό της εξαίσιας χορογραφίας της μάχης, παρά να πεθάνω, πέφτοντας σαν ξιπασμένος γέρος στα περιττώματα του απόπατου..

Η γέννηση, η ζωή, ο χαρακτήρας των ανθρώπων και των εθνών δεν είναι επιλογή. Είναι πεπρωμένο. Δεν ανάφερα ακόμα τον θάνατο τους. Ο θάνατος ίσως αποτελεί μία εξαίρεση. Μπορεί να είναι και μία επιλογή..

Ολοκληρώνω το κείμενο μου με το αρχικό μυστηριώδες παράδειγμα του τραγικού περιστατικού της εγκληματολογικής αστυνομικής ιστορίας με τα rottweiler σκυλιά. Και καταλήγω σε ένα κρυπτοφανές αλλά και εκκωφαντικό συμπέρασμα.. Η Επανάστασις εσαεί λειτουργεί , όπως τα συμπαθή rottweiler σκυλιά, τα οποία με λαχτάρα αναμένουν έναν σατανικά έξυπνο προγραμματισμό.. Με την καίρια υποσημείωση ότι αυτός που θα τα χειραγωγήσει, θα πρέπει πρώτα να προβλέψει και την παρέμβαση ενός αστυνομικού επιθεωρητή, τύπου Columbo. Και να τον εξουδετερώσει, έστω και αν αποτελεί ο Columbo το ίδιο το alter ego του επαναστάτη..

Απόστολος Λαγός

Εθνικός Σύνδεσμος Σαρωνικού

Πέμπτη 22 Μαρτίου 2018

Μίχαελ - ένα γερμανικό πεπρωμένο σε φύλλα ημερολογίου




Απόσπασμα από το βιβλίο

  20 Μαΐου 

Πολλά γράφονται στις αίθουσες διδασκαλίας του πανεπιστημίου, ακόμη περισσότερα λέγονται, και μου φαίνεται ελάχιστα πραγματικά μαθαίνει κανείς. Ένα συγκεκριμένο είδος ζηλωτών της γνώσης συναντά κανείς πάντα σε αυτές τις αίθουσες. Χλωμά πρόσωπα, τα κλασικά γυαλάκια των διανοούμενων, πένες και χαρτοφύλακες γεμάτοι με βιβλία και τετράδια σημειώσεων. Αυτό είναι όλο.   
Οι μελλοντικοί ηγέτες του έθνους! 
Και οι γυναίκες, ω, Θεέ μου! Και οι διανοούμενες, ακόμη, δεν είναι ανυπόφορες. 

Αναζητώ τον δάσκαλο εκείνο που θα είναι αρκετά απλός για να είναι σπουδαίος και αρκετά σπουδαίος για να είναι απλός.     
Η ειδική επιστήμη εκτρέφει την αλαζονεία και το να μιλά κανείς συνεχώς για την ειδικότητά του. Η κοινή ανθρώπινη λογική πηγαίνει κατά διαβόλου.     
Η διανόηση είναι ένας κίνδυνος για τη διαμόρφωση του χαρακτήρα.     
Δεν είμαστε στη γη για να παραγεμίσουμε με γνώση τα κεφάλια μας· αυτό είναι ασήμαντο, όταν δεν έχει επαφή με την πραγματική ζωή. 
Πρέπει να εκπληρώσουμε το πεπρωμένο μας. Να διαπαιδαγωγήσουμε σωστούς ανθρώπους, αυτό πρέπει να είναι ο σκοπός των πανεπιστημίων.     
Αλλά μπορούμε μόνο να εξελιχθούμε σε αυτό που μας έφτιαξε ο Θεός.     
Είναι γι’ αυτό που ο Γκαίτε είναι ο πιο σημαντικός: επειδή ξεπέρασε τα σύνορα της γερμανικής συνειδήσεως. Αλλά θα ήταν ολίσθημα να θελήσουμε να του μοιάσουμε σε αυτό. Οι πολυφημισμένοι διάδοχοί του είναι ένα σύνολο ανόητων φαντασιοκόπων με άδεια, υπερμορφωμένα κεφάλια.  
Quod licet lovi, non licet bovi!     
Έτσι είναι στη ζωή: το ότι ο χερ Mάγιερ μπορεί να μάθει να απαγγέλλει από μνήμης όλον τον Φάουστ είναι πρώτιστα μόνον μια απόδειξη της καλής του μνήμης. Γιατί δεν δοκιμάζει το ίδιο και με τους λογαριθμικούς πίνακες; 

  22 Μαΐου 

Ο γηραιός καθηγητής μάς μιλά για την πατρίδα των Πρωτογερμανών. Σπάνια παρακολουθώ τις διαλέξεις του, αλλά πόσο συχνά τον άκουσα να λέει ότι οι πρόγονοί μας ήταν εγκατεστημένοι από τον Κάτω Δούναβη μέχρι την ακτή της Μαύρης Θάλασσας.      
Μπροστά μου κάθεται μια νεαρή φοιτήτρια –μια όμορφη γυναίκα! Ξανθοκάστανα μαλλιά, μαλακά σαν μετάξι, δεμένα στον υπέροχο αυχένα της που είναι σαν λαξευμένος από ασπροκίτρινο μάρμαρο. Κοιτάζει ονειροπολώντας έξω από το παράθυρο, από το οποίο ήσυχα, σχεδόν ντροπαλά, μπαίνει κλεφτά μια παιχνιδιάρικη ηλιαχτίδα. Βλέπω το χαριτωμένο προφίλ της: ένα καμπυλωτό μέτωπο με καθαρές γραμμές, λίγες ατίθασες μπούκλες στα μαλλιά, μια μακριά, έντονη, κάπως πλατιά μύτη, και κάτω από αυτήν ένα τρυφερό, απίθανα ονειρώδες στόμα.      
Ενώ την παρατηρώ, γυρνά ξαφνικά προς το μέρος μου, και αντικρίζω δύο μεγάλα γκριζοπράσινα μυστήρια. Ξαφνικά, κάθεται ήσυχα και σεμνά, φαίνεται να ακούει με ενδιαφέρον τα κουρασμένα λόγια του ηλικιωμένου καθηγητή και κάνει σαν να γράφει κάτι με ζήλο. Μέσα από το παράθυρο, η θρασεία ηλιαχτίδα διαχέεται και τρεμοπαίζει στα φοιτητικά έδρανα και τελικά κρεμιέται και φωλιάζει στα ξανθοκάστανα μαλλιά της. Αυτά λάμπουν στο φως σαν απαλό χρυσό μετάξι, όταν τα αφήνει να γλιστρήσουν μέσα από τα δάχτυλά της. 

Είναι βράδυ. Στέκομαι στο παράθυρο και ο Ρίχαρντ κάθεται κοντά μου, στη μεγάλη πολυθρόνα μου και μιλά για τον μαρξισμό. Πόσο ορθολογιστικά όμως είναι όλα αυτά. Ο μαρξισμός είναι μια καθαρή θεωρία του χρήματος και του στομαχιού. Θεωρεί δεδομένο ότι ο ζωντανός άνθρωπος αποτελεί μια μηχανή. Γι’ αυτό είναι λάθος ο μαρξισμός, ξένος προς την κοσμική ύπαρξη, μια επινόηση· δεν εξελίχθηκε φυσικά. Μπορεί να φαντάζει λογικός στη θεωρία, αλλά πόσο παράλογος είναι στην πράξη.     
Πράγματι, πόσο λίγα προβλήματα μπορούν να επιλυθούν από τον μαρξισμό. Πνεύμα πλάτους και όχι βάθους. Τι σχέση έχει άραγε με τη δική μας οδύνη;     


Εθνικός Σύνδεσμος Σαρωνικού

Σάββατο 17 Μαρτίου 2018

ΝΕΑ ΕΚΔΟΣΗ: ΕΠΙΣΗΜΑ ΕΓΓΡΑΦΑ ΕΠΙ ΤΗΣ ΡΗΞΕΩΣ ΜΕ ΤΗΝ ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ



   Το τρίτο βιβλίο της σειράς Ιστορικό Αρχείο είναι ένα ντοκουμέντο σχετικά με την εμπλοκή της Ελλάδας στον Β΄Ππ, και τη θέση την οποία είχε, ήδη προ της ενάρξεως του πολέμου αυτού, λάβει υπέρ της Αγγλίας –σε βαθμό μάλιστα υποτέλειας– και κατά του Άξονα, παρά την ουδετερότητα, την οποία δήθεν τηρούσε.
    Το βιβλίο εκδόθηκε αρχικά το 1941 από το γερμανικό Υπουργείο Εξωτερικών και περιέχει εξ ολοκλήρου επίσημα έγγραφα (διακοινώσεις, τηλεγραφήματα, διαγγέλματα, υπομνήματα), πολλά εκ των οποίων ήταν απόρρητα, που αφορούν τη ρήξη με τη Γιουγκοσλαβία, η οποία σήμαινε αυτόματα και τη στρατιωτική επέμβαση στα Βαλκάνια, και τη ρήξη με την Ελλάδα. Τα έγγραφα που περιέχονται είναι πραγματικά ντοκουμέντα που ανατρέπουν και διαψεύδουν κατά αναμφισβήτητο τρόπο την κρατούσα άποψη περί του ποια πλευρά είχε πραγματικά ευθύνη για τη βαλκανική  εκστρατεία και την επέμβαση στην Ελλάδα. 
    Στα έγγραφα του βιβλίου, ο αναγνώστης θα βρει αληθινή απάντηση στα ερωτήματα: Ποιος ο ρόλος της ελληνικής κυβέρνησης, ήδη προ της ενάρξεως του Β΄Ππ, στην εμπλοκή της Ελλάδας σε αυτόν; Ποια συμφέροντα εξυπηρετούσε; Για ποιο λόγο «μια χώρα στην οποία ουδείς των εμπολέμων είχε ζωτικά συμφέροντα, αφού ήταν τόσο μακριά από το πραγματικό θέατρο του πολέμου» ενεπλάκη τελικά σε αυτόν; Τι έκανε τη γερμανική κυβέρνηση να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η Αθήνα και η Ελλάδα είχαν καταστεί «έδρα ολοκλήρου της Υπηρεσίας Πληροφοριών και Προπαγάνδας της Αγγλικής Μυστικής Υπηρεσίας»; Επίσης, ποιος ο πραγματικός ρόλος της Γιουγκοσλαβίας και πώς οδήγησε στη βαλκανική εκστρατεία; Ποια πλευρά πραγματικά επιθυμούσε και ωφελείτο από τη δημιουργία ενός βαλκανικού μετώπου;
    Ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να γίνει στα υπό μορφή καταλόγου περιεχόμενα του βιβλίου, τα οποία παραθέτουν τον τίτλο κάθε εγγράφου και συνοπτική αναφορά του περιεχομένου, διευκολύνοντας έτσι τον αναγνώστη να αντιληφθεί τη χρονολογική σειρά των γεγονότων αλλά και να  ανατρέξει στα έγγραφα που τον ενδιαφέρουν περισσότερο.


Εθνικός Σύνδεσμος Σαρωνικού

Τρίτη 13 Μαρτίου 2018

ΔΙΑΛΟΓΟΙ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΩΝ



Ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω..

Μόνον όποιος θέλει να αυτοκτονήσει επιχειρεί ρεσάλτο σε ένα εκτροχιασμένο τραίνο που τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα στον γκρεμό. Ή θα τον διαμελίσει ή θα τον παρασύρει στην καταστροφή. Και ασφαλώς θα αποφύγει τέτοια ενέργεια κάποιος στοιχειωδώς εχέφρων που γνωρίζει άριστα ότι στο τραίνο επιβαίνουν τα μέλη μίας συμμορίας, την συντριβή της οποίας θα ήθελε  διακαώς να απολαύσει.. Αυτό είναι το πρώτο παράδειγμα.

Αλλαγή παραδείγματος. Αν επιβαίνουμε σε ένα άλλο μεταφορικό μέσο, σε ένα λεωφορείο, και αυτό γίνεται όντως σήμερα, με έναν οδηγό ο οποίος υφίσταται αλλεπάλληλα εγκεφαλικά επεισόδια, χάνει τον έλεγχο και αναμένεται ο ξαφνικός του θάνατος, προ του κινδύνου της εκτροπής και ανατροπής του λεωφορείου με άμεση συνέπεια τους τραυματισμούς και τις απώλειες των επιβατών είναι λογικό, είναι απολύτως λογικό οι αγρυπνούντες επιβάτες σε αυτό το ταξίδι του τρόμου, να τον δέσουν , να τον εξουδετερώσουν, να τον αντικαταστήσουν δυναμικά. Επομένως θα αρπάξουν το τιμόνι, θα πατήσουν απότομα φρένο και σίγουρα από τους κραδασμούς μερικοί επιβάτες θα τραυματιστούν, αλλά τουλάχιστον δεν θα επέλθει η απώλεια του συνόλου τους, εφόσον το λεωφορείο θα ανακόψει την ολέθρια πορεία του..

Όποιος πιστεύει αφελώς ότι θα πρωταγωνιστήσει.. ηρωικά στο πρώτο παράδειγμα με το τραίνο και δεν έχει καταλάβει ότι ο καθημερινός ρεαλισμός τον εγκλωβίζει αδυσώπητα στο μοντέλο του δευτέρου παραδείγματος, θα καταλήξει με ανώμαλη προσγείωση σε κάποιο κάτεργο ή σε θάλαμο σιδεροδέσμιων αυτιστικών παίδων..

Και πάλι η αρχαία Ιστορία προσφέρει πρότυπα συλλογικής ή ατομικής δράσεως, τα οποία λειτουργούν αποτρεπτικά. Η Σύβαρις ήταν μία πολιτεία στην ιταλική χερσόνησο. Οι κάτοικοι της μεθυσμένοι από την χλιδή, την διαφθορά και τις ψευδαισθήσεις των αρχόντων τους, κατασκεύασαν πολυτελή και μεγαλοπρεπή συντριβάνια για να επιλύσουν το υδροδοτικό τους πρόβλημα. Ξέχασαν όμως να τα συνδέσουν με υδάτινους αγωγούς. Στην πρώτη  στιγμή της πολιορκίας της πόλεως από τους εχθρούς τους, είχαν ήδη χάσει τον αγώνα. Δεν είχαν έλλειψη όπλων, αλλά κοινής λογικής. Κατέρρευσαν για  εσωτερικούς λόγους απλής αφυδάτωσης.

Η Ιστορία δεν είναι ένα ρομαντικό μυθιστόρημα. Η Ιστορία των ανθρώπων είναι η προέκταση της σκληρής μητρός φύσεως, η οποία καταδικάζει ανελέητα σε θάνατο κάθε πλάσμα που αγνοεί τους τραχείς νόμους της. Γεννιέται σε μία μήτρα αίματος. Πολεμά με το αίμα του για την επιβίωση και η κατάληξη του σφραγίζεται από μία διαζευκτική επιλογή, ή αφήνει στους απογόνους του έναν ασφαλή βιότοπο ή ρίχνεται στην χωματερή των σκουπιδιών.

Κάποτε είχαν ρωτήσει τον περιώνυμο Έλληνα Στοχαστή, Ιωάννη Συκουτρή, αν τάσσεται υπέρ της ειρήνης και κατά του πολέμου. Η απάντηση του ήταν αντίστοιχη της πνευματικής του εμβρίθειας..
''Με ρωτάται αν είμαι υπέρ ή κατά της ίδιας της ζωής, της γεννήσεως,της εφηβείας, του έρωτος, των ασθενειών, των γηρατειών και του θανάτου, όλα αυτά συνιστούν την σκληρότητα της πραγματικότητας της ζωής. Είναι ή ίδια η ζωή''

Και είχε απόλυτο δίκαιο. Αλίμονο σε έναν άνθρωπο ή σε έναν λαό αν συγχύσει και μπερδέψει τα αιθεροβατικά ιδανικά της παγκόσμιας ειρήνης, της ρομαντικής οικουμενικής δικαιοσύνης, των πανανθρώπινων αρετών και δικαιωμάτων, της επίπλαστης ευμάρειας της.. φιλίας των λαών με την ωμή ερπύστρια της ζώσας και εσαεί αδηφάγου Ιστορίας. Αυτά τα πονεμένα ιδανικά ανήκουν σε έναν ιδεατό κόσμο και διακόσμησαν πάντα το φέρετρο τραγικών φυγών από την ζωτική πραγματικότητα και εξασφάλισαν την θορυβώδη ή σιωπηρή έξοδο από την Ιστορία. Τα  απρόσιτα ιδανικά είναι ένας διαφορετικός κόσμος από την ιστορική κονίστρα της αμείλικτης συγκρούσεως των πάντων με τους πάντες. Και ας το καταλάβουμε. Έστω και την υστάτη ώρα. Αυτός ο κόσμος δεν υπήρξε, δεν υπάρχει και δεν θα υπάρξει ποτέ.

Απόστολος Λαγός

Εθνικός Σύνδεσμος Σαρωνικού

Πέμπτη 8 Μαρτίου 2018

ΤΟ ΚΚΕ ΚΑΙ Η ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΗ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΕΠΙΔΡΟΜΗ... Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΚΚΕ ΣΤΟ 19ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ 2013



Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε στα επαγγελματικά στελέχη του ΚΚΕ ένα σταθερό, διαχρονικό χαρακτηριστικό. Την εμμονή τους στα ιδεολογικά μορμολύκεια του Μαρξισμού- Λενισμού. Την απροσχημάτιστη επίθεση τους στην εθνική και φυλετική ιδέα  της Πατρίδος, την μόνη ζείδωρη πραγματικότητα στην ιστορία των λαών. Μία νοσηρή νοοτροπία, η οποία διακρίνει την δράση αυτού του κόμματος από τότε, από τα 1919 όταν οι Εβραίοι της Θεσσαλονίκης με επικεφαλής τον Μπεναρόγια συγκροτούσαν αυτόν τον κομματικό σχηματισμό μέχρι και σήμερα. Μία πολιτική στάση που εξέθρεψε κοινωνικές τραγωδίες και εθνικές καταστροφές όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο, με αιχμή του δόρατος την Σοβιετική Ρωσία, τον ιστορικό παράδεισο του προλεταριάτου.

Δεν θα ανατρέξουμε στο δραματικό παρελθόν του προηγουμένου αιώνος, με τα πασίγνωστα γεγονότα των κατάπτυστων εθνικών προδοσιών του κομμουνιστικού κινήματος σε όλα ανεξαιρέτως τα εθνικά θέματα και στους εθνικούς αγώνες. Από την διακήρυξη και ένοπλη απόπειρα αποσπάσεως της Μακεδονίας, την υπονομευτική δράση στην μικρασιατική εκστρατεία, την συμμοριακή προσπάθεια υποδουλώσεως της Ελλάδος στον σταλινικό ζυγό  μέχρι την σπίλωση του αγώνος της ΕΟΚΑ. Η ιστορία του ΚΚΕ αποτελεί ποινικό μητρώο αντεθνικής εμετικής δράσεως.

Ας έλθουμε στην χαλεπή και παράξενη εποχή μας. Οι ομογάλακτοι επιφανειακώς αστικοποιημένοι συνοδοιπόροι του ΣΥΡΙΖΑ, προερχόμενοι από την μήτρα του ΚΚΕ μπορεί βεβαίως σήμερα να εξυπηρετούν  άνετα τους διεθνείς τοκογλύφους του καπιταλισμού και των εβραικών αγορών, σίγουρα όμως παραμένουν βουτηγμένοι στα βρώμικα υγρά ενός αδιάσπαστου ομφάλιου λώρου με τους ομομήτριους.. συντρόφους του ΚΚΕ. Στην απέχθεια τους προς την ιδέα της εθνικής κοινωνίας, της φυλετικής  υποδομής του λαού, στην ψύχωση τους στο φρούδο ιδανικό των πολυφυλετικών κοινωνιών και των.. ταξικών διεθνιστικών προτεραιοτήτων.. Άλλωστε  έτσι εξηγείται και το επιδιωκόμενο σχέδιο τους, άριστα συναπτόμενο με τους διεθνείς πλουτοκρατικούς κύκλους, της μετατροπής της Ελλάδος σε πολυθρησκευτικό και πολυεθνικό χωνευτήρι των λαών της Ανατολής. Τίποτα δεν ελησμόνησαν. Τίποτα δεν εδιδάχθησαν...

Τον Απρίλιο του 2013 και όχι βέβαια τον Απρίλιο του 1949, στο πρόγραμμα των αποφάσεων του 19ου συνεδρίου του ΚΚΕ στην Αθήνα διαβάζουμε πράγματα και θάματα, τα οποία απέκρυψαν επιμελώς τα καθεστωτικά μέσα αποβλακώσεως, τα οποία ανήκουν σε καπιταλιστές απατεώνες αλλά στελεχώνονται από.. δημοσιογράφους οι οποίοι κατά πλειοψηφία εθήτευσαν παιδιόθεν στο ΚΚΕ.

Πέρα από την αμετάθετη και γνωστή επιδίωξη του ΚΚΕ για την επαναστατική επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου στην Ελλάδα εντοπίζουμε και κάποια άλλα ενδιαφέροντα σημεία σχετικά με το ενδεχόμενο τουρκικής επιθέσεως στην Πατρίδα μας. Και τα αναφέρουμε με αφορμή την αυξανόμενη τουρκική προκλητικότητα, η οποία κυοφορεί μία αναμέτρηση με τον προαιώνιο εχθρό. Προς άρσιν παρεξηγήσεων και παρερμηνειών και προς γνώσιν των εθελοτυφλούντων, σχετικά με το εσωτερικό μέτωπο.

Αναφέρει λοιπόν, μεταξύ άλλων, η απόφαση του 19ου συνεδρίου του ΚΚΕ,  Απρίλιος 2013, δημοσιευμένη με θράσος και στο επίσημο ιστολόγιο του κόμματος.

''Σε περίπτωση ιμπεριαλιστικής, πολεμικής εμπλοκής της Ελλάδας, σε ΑΜΥΝΤΙΚΟ ή επιθετικό πόλεμο, σκοπός μας είναι να ηγηθούμε της αυτοτελούς λαϊκής εργατικής πάλης και να προκαλέσουμε την καταστροφή της αστικής τάξης, ΕΓΧΩΡΙΑΣ και ξένης''

Επομένως ένα σαφές, απροκάλυπτο κάλεσμα για υπονόμευση της εθνικής αμυντικής αποκρούσεως του επιτιθέμενου εχθρού και η πρόκληση εμφυλίου πολέμου στα εσωτερικό μέτωπο. Και αυτά ασφαλώς και δεν αποτελούν πικρά αστεία, διότι το εφιαλτικό σενάριο το έχει υποστεί δραματικά η Πατρίδα μας.

Αναντίλεκτα, ιστορικά και ιδεολογικά οι σκώληκες του κομμουνισμού θρέφονται και αναπτύσσονται εσαεί στον βούρκο του καπιταλισμού, του οποίου αποτελούν γέννημα- θρέμμα. Αυτά προς γνώσιν των.. αστών, οι οποίοι με την μακάβρια ενδοτικότητα τους δεν δίνουν μόνον στους αμετανόητους μπολσεβίκους, στα αυγά του σιωνιστικού φιδιού, για άλλη μία φορά το σχοινί για να τους κρεμάσουν, αλλά παραχωρούν και τα περιθώρια διαβρώσεως του εσωτερικού μετώπου εν όψει της τουρκικής και όχι μόνον αρπακτικότητας.

Απόστολος Λαγός

Εθνικός Σύνδεσμος Σαρωνικού


Τρίτη 6 Μαρτίου 2018

ΠΑΝΤΕΣ ΑΥΤΟΠΡΟΑΙΡΕΤΩΣ ΑΠΟΘΑΝΟΥΜΕΝ


ΕΝΑ ΑΓΝΩΣΤΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ ΣΤΟΝ ΕΒΡΟ



Η μεγαλοσύνη των Εθνών δεν μετριέται με το στρέμμα,
με της καρδιάς μετριέται το πύρωμα και με το Αίμα...

Με αφορμή το θλιβερό περιστατικό της  μαφιόζικης απαγωγής των Ελλήνων Στρατιωτικών από Τούρκους επίλεκτους στρατιώτες εντός ελληνικού εδάφους, διότι μόνον ένας βλάξ θα πιστέψει την τραγελαφική εκδοχή της απώλειας προσανατολισμού τους, στο πλαίσιο κλιμάκωσης των ψυχολογικών, υβριδικών επιχειρήσεων του Σουλτάνου της Άγκυρας σε βάρος της Ελλάδος, θα αφηγηθώ ένα εντελώς άγνωστο γεγονός στην ίδια περιοχή, μεταξύ Μαρασίων και Καστανιών του Έβρου που έλαβε χώρα πριν από πολλά χρόνια..

Δημοσιεύεται για πρώτη φορά και ίσως για τελευταία. Δεν το άκουσα, δεν το πληροφορήθηκα, απλά το έζησα, διότι υπήρξα ένας από τους πρωταγωνιστές του. Βεβαίως το γράφω στα όρια του επιτρεπτού και δεν θα υπεισέλθω στην διακεκαυμένη ζώνη κρατικών ή στρατιωτικών μυστικών. Το επεισόδιο το οποίο θα παρακολουθήσετε, ενδεχομένως με έκπληξη και με εύλογες απορίες, έγινε γνωστό εκείνη την εποχή σε ευρύτερους στρατιωτικούς κύκλους  της Θράκης και για ευνοήτους λόγους δεν έλαβε περαιτέρω έκταση η είδηση του, προφανώς για λόγους εθνικής ασφαλείας.

Βρισκόμαστε στα τέλη Νοεμβρίου 1990 στην περιοχή όπου βρίσκεται η παλαιά σιδηροδρομική γραμμή που δεν λειτουργεί από τα γεγονότα του 1974 και εντεύθεν, πάνω στην γέφυρα Μαρασίων [ λίγες εκατοντάδες μέτρα από τις Καστανιές] η οποία κατά το ήμισυ ελέγχεται από την Ελλάδα και την Τουρκία. Από την ελληνική πλευρά βρίσκονταν ένα ελληνικό φυλάκιο με δέκα στρατιώτες, οι περισσότεροι Βολιώτες, ένας μόνιμος υπαξιωματικός και ένας έφεδρος αξιωματικός. Την εποχή εκείνη η ομίχλη μετέτρεπε την έκτακτη γραφικότητα της πυκνής βλαστήσεως στις όχθες του Έβρου σε ονειρώδες τοπίο, μέσα από το οποίο ξεπρόβαλε για λίγες στιγμές θεαματικά η διακλάδωση του παραπόταμου Άρδα και φανέρωνε μελαγχολικά τις κορυφαίες αιχμές των μιναρέδων της Αδριανουπόλεως. 

Εκείνη την περίοδο σημειώνονταν, κατά τα ειωθότα, καθημερινές προκλήσεις τουρκικών περιπολιών κατά μήκος του ποταμού και σε διάφορα σημεία στις παρακείμενες γέφυρες, τα οποία απείχαν δεκάδες μόλις μέτρα από τις δύο όχθες, στις παρυφές των οποίων επισημαίνονταν ένθεν και ένθεν ελληνικά και τουρκικά φυλάκια. Όταν ο Άρδας δεν κατέβαζε άφθονα ύδατα, διάφορα μέρη στο ποτάμι ήταν απολύτως προσβάσιμα. Αλλά ας αφήσουμε την πατριδογνωσία της γεωγραφίας και ας περάσουμε στο.. ψαχνό του άρθρου..


Στο κέντρο Διαβιβάσεων του ελληνικού φυλακίου, 20 μέτρα από την γέφυρα Μαρασίων, μία παγωμένη νύχτα του Νοεμβρίου δύο στρατιώτες, ο οπλίτης πεζικού ο Ν. Κ και ο στρατιώτης Διαβιβάσεων Απόστολος Λαγός, ο γράφων το άρθρο, και ένας μόνιμος υπαξιωματικός ο Σ. Π προσπαθούν να ανάψουν με καυσόξυλα την σόμπα. Οι υπόλοιποι στρατιώτες του φυλακίου κοιμούνται στο παρακείμενο θάλαμο, ένας στρατιώτης έχει σκοπιά πάνω στην γέφυρα, ενώ ο επικεφαλής του φυλακίου έφεδρος αξιωματικός Π. Τ, ετοιμάζει τον κατάλογο υπηρεσιών για την επόμενη μέρα. Ξαφνικά την βαθιά νυχτερινή, μακάβρια γαλήνη διασαλεύει η κραυγή του σκοπού πάνω στη γέφυρα, ο οποίος τρέχοντας εισέρχεται στο φυλάκιο και καλεί σε συναγερμό τους άνδρες.

.. Δέχομαι επίθεση με βροχή από λιθοβολισμούς από το τουρκικό φυλάκιο.. Ενημερώστε το τάγμα, το σύνταγμα, την διοίκηση της ταξιαρχίας.. .
Οι λιθοβολισμοί συνεχίστηκαν για αρκετή ώρα και οι πέτρες έφθασαν και στο ελληνικό φυλάκιο. Συναγερμός. Ειδοποιήθηκαν ιεραρχικώς οι προαναφερόμενοι αρμόδιοι παράγοντες και εμείς στρατιώτες λάβαμε προληπτικά θέσεις μάχης. Το σήμα από την ταξιαρχία ήταν..Ψυχραιμία, σπεύδει αμέσως ανώτατος αξιωματικός να επιληφθεί της καταστάσεως...

Ξημέρωνε και οι τουρκικοί λιθοβολισμοί μειώνονταν αισθητά. Αναμέναμε την έλευση του ανωτάτου αξιωματικού για την περαιτέρω αντιμετώπιση της καταστάσεως. Θυμάμαι πολύ καλά ήταν περίπου 4.30 τα ξημερώματα. Κάποια στιγμή έπαυσαν εντελώς. Τότε, ίσως μεθυσμένοι από την αύρα της φυλετικής ψυχής, ίσως από νεανική τρέλα, ήμασταν 20 , 21 ετών, ο μόνιμος υπαξιωματικός , ο στρατιώτης πεζικού και ο γράφων, κατόπιν.. μεταφυσικής συνεννοήσεως από τα χαρακώματα στην όχθη του ποταμού , επιστρέψαμε στο φυλάκιο, πήραμε τις μπογιές και έναν κουβά που είχαμε για την ανακαίνιση του φυλακίου, και με προσεκτικές και αστραπιαίες κινήσεις αίλουρου, με το ένα χέρι κρατώντας το όπλο και με το άλλο τα.. σύνεργα, εκμεταλλευόμενοι το σκοτάδι, ανεβήκαμε στην γέφυρα, φθάσαμε στην μέση της, περάσαμε στην τουρκική πλευρά της, η οποία εκείνη την στιγμή ήταν βυθισμένοι στο σκότος και ο Τούρκος φρουρός, το είχαμε παρατηρήσει, δεν  ήταν στην γέφυρα ,αλλά στο τουρκικό φυλάκιο και επιδοθήκαμε στο παράτολμο έργο μας....

Ο μόνιμος υπαξιωματικός, παλαβός όπως και εμείς, άριστος γνώστης της τουρκικής και καλυπτόμενος από εμάς, άρχισε να γράφει στην επιφάνεια της τουρκικής πλευράς της γέφυρας σε άψογα τουρκικά... ΕΛΑΤΕ ΟΡΘΙΟΙ, ΑΛΛΆ ΘΑ ΣΑΣ ΠΑΡΟΥΝ ΜΕ ΦΕΡΕΤΡΑ...

Σε λίγα λεπτά οι Τούρκοι αντελήφθησαν την κινητικότητα στην γέφυρα και σήμαναν συναγερμό στο φυλάκιο τους. Εμείς ασφαλώς είχαμε ολοκληρώσει την ενέργεια μας και αποσυρόμασταν σαν πονηρές γάτες, στο φυλάκιο μας.. Πριν προφτάσουμε να εισέλθουμε στο φυλάκιο, ακούσαμε τους πρώτους πυροβολισμούς στον αέρα.. Ένας δικός μας στρατιώτης ανταπέδωσε τα πυρά στον αέρα..Εκείνη την στιγμή κατέφθανε στο φυλάκιο, από την ταξιαρχία, όπως προαναφέραμε για να επιληφθεί της καταστάσεως, ένας ανώτατος αξιωματικός. Επρόκειτο περί του Συνταγματάρχη, τότε, Ελευθερίου Σταμάτη, περί του οποίου θα κάνω σύντομη μνεία στο τέλος της εμπειρικής αυτής αφηγήσεως. 

Ενημερώσαμε αμέσως τον Συνταγματάρχη για τα έκτακτα διατρέξαντα με πλήρη αναφορά. Έκπληκτος άκουσε και τις δικές μας.. αυθόρμητες, ελαιοχρωματιστικές πρωτοβουλίες και εικαστικές παρεμβάσεις στην τουρκική πλευρά της γέφυρας..Σε αυτό το σημείο θα ολοκληρώσω το άρθρο απότομα και για ευνοήτους λόγους, και δεν θα αναφέρω τι επακολούθησε.

Για αγαθή μας τύχη και κατά ευτυχή σύμπτωση, τις  έρευνες για το περιστατικό είχε αναλάβει ο Συνταγματάρχης Πεζικού Ελευθέριος Σταμάτης, ο οποίος ήταν στα 1974 υπολοχαγός καταδρομών, συμμετείχε στο πραξικόπημα κατά του Μακαρίου και έδρασε ηρωικώς στην απόκρουση της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο. Προσφάτως δημοσίευσε και ένα σχετικό βιβλίο υπό τον  αινιγματικό τίτλο.. Κύριοι, μπορείτε να πάτε για ύπνο...

Οι.. δράστες της πρωτοβουλίας του ελληνικού φυλακίου της γέφυρας Μαρασίων, εμείς δηλαδή, απομακρυνθήκαμε με ανώτατη διαταγή από το φυλάκιο και με την εντολή να μην πλησιάσουμε ποτέ πια συνοριακό φυλάκιο μέχρι το τέλος της θητείας μας και την επομένη ήλθαν αντικαταστάτες μας.

Έγραψα για πρώτη φορά για αυτό το άγνωστο περιστατικό, ένα από τα πολλά που συμβαίνουν στον Έβρο, σε ανάμνηση των συναδέλφων μου  Ελλήνων στρατιωτών Δεν προσέθεσα απολύτως τίποτα, αλλά ασφαλώς δεν έγραψα για το σύνολο της εμβέλειας και των συνεπειών του..
Και οι τιμητικές άδεις που έλαβαν οι Έλληνες Στρατιώτες δεν ήταν τίποτα άλλο από έκφραση προσηλώσεως στο σύνθημα της μεραρχίας μας στον Έβρο..
ΠΑΝΤΕΣ ΑΥΤΟΠΡΟΑΙΡΕΤΩΣ ΑΠΟΘΑΝΟΥΜΕΝ.. Και τότε και τώρα και για πάντα..

Απόστολος Λαγός

Εθνικός Σύνδεσμος Σαρωνικού


Πέμπτη 1 Μαρτίου 2018

ΡERSONAE ΤΟΥ ΕΖΡΑ ΠΑΟΥΝΤ (1909-1910)



ΣΕΣΤΙΝΑ: ΑΛΤΑΦΟΡΤΕ

Ι
Να πάρει ο διάολος! όλος τούτος ο Νότος μας βρωμά ειρήνη. Έι βρωμόσκυλο του κερατά, Πάπιολς, εμπρός μωρέ! Μουσική! Δεν έχω ζωή παρεχτός κι αν τα σπαθιά συγκρούονται. Μα άα! όταν βλέπω τα λάβαρα χρυσά, πορφυρά, να πολεμούν, και το μεγάλο πεδίο της μάχης αποκάτω τους να γίνεται κόκκινο, τότε η καρδιά μου ουρλιάζει τρελαμένη από χαρά.

ΙΙ 
Στην κάψα του καλοκαιριού έχω μεγάλη χαρά όταν οι θύελλες σαρώνουν της γης την βρωμερή ειρήνη, κι οι αστραπές από τον μαύρον ουρανό πέφτουν λουσμένες στο κόκκινο, κι οι κεραυνοί την άγρια τους μου βρυχώνται μουσική κι οι αγέρηδες σκληρίζουν μες στα σύννεφα τρελά και πολεμούν, και μες στους σπαραγμένους ουρανούς τα σπαθιά του Θεού συγκρούονται.

      ΙΙΙ
Άδη κάνε γρήγορα να ξανακούσουμε τα σπαθιά να συγκρούονται! και τ' άλογα στη μάχη δυνατά να χρεμετίζουν από χαρά, ακιδωτά στήθια μ' ακιδωτά στήθια να πολεμούν! Καλύτερα μιας ώρας μάχη παρά ένα χρόνο ειρήνη με παχειά τραπεζώματα, προαγωγούς, κρασί και λεπτή μουσική!  Μπά! δεν υπάρχει κρασί σαν το αίμα κόκκινο!

ΙV
Και παθιάζομαι να βλέπω τον ήλιο να προβάλει σαν αίμα κόκκινο. Και βλέπω τ' ακόντια μου μες στο σκοτάδι να συγκρούονται και όλη μου την καρδιά τήνε  γεμίζει με χαρά και διάπλατα μου ανοίγει το στόμα με γοργή μουσική όταν τον βλέπω τόσο να περιφρονεί και να αψηφά την ειρήνη, οι δυνάμεις του μ' όλο το σκοτάδι να πολεμούν.

 V  
Οι άνθρωποι που φοβούνται τον πόλεμο και κάθονται, και πολεμούν τα λόγια μου για την μάχη, δεν έχουν αίμα κόκκινο, μα τους πρέπει μόνο να σαπίζουν σε γυναικεία ειρήνη, μακρυά από εκεί που κερδίζεται η αξία και τα σπαθιά συγκρούονται, για τον θάνατο τέτοιων βρωμοθήλυκων έχω χαρά, ναι, γιομίζω όλον τον αγέρα με τη δική μου μουσική.

VΙ 
Πάπιολς, Πάπιολς, Μουσική! 
Δεν υπάρχει τραγούδι σαν των σπαθιών με τα σπαθιά όταν πολεμούν, καμία κραυγή σαν της μάχη την χαρά όταν οι αγκώνες μας και τα σπαθιά μας στάζουν αίμα κόκκινο και τα εμβλήματά μας με <<Του Λιόπαρδου>> την ορμή συγκρούονται.  Άμποτε ο Θεός να καταδικάσει για πάντα όσους φωνάζουν <<Ειρήνη>>


VII
Και η μουσική των σπαθιών να τούς μουσκέψει με αίμα κόκκινο!  Άδη κάνε γρήγορα να ξανακούσουμε τα σπαθιά μας να συγκρούονται! Άδη σβήσε για πάντα την <<Ειρήνη>>!




Εθνικός Σύνδεσμος Σαρωνικού