Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου 2020

Miguel Serrano- 28 Φεβρουάριου 2009 - Έντεκα χρόνια από τον θάνατο του




Τώρα είμαι ο μόνος στον κόσμο που κρατά <<αυτούς τους θησαυρούς>>, προσπαθώντας να φωτίσω το σκοτάδι των ανθρώπων γύρω μας. Και είμαι εδώ, τώρα, <<μόνος σαν ένα βουνό, να επαναλαμβάνω τα λόγια αυτά...>>


...Είμαστε οι πολεμιστές από τον ιερότερο των πολέμων, από τον μυθικό, αιώνιο, κοσμικό πόλεμο. Διότι υπάρχει ένας μύθος προς υπεράσπιση, για τον οποίον πρέπει να πολεμήσουμε και να πεθάνουμε, εσωτερικά και εξωτερικά.


...Η ''μνήμη του αίματος'' εμφανίζεται, αργά, αρκετά αργά. Έρχεται μέσα από σκιές πόνου και εξιλέωσης. Μια ζωή ολόκληρη δεν αρκεί για να ακούσει κανείς όλα της τα μηνύματα, να διαβάσει το σοφό της βιβλίο. 

...Δεν υπάρχει τίποτα πιο μυστήριο από το αίμα. Ο Παράκελσος το έβλεπε ως συμπύκνωση του Φωτός. Πιστεύω ότι το Άριο Υπερβόρεο αίμα δεν είναι το φως του Χρυσού Ήλιου,ενός γαλαξιακού ηλίου, μα το φως του Μαύρου Ήλιου, της Πράσινης Ακτίνας. Δεν είναι το <<φως των Ακασικών Αρχείων>>, μα ενός άλλου κόσμου. Τα Ακασικά Αρχεία ανήκουν στον Εχθρό. Αν η Υπερβόρεα Μνήμη του Αίματος μπορέσει κατά κάποιον τρόπο να παρεισφρηθεί, τότε η Φωνή θα ξυπνήσει και θα ανακάμψει το Vril, ώστε κατά συνέπεια να σπάσει η Αιώνια Επιστροφή. 

...Όπως υπάρχει ένα Υπερβόρεο Αρχέτυπο, ένας Θεός του Μαύρου Ήλιου, υπάρχει επίσης και το Χάος. Ένας Άρχοντας των γαλαξιακών σκιών, που τείνει προς το τίποτα και που σε παράλληλα σύμπαντα κερδίζει τον δικό του Μεγάλο Πόλεμο ενάντια στους Υιούς του Υπερβόρεου Φωτός. Η ήττα των <<αγγέλων που ερωτεύθηκαν τις κόρες των ανθρώπων>>, των ζώων- ανθρώπων, όντα αποκλειστικά γήινα. Αυτό είναι το <<πρωταρχικό αμάρτημα>>. Ένα Φυλετικό Αμάρτημα. Το αίμα χάνει την αγνότητα του και έτσι παύει να είναι το πιο κατάλληλο όχημα για το Αρχέτυπο των Ανθρώπων- Θεών, των Θεϊκών Υπερβόρεων για να εκφράσουν με αγνό τρόπο τους εαυτούς τους. 


...Τα γεγονότα της ζωής ενός ατόμου δεν μετράνε είναι προορισμένα για τον θάνατο, το τίποτα, καθώς αποσυντίθεται στο φως του Χρυσού Ήλιου. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο δεν με ενδιαφέρουν οι προσωπικές βιογραφίες. Όπως και οι αρχαίοι, δίνω έμφαση μόνο στο αρχέτυπο, τον Μύθο, τον Θρύλο. Ζει μόνο αυτός ο οποίος έχει τη δυνατότητα να συμπεριλάβει τον εαυτό του στην φωτιά ενός Υπερβόρειου Αρχετύπου, στην αιωνιότητα του και στην Αιώνια Επιστροφή του.


...Είχα ξεκινήσει ένα κίνημα (μέσα στην Αριστερόστροφη Σβάστικα, στην τρομερή δύναμή της) και δεν μπορούσα πλέον να σταματήσω. Μόλις ξεκινήσει, μόλις γίνει το σύμφωνο, τότε κανείς δεν μπορεί να γυρίσει πίσω, διότι τότε χάνει την Ψυχή του και τον Γύρο του. Ήταν εκείνο το διάστημα που ξεκίνησα το ιλιγγιώδες κίνημα προς την φωτιά/άρχισα  τη γρήγορη κίνηση μέσα στην κυκλική φωτιά, η οποία σύντομα θα με έφερνε να συμμετάσχω στη μάχη δίπλα στον Φύρερ- στον Φύρερ μας- για να ενταχθώ για πάντα στις ιερές στρατιές του, σε αυτόν  και σε άλλους Γύρους, ως ένας αιχμάλωτος του Μύθου. Από τότε, και δίχως να το γνωρίζω στην αρχή, ανήκω στη Wildes Heer. 






Εθνικός Σύνδεσμος Σαρωνικού