Εθνικός Σύνδεσμος Σαρωνικού
Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου 2020
Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2020
Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2020
Η κόρη του Ήλιου - Savitri Devi 30 Σεπτεμβρίου 1905
Η Σάβιτρι Ντέβι (Savitri Devi), η Οντινική ιέρεια του εσωτερικού Εθνικοσοσιαλισμού, γεννήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου του 1905 στην πόλη Λυών της Γαλλίας, από Έλληνα πατέρα και Αγγλίδα μητέρα. Ο έντονος ριζοσπαστικός της χαρακτήρας, ο οποίος έμελλε να σημαδέψει τόσο πολύ την ζωή της, εκδηλώθηκε από νωρίς: κατά την διάρκεια του Α' Παγκόσμιου Πολέμου, η ενδεκαετής Σάβιτρι Ντέβι έγραψε με κιμωλία στο σιδηροδρομικό σταθμό της Λυών συνθήματα εναντίον της Αντάντ (Κάτω οι Σύμμαχοι, Ζήτω η Γερμανία) ως διαμαρτυρία για την παράνομη εισβολή των Συμμαχικών (αγγλικών και γαλλικών) στρατευμάτων στην ουδέτερη Ελλάδα.
Η Savitri Devi, υπήρξε μία από τις σημαντικότερες μορφές της διανόησης. Εξαιρετικά μορφωμένη, με πολλές σπουδές, άριστη γνώση πολλών ξένων γλωσσών και πολυγραφότατη, ασπάστηκε τον εθνικοσοσιαλισμό σε νεαρή ηλικία.
Η πνευματική της πληρότητα και η ακατάβλητη θέλησή της ήταν τέτοιες ώστε να μπορέσει να κατανοήσει τον αριστοκρατικό τρόπο ζωής και τα ανώτερα ιδανικά που πρέπει να διαπνέουν κάθε ολοκληρωμένο άνθρωπο, αφιερώνοντας την ζωή της στην διάδοσή των ιδεών της, κάτι που ομολογουμένως είναι εξαιρετικά δύσκολο, ειδικά για μια γυναίκα.
Η πνευματική της πληρότητα και η ακατάβλητη θέλησή της ήταν τέτοιες ώστε να μπορέσει να κατανοήσει τον αριστοκρατικό τρόπο ζωής και τα ανώτερα ιδανικά που πρέπει να διαπνέουν κάθε ολοκληρωμένο άνθρωπο, αφιερώνοντας την ζωή της στην διάδοσή των ιδεών της, κάτι που ομολογουμένως είναι εξαιρετικά δύσκολο, ειδικά για μια γυναίκα.
Κατά το 1948 και 1949, στο αποκορύφωμα της διαδικασίας αποεθνικοσοσιαλιστικοποίησης, η Ντέβι διεξήγαγε μια σειρά προπαγανδιστικών αποστολών σε μια Γερμανία προσκυνημένη και ακόμα καθημαγμένη από το γενικευμένο λιμό και τους τρομακτικού τύπου βομβαρδισμούς των Συμμάχων, κατά τις οποίες μοίραζε φυλλάδια και ταχυδρομούσε προκηρύξεις που εξήγειραν σε αντίσταση εναντίον της συχνά βάρβαρης κατοχής, με λόγια όπως τα ακόλουθα: '' Γερμανοί και Γερμανίδες: Εν τω μέσω ανείπωτων κακουχιών και δυστυχίας, μείνετε σταθεροί στην ένδοξη Εθνικοσοσιαλιστική πίστη σας και αντισταθείτε! Αψηφήστε τους διώκτες σας... Τίποτα δεν μπορεί να καταστρέψει αυτό που έχει χτιστεί πάνω στην αλήθεια. Είμαστε ο γνήσιος χρυσός, ο οποίος δοκιμάζεται στο καμίνι. Ας φουσκώνει και ας βρυχάται η φλόγα, τίποτα δεν μπορεί να μας καταστρέψει. Κάποια μέρα θα εξεγερθούμε και θα θριαμβέυσουμε πάλι. Ελπίζετε και αναμείνατε. Χαίλ Χίτλερ!''...
Ακούραστη πολεμίστρια, διαφύλαξε αυτό το Φως για όλη της τη ζωή, συνεχίζοντας ως τον θάνατό της να πολεμά για τον Φύρερ της. Όταν οι άνδρες έχουν νικηθεί, οι γυναίκες, μόνες, συντηρούν την Ιερή φωτιά στη σκοτεινότερη νύχτα, καθιστώντας εφικτή με τη θυσία τους την επιστροφή της Νέας Ημέρας και του παλιού Ήλιου.
Εκείνος, ο Οποίος Επιστρέφει Όταν γαρ της μεν ευνομίας μείωσις γένηται, της δ' ανομίας αύξησις, τότ΄ εγώ σαρκούμε. Γίνομαι άνθρωπος εν εκάστω αιώνι, εις διατήρησιν μεν των αγαθοποιών, είς όλεθρον δε των κακοποιών, του δε νόμου εις σωτηρίαν.
Μπαγκβάντ Γκίτα, 4,7-8
Εθνικός Σύνδεσμος Σαρωνικού
Πέμπτη 10 Σεπτεμβρίου 2020
Miguel Serrano 10-09-1917- Ένας Πολεμιστής του Τάγματος του Αυγερινού! (103 Χρόνια μετά!)
''Ευλογημένοι είναι εκείνοι που ούτε σκέφτονται, ούτε νιώθουν από μόνοι τους. Κάποιος άλλος έπρεπε να νιώσει για εκείνους. Ο ποιητής!''
[...] Επαναλαμβάνω, μόνο σε έναν, στον Χίτλερ, συσσωρεύεται η ανώτερη δύναμη του Υπερβόρειου Αρχέτυπου, του Θεού, μόνο μέσου αυτού ακούγεται ο λόγος του από έναν άλλο κόσμο. Διότι μόνο αυτός ακούει τη Φωνή του.
[...] Τα γεγονότα της ζωής ενός ατόμου δεν μετράνε, έχουν προορισμό τον θάνατο, το τίποτα, την αποσύνθεση στο φως του Χρυσού Ήλιου. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο δεν με ενδιαφέρουν οι προσωπικές βιογραφίες. Όπως και οι αρχαίοι, δίνω έμφαση μόνο στο αρχέτυπο στον Μύθο, στον Θρύλο. Ζει μόνο αυτός ο οποίος έχει τη δυνατότητα να συμπεριλάβει τον ευατό του στη φωτιά ενός Υπερβόρειου Αρχέτυπου, μέσα στην αιωνιότητα του και στην Αιώνια επιστροφή του. Η ιστορία και ο ιστορικισμός της εποχής μας με αφήνουν ασυγκίνητο. Θέση στην αιωνιότητα έχουν μόνο αυτοί οι οποίοι επαναλαμβάνουν εδώ κάτω τον αρχετυπικό και μυθικό τρόπο ζωής των Θεών μας, αυτοί που τυχαίνει να είναι διερμηνείς ή ιερείς του.
[...] Μια μέρα έπρεπε να καταλήξω σε αυτό το συμπέρασμα και με χαρούμενη καρδιά ένιωσα αναγεννημένος και υψώθηκα στον ήρωα, στον σύντροφό μου, στον κόσμο του φωτός που πάντοτε ανήκε σε εκείνον και σε εμένα, ενώθηκα με τους πολεμιστές του Βόταν, αυτή ήταν η ομοιότητά μας.
[...] ΓΙΑΤΙ με ρωτάνε <<διακινδυνεύεις τόσα πολλά βάζοντας σε κίνδυνο τη συγγραφική δουλειά μιας ολόκληρης ζωής; Μήπως, δεν γνωρίζεις ότι όλες οι εκδοτικές εταιρίες του κόσμου βρίσκονται στα χέρια Ιουδαίων; Και τώρα που τα βιβλία σου μεταφράζονται στα γερμανικά, στα αγγλικά και σε άλλες γλώσσες και διαβάζονται σε τόσες χώρες, εσύ γράφεις ανοιχτά υπέρ του Χίτλερ και της ανακαλύψεις του εσωτερισμού του. Αυτό θα ήταν τρέλα, αν ήσουν κάποιος που δεν γνώριζε την απόλυτη δύναμη και τον πλήρη έλεγχο της ζωής από τον ιουδαϊσμό. Μα εσύ έχεις διατελέσει διπλωμάτης και έχεις καταφέρει να διεισδύσεις στα βάθη των ιστορικών γεγονότων του παρόντος και του παρελθόντος είχες όσο κανείς άλλος τη δυνατότητα, τη γνώση και τα μέσα για να το μάθεις, έχεις ταξιδέψει σε όλον τον κόσμο, δεξιά και αριστερά, γνωρίζεις... Και τώρα σε κίνδυνο όχι μόνο το έργο σου αλλά και την ίδια τη ζωή σου.
Έτσι μου μίλησαν οι φίλοι, οι συγγενείς, ακόμα και οι εχθροί μου. Γιατί έτσι μιλούν σήμερα οι άνθρωποι. Αυτή είναι η φωνή των καιρών μας. Μα εγώ δεν ανήκω σε αυτούς τους καιρούς, ούτε σε αυτόν τον κόσμο, ούτε σε αυτές τις ημέρες. Είμαι από έναν άλλο πλανήτη. Είμαι από τον Αυγερινό. Δε φοβάμαι να χάσω τα πάντα, ακόμα και τη ζωή μου. Επιπλέον, το ρητό στο οικόσημο μου γράφει: <<Τιμή μου η Πίστη>>. Ναι, πίστη στα ιδανικά, στα όνειρα, στις δόξες της νύχτας του παρελθόντος, στα φαντάσματα των συντρόφων που έχουν χαθεί, στις χρυσές σκιές, στην ηχώ των βημάτων τους, στους παλαιούς δρόμους και πόλεις, σε όλα αυτά που δραπετεύουν προς το φως που εκπέμπει η μαρτυρική γη, στη νοσταλγία για μια Χρυσή Εποχή, τότε που οι ήρωες ζούσαν ανάμεσά μας και οι Θεοί μας μιλούσαν. Διότι είμαι ένας από αυτούς που έχουν μιλήσει με τους Θεούς...
[...] Είμαστε οι πολεμιστές από τον ιερότερο των πολέμων, από τον μυθικό, αιώνιο, κοσμικό πόλεμο. Διότι υπάρχει ένας μύθος προς υπεράσπιση, για τον οποίον πρέπει να πολεμήσουμε και να πεθάνουμε, εσωτερικά και εξωτερικά.
[...] Mείνε Πιστός στα παλιά όνειρα, ώστε να μην χάσει ο κόσμος μας την ελπίδα!
Εθνικός Σύνδεσμος Σαρωνικού
Τετάρτη 8 Ιουλίου 2020
22 Ιουνίου 1941
Στις 22 Ιουνίου 1941 ο πολιτισμός πήρε τα όπλα εναντίον της βαρβαρότητας
Robert Brasillach, 20 Ιουνίου 1942
Εθνικός Σύνδεσμος Σαρωνικού
Πέμπτη 30 Απριλίου 2020
Θανάτω Θάνατον πατήσας
Πριν από 75 χρόνια στις 15.30 ώρα Γερμανίας, ο Αδόλφος
Χίτλερ, ο Φύρερ μας «έφυγε». Τα χέρια των υπανθρώπων εχθρών του δεν μπόρεσαν να
μολύνουν το σώμα Του γιατί, παρά τις συνεχείς έρευνες, αυτό δεν βρέθηκε ποτέ.
Τα χρόνια που ακολούθησαν, με την πάντα έντονη αίσθηση της
παρουσίας Του, απέδειξαν ότι με τον θάνατο νίκησε τον θάνατο, έγινε αθάνατος.
Οι καιροί, οι άνθρωποι Τον αναζητούν. Ενώ η αχαριστία και ο θρασύδειλος πόλεμος εναντίον Του μετά τον
θάνατό Του από τους παρηκμασμένους και από τους εκπροσώπους και απογόνους του
Κακού που Αυτός πολέμησε, σίγουρα δεν μένουν χωρίς τιμωρία.
75 χρόνια μετά, την ώρα που, σαν σημάδι, ένας πανάρχαιος
κομήτης περνά πολύ κοντά στη Γη, οι
πιστοί χαμογελούν, υψώνουν το δεξιό χέρι και χαιρετούν τον Ήλιο που δεν έδυσε
ποτέ.
Εθνικός Σύνδεσμος Σαρωνικού
Τρίτη 21 Απριλίου 2020
131 Έτη Φωτός
20 Απριλίου 1889- η Αυγή μιας Νέας Χιλιετίας!
Χρόνια Πολλά!
Εθνικός Σύνδεσμος Σαρωνικού
Πέμπτη 9 Απριλίου 2020
Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου 2020
Miguel Serrano- 28 Φεβρουάριου 2009 - Έντεκα χρόνια από τον θάνατο του
Τώρα είμαι ο μόνος στον κόσμο που κρατά <<αυτούς τους θησαυρούς>>, προσπαθώντας να φωτίσω το σκοτάδι των ανθρώπων γύρω μας. Και είμαι εδώ, τώρα, <<μόνος σαν ένα βουνό, να επαναλαμβάνω τα λόγια αυτά...>>
...Είμαστε οι πολεμιστές από τον ιερότερο των πολέμων, από τον μυθικό, αιώνιο, κοσμικό πόλεμο. Διότι υπάρχει ένας μύθος προς υπεράσπιση, για τον οποίον πρέπει να πολεμήσουμε και να πεθάνουμε, εσωτερικά και εξωτερικά.
...Η ''μνήμη του αίματος'' εμφανίζεται, αργά, αρκετά αργά. Έρχεται μέσα από σκιές πόνου και εξιλέωσης. Μια ζωή ολόκληρη δεν αρκεί για να ακούσει κανείς όλα της τα μηνύματα, να διαβάσει το σοφό της βιβλίο.
...Δεν υπάρχει τίποτα πιο μυστήριο από το αίμα. Ο Παράκελσος το έβλεπε ως συμπύκνωση του Φωτός. Πιστεύω ότι το Άριο Υπερβόρεο αίμα δεν είναι το φως του Χρυσού Ήλιου,ενός γαλαξιακού ηλίου, μα το φως του Μαύρου Ήλιου, της Πράσινης Ακτίνας. Δεν είναι το <<φως των Ακασικών Αρχείων>>, μα ενός άλλου κόσμου. Τα Ακασικά Αρχεία ανήκουν στον Εχθρό. Αν η Υπερβόρεα Μνήμη του Αίματος μπορέσει κατά κάποιον τρόπο να παρεισφρηθεί, τότε η Φωνή θα ξυπνήσει και θα ανακάμψει το Vril, ώστε κατά συνέπεια να σπάσει η Αιώνια Επιστροφή.
...Όπως υπάρχει ένα Υπερβόρεο Αρχέτυπο, ένας Θεός του Μαύρου Ήλιου, υπάρχει επίσης και το Χάος. Ένας Άρχοντας των γαλαξιακών σκιών, που τείνει προς το τίποτα και που σε παράλληλα σύμπαντα κερδίζει τον δικό του Μεγάλο Πόλεμο ενάντια στους Υιούς του Υπερβόρεου Φωτός. Η ήττα των <<αγγέλων που ερωτεύθηκαν τις κόρες των ανθρώπων>>, των ζώων- ανθρώπων, όντα αποκλειστικά γήινα. Αυτό είναι το <<πρωταρχικό αμάρτημα>>. Ένα Φυλετικό Αμάρτημα. Το αίμα χάνει την αγνότητα του και έτσι παύει να είναι το πιο κατάλληλο όχημα για το Αρχέτυπο των Ανθρώπων- Θεών, των Θεϊκών Υπερβόρεων για να εκφράσουν με αγνό τρόπο τους εαυτούς τους.
...Τα γεγονότα της ζωής ενός ατόμου δεν μετράνε είναι προορισμένα για τον θάνατο, το τίποτα, καθώς αποσυντίθεται στο φως του Χρυσού Ήλιου. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο δεν με ενδιαφέρουν οι προσωπικές βιογραφίες. Όπως και οι αρχαίοι, δίνω έμφαση μόνο στο αρχέτυπο, τον Μύθο, τον Θρύλο. Ζει μόνο αυτός ο οποίος έχει τη δυνατότητα να συμπεριλάβει τον εαυτό του στην φωτιά ενός Υπερβόρειου Αρχετύπου, στην αιωνιότητα του και στην Αιώνια Επιστροφή του.
...Είχα ξεκινήσει ένα κίνημα (μέσα στην Αριστερόστροφη Σβάστικα, στην τρομερή δύναμή της) και δεν μπορούσα πλέον να σταματήσω. Μόλις ξεκινήσει, μόλις γίνει το σύμφωνο, τότε κανείς δεν μπορεί να γυρίσει πίσω, διότι τότε χάνει την Ψυχή του και τον Γύρο του. Ήταν εκείνο το διάστημα που ξεκίνησα το ιλιγγιώδες κίνημα προς την φωτιά/άρχισα τη γρήγορη κίνηση μέσα στην κυκλική φωτιά, η οποία σύντομα θα με έφερνε να συμμετάσχω στη μάχη δίπλα στον Φύρερ- στον Φύρερ μας- για να ενταχθώ για πάντα στις ιερές στρατιές του, σε αυτόν και σε άλλους Γύρους, ως ένας αιχμάλωτος του Μύθου. Από τότε, και δίχως να το γνωρίζω στην αρχή, ανήκω στη Wildes Heer.
...Δεν υπάρχει τίποτα πιο μυστήριο από το αίμα. Ο Παράκελσος το έβλεπε ως συμπύκνωση του Φωτός. Πιστεύω ότι το Άριο Υπερβόρεο αίμα δεν είναι το φως του Χρυσού Ήλιου,ενός γαλαξιακού ηλίου, μα το φως του Μαύρου Ήλιου, της Πράσινης Ακτίνας. Δεν είναι το <<φως των Ακασικών Αρχείων>>, μα ενός άλλου κόσμου. Τα Ακασικά Αρχεία ανήκουν στον Εχθρό. Αν η Υπερβόρεα Μνήμη του Αίματος μπορέσει κατά κάποιον τρόπο να παρεισφρηθεί, τότε η Φωνή θα ξυπνήσει και θα ανακάμψει το Vril, ώστε κατά συνέπεια να σπάσει η Αιώνια Επιστροφή.
...Όπως υπάρχει ένα Υπερβόρεο Αρχέτυπο, ένας Θεός του Μαύρου Ήλιου, υπάρχει επίσης και το Χάος. Ένας Άρχοντας των γαλαξιακών σκιών, που τείνει προς το τίποτα και που σε παράλληλα σύμπαντα κερδίζει τον δικό του Μεγάλο Πόλεμο ενάντια στους Υιούς του Υπερβόρεου Φωτός. Η ήττα των <<αγγέλων που ερωτεύθηκαν τις κόρες των ανθρώπων>>, των ζώων- ανθρώπων, όντα αποκλειστικά γήινα. Αυτό είναι το <<πρωταρχικό αμάρτημα>>. Ένα Φυλετικό Αμάρτημα. Το αίμα χάνει την αγνότητα του και έτσι παύει να είναι το πιο κατάλληλο όχημα για το Αρχέτυπο των Ανθρώπων- Θεών, των Θεϊκών Υπερβόρεων για να εκφράσουν με αγνό τρόπο τους εαυτούς τους.
...Τα γεγονότα της ζωής ενός ατόμου δεν μετράνε είναι προορισμένα για τον θάνατο, το τίποτα, καθώς αποσυντίθεται στο φως του Χρυσού Ήλιου. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο δεν με ενδιαφέρουν οι προσωπικές βιογραφίες. Όπως και οι αρχαίοι, δίνω έμφαση μόνο στο αρχέτυπο, τον Μύθο, τον Θρύλο. Ζει μόνο αυτός ο οποίος έχει τη δυνατότητα να συμπεριλάβει τον εαυτό του στην φωτιά ενός Υπερβόρειου Αρχετύπου, στην αιωνιότητα του και στην Αιώνια Επιστροφή του.
...Είχα ξεκινήσει ένα κίνημα (μέσα στην Αριστερόστροφη Σβάστικα, στην τρομερή δύναμή της) και δεν μπορούσα πλέον να σταματήσω. Μόλις ξεκινήσει, μόλις γίνει το σύμφωνο, τότε κανείς δεν μπορεί να γυρίσει πίσω, διότι τότε χάνει την Ψυχή του και τον Γύρο του. Ήταν εκείνο το διάστημα που ξεκίνησα το ιλιγγιώδες κίνημα προς την φωτιά/άρχισα τη γρήγορη κίνηση μέσα στην κυκλική φωτιά, η οποία σύντομα θα με έφερνε να συμμετάσχω στη μάχη δίπλα στον Φύρερ- στον Φύρερ μας- για να ενταχθώ για πάντα στις ιερές στρατιές του, σε αυτόν και σε άλλους Γύρους, ως ένας αιχμάλωτος του Μύθου. Από τότε, και δίχως να το γνωρίζω στην αρχή, ανήκω στη Wildes Heer.
Εθνικός Σύνδεσμος Σαρωνικού
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)