ΨΗΛΑ ΤΙΣ ΣΗΜΑΙΕΣ, ΟΥΚΡΑΝΙΑ

 

Δεν είναι ζήτημα τιμής. Δεν είναι ζήτημα προστασίας ο λόγος που ώθησε τον Πούτιν να εισβάλει στη βασανισμένη Ουκρανία. Είναι η λύσσα τού Υπανθρώπου, η καταστροφική μανία, η δίψα για αίμα και χαλασμό τού Μπολσεβίκου. Είναι το μίσος των βαρβάρων για τον Πολιτισμό. Είναι το μίσος για την Ευρώπη. Γιατί αυτή η κατάσταση παρακμής και διαφθοράς στην οποία τελεί η Δύση σήμερα δεν είναι η φυσική της κατάσταση, αλλά συνέπεια του εκφυλισμού της. Όπως όμως υπάρχουν τα απομεινάρια του ένδοξου πολιτισμού της, έτσι υπάρχουν ακόμη ελπίδες πως ό,τι έχει μείνει ζωντανό και υγιές σε αυτή θα ξεσηκωθεί. Γι’ αυτό ο φθονερός βάρβαρος  σπεύδει να τη συντρίψει.

    Ο Πούτιν με το στυλ του τού πασά θέλει να διορθώσει τα λάθη των μπολσεβίκων. Ο Πούτιν με την πίκρα από την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, με τα συμπλέγματα του υπανθρώπου εισβάλλει στην Ουκρανία, γιατί δεν αντέχει να μην καταπιέσει, να μη σκλαβώσει αυτούς που είναι δίπλα του, τους πρώην σκλάβους της Ρωσίας, μπολσεβικικής ή μη. Ο Πούτιν είναι μπολσεβίκος και δεν έχει σημασία πώς «αυτοπροσδιορίζεται», δεν έχει σημασία το ότι αυτό που θέλει είναι η νέα κομμουνιστική Ρωσία, η νέα κομμουνιστική εποχή να έχει το όνομά του. Είναι ένας μπολσεβίκος τον οποίο χρόνια τώρα τρέφουν «δυτικοί» ηγέτες μπολσεβίκοι, όπως η Μέρκελ, φιλομπολσεβίκοι ή ανεκτικοί.

    Δεν είναι η πρώτη φορά βέβαια. Στη μεγάλη Σταυροφορία κατά του Μπολσεβικισμού εβραιοκινούμενοι «ηγέτες» ευρωπαϊκών χωρών και οι ΗΠΑ στάθηκαν στο πλευρό των μπολσεβίκων απέναντι στον Χίτλερ, τη Γερμανία και τις εκλεκτές ευρωπαϊκές δυνάμεις που συμπαρατάχθηκαν στον Μεγάλο αυτό Αγώνα.

     Αυτή τη στιγμή η «καταιγίδα από τις στέπες» μαίνεται στην Ουκρανία. Στην Ουκρανία που γίνεται η λόγχη της Ευρώπης. Ψηλά τις Σημαίες, Ουκρανία!

Ευρωπαϊκή αντίσταση

Εθνικός Σύνδεσμος Σαρωνικού

Η ΚΑΤΑΝΤΙΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

Όπως φαίνεται, για τους Ρώσους δεν ήταν αρκετή η γενοκτονία των Ουκρανών, το Holodomor. Δεν ήταν αρκετή η καταπίεση, οι εκτοπίσεις, οι εκτελέσεις της Τσεκά, της NKVD, της KGB, της FSB ή όπως αλλιώς θα την ονομάσουν στο μέλλον. Δεν τους αρκούσαν οι βασανισμοί των αντιφρονούντων, τα γκουλάγκ, η πείνα και η εξαθλίωση. Το Τσέρνομπιλ, που στέκει εκεί έρημο σαν μνημείο-φάντασμα,  μας υπενθυμίζει με την εκκωφαντική σιωπή του τα αποτελέσματα της ρωσικής κατοχής της Ουκρανίας. Τίποτα δεν είναι αρκετό για τη Ρωσία. Η Ουκρανία, επαναλαμβάνουν ξανά και ξανά οι Ρώσοι, είναι η αυλή μας!  

Όπως είναι γνωστό, την Ουκρανία την είχαν για πολλά-πολλά χρόνια υπό την κατοχή τους, μαζί με τη μισή Ευρώπη, και τι κατάφεραν; Όσοι γνώρισαν τι εστί Σοβιετικός νιώθουν ακόμη τον φόβο αλλά και το μίσος. 

Δεν έπαθαν ομαδική παράκρουση οι Ρουμάνοι, οι Πολωνοί, οι Εσθονοί και όλοι όσοι είχαν την ατυχία να πέσουν στα χέρια τους. 

Για να επανέλθουμε όμως στην ''αυλή'' της Ρωσίας, θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι οι Ρώσοι θεωρούν ''αυλή'' τους όχι μόνον την Ουκρανία. Η ''αυλή'' περιλαμβάνει γεωγραφικά τη μισή Ευρώπη, την οποία η Ρωσία θέλει χωρίς όπλα, για να αισθάνεται, όπως λέει, ασφαλής! Η Μόσχα απαίτησε να αποσυρθούν τα αμερικανικά στρατεύματα από την Κεντρική, Ανατολική και Νοτιοανατολική Ευρώπη (βλ. Ελλάδα), προειδοποιώντας ότι θα λάβει στρατιωτικά και «τεχνικά»  μέτρα εάν η Ουάσιγκτον δεν είναι έτοιμη να διαπραγματευτεί. Περισσότερα εδώ

Η Ευρώπη αφοπλισμένη και ηττοπαθής παρακολουθεί.  

Τις επιδιώξεις της Ρωσίας αντιλαμβάνονται και χώρες όπως η Φινλανδία ή η Σουηδία οι οποίες ήταν ουδέτερες και σπεύδουν να εξοπλισθούν ή ακόμη και να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ, αντιλαμβανόμενες ότι κινδυνεύουν και αυτές πλέον  να γίνουν ''αυλή'' της Ρωσίας. Με άλλα λόγια η Ρωσία επιδιώκει την ανασύσταση της Σοβιετικής ένωσης  και επανέρχεται. Αποσκοπεί στο να θέσει υπό τον έλεγχό της, όχι μόνο τις χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ αλλά την Κεντρική, Ανατολική και Νοτιοανατολική Ευρώπη. Στην ουσία ολόκληρη την Ευρώπη. Εάν αυτό δεν γίνει δεκτό, μας απειλεί με πολλά Τσέρνομπιλ! Βλέπε και εδώ

Έρχεται, λοιπόν, σήμερα ο εγγονός του μάγειρα του ανθρωποφάγου Στάλιν, ο γιος του πράκτορα της NKVD,  ο καγκεμπίτης Πούτιν, και απαιτεί την Ευρώπη! Εάν δεν δεχθούμε την απόλυτη κυριαρχία του, υπάρχουν και οι βόμβες... 

Και κάθονται οι Ευρωπαίοι και συζητούν με το νούμερο ένα κάθαρμα του κόσμου...

R.V

Εθνικός Σύνδεσμος Σαρωνικού

ΤΙΜΗ ΜΟΥ

 ''Λένε πως τον θάνατο, όπως και τον ήλιο, δεν μπορεί κανείς να τούς αντικρύσει κατάματα. Εντούτοις προσπάθησα!''

       6 Φεβρουάριου 1945 

     

77 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ  ΤΗΝ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ του Robert Brasillac

[...]Βγαίνοντας  από το κελί του για το εκτελεστικό απόσπασμα, ο Μπραζιγιάκ, καθώς βαδίζει στους διαδρόμους της φυλακής ήρεμος και περήφανος , αποχαιρετά με δυνατή φωνή, που σπάει τη θλιβερή σιωπή, τους πολιτικούς κρατούμενους διανοούμενους φίλους του: <<Γειά σου, Μπερώ!>> <<Γειά σου, Λυσιέν Κομπέλ!>> Στρέφεται στους δικηγόρους του, πού είναι οι μοναδικοί που επιτρεπόταν να τον επισκεφθούν, και τούς λέει: <<Σήμερα είναι 6 Φεβρουαρίου, να με σκέφτεσται και να σκέφτεστε και εκείνους που πέθαναν την ίδια μέρα πριν από έντεκα χρόνια>>. Το <<Ζήτω η Γαλλία!>> που πρόλαβε να φωνάξει, προτού οι σφαίρες της γαλλικής δημοκρατίας τον σκοτώσουν, ήταν η ύστατη κραυγή του περήφανου ηττημένου.

[...]Σκότωσαν τον Ρομπέρ Μπραζιγιάκ, Τόλμησαν να το κάνουν. Σκότωσαν έναν από τους πιο ταλαντούχους ανθρώπους της εποχής μας, από τους πιο ευφυείς, από αυτούς που τιμούσαν περισσότερο τα γαλλικά γράμματα και τη Γαλλία. Ο Στρατηγός ντε Γκώλ τον δολοφόνησε. Οι Εβραίοι απαίτησαν το αίμα αυτού του ανθρώπου.

  [...]''Σε έναν αιώνα τα ονόματά σας δικαστές, θα έχουν ξεχαστεί! Αλλά το όνομα του Μπραζιγιάκ ποτέ!''

Εθνικός Σύνδεσμος Σαρωνικού