Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2015

Υπό το φως του Γερμανικού Σοσιαλισμού


Η τύχη της Ευρώπης εξαρτάται από την αμυντική δύναμη της Γερμανίας. Η δύναμις δε αυτή δεν είναι μόνο υλική αλλά και πνευματική.

 

(Υπό το φως του Γερμανικού σοσιαλισμού)

Εις ένα σοσιαλιστικό κράτος όπως το Γερμανικό δεν υπάρχει ψυχολογική δυστυχία και ελλείπουν οι οικονομικές δυνάμεις, οι οποίες ωθούν προς τον ιμπεριαλισμό.
Αντιθέτως μάλιστα ενδιαφέρεται να διατηρήσει την κοινωνική ισορροπία που επέτυχε παρά να την διακινδυνεύσει δια κατακτήσεων πέρα της φυσικής του σφαίρας. Ταυτοχρόνως έχει μεγάλες εσωτερικάς υποχρεώσεις, οι οποίες δεν του επιτρέπουν να συγκεντρώσει επιθετικάς δυνάμεις.
Ο σοσιαλισμός απαιτεί ειρήνην. Ενας ελεύθερος λαός με μια ελεύθερη οικονομία σε μια ελεύθερη χώρα.





  • Ο Γερμανικός σοσιαλισμός έχει ως αφετηρία την πραγματικότητα, αυτή είχε πάντοτε υπόψιν του. 
  • Ο Γερμανικός σοσιαλισμός έχει υπόψιν τον άνθρωπο και την αξιοπρέπεια του.
  • Ο Γερμανικός σοσιαλισμός είναι πολέμιος του δικαιώματος πυγμής του μεγάλου κεφαλαίου το οποίο κατά την σημερινή εποχή της τεχνικής και οικονομίας υποδούλωσε σωματικώς και πνευματικώς την πλειονότητα των ανθρώπων οι οποίοι φέρουν τα χαρακτηριστικά των σκλάβων. π.Χ. Όποιος θέλει να έχει ένα ιδιόκτητον γιοτ 2οο τόνων (φυσικά μόνον για τον ευατό του) δική του αμαξοστοιχία και να κυριαρχεί δεκάδας και εκατοντάδας χιλιάδων εργατών, χωρίς να μετριάζει τον  πόνον  των, δια τον άνθρωπον αυτόν βεβαίως δεν υπάρχει τόπος. Εις την Γερμανία έναν τέτοιον άνθρωπον τα τον ονόμαζαν κατόχων σκλάβων και η δουλεία απαγορεύεται ως γνωστόν εις όλας τας πολιτισμένας χώρας του κόσμου. 
  • Ο Γερμανικός σοσιαλισμός θέλει να αποκαταστήσει εκ νέου τα απολεσθέντα πανάρχαια ιδανικά της Ευρώπης περί προσωπικότητος, ανθρώπινης αξιοπρέπειας και πολιτισμού, δια της καταργήσεως όλων των προχειροτήτων του καπιταλιστικού κόσμου, αι οποίες είναι άγονοι, ταυτοχρόνως όμως δεν είναι καθόλου αντιδραστικός, αντιθέτως μάλιστα επιδοκιμάζει πλήρως τον αιώνα αυτόν της τεχνικής, επιδιώκει την εναρμόνιση αυτού με τα ιδανικά του.

 Δια να κατανοήσουμε την φύση του γερμανικού σοσιαλισμού πρέπει πρώτα να γνωρίσωμεν την έννοιαν που δίδεται εις τον όρον εργάτης. 
Εργάτης είναι ο κάθε εργαζόμενος χωρικός, επιστήμων, έμπορος, μηχανικός, καλλιτέχνης, βιοτέχνης, ιατρός, υπάλληλος κ.τ.λ. 
Το πρόβλημα μιας τάξεως που εγείρει αξιώσεις έναντι μιας άλλης τάξεως είναι παρελθοντολογία.

Όλοι έχουν καθήκοντα και δικαιώματα.

Ο σοσιαλισμός αυτός δεν δύναται να στερηθεί ουδενός και δεν μπορεί να παραβλέψει κανένα. 

Μόνον η συμβουλή πάντων εξυπηρετεί πάντας. 

Όπως δε ή σύγχρονος επιστήμη εγκατέλειψε το έδαφος της υλιστικής κοσμοθεωρίας και διαπίστωσεν ότι το μέρος εντάσσεται εις το όλον, ούτω και ο γερμανικός σοσιαλισμός ίσταται υπεράνω αντιθέσεων εξ υπηρετών ούτω την ολότητα. 

Αυτός είναι ο κανών δια αυτήν.

Ο Γερμανικός σοσιαλισμός δεν βασίζεται επάνω σε δικαιώματα εκτός του δικαιώματος της εργασίας.

Αλλά ξεκινά από καθήκοντα.

Ποτέ δεν σού λέγει: φτωχός είσαι, πάρε και  εσύ κάτι. 

Αλλά σού τονίζει: είσαι γερός και δυνατός, δούλεψε λοιπόν και θα βγεις κερδισμένος. 

Λοιπόν τα δικαιώματα που παρέχει ο γερμανικός σοσιαλισμός είναι: 

εργασία, δημιουργία, κέρδος, άνοδος.

Οι εργάτες δεν εγκατέλειψαν ποτέ τον Χίτλερ, αλλά οι ανώτερες τάξεις το έκαναν. 

Ο Χίτλερ εξέθεσε την ιδέα του για συνεργασία των τάξεων ως απάντηση στον κομμουνισμό με τα εξής λόγια:

'Η συνεργασία των τάξεων σημαίνει πώς οι κεφαλαιοκράτες δεν θα μεταχειρισθούν ποτέ τους εργάτες ως απλές οικονομικές παραμέτρους. 

Το χρήμα είναι ένα μόνο μέρος της οικονομικής ζωής μας και οι εργάτες είναι πολύ περισσότερο από μηχανές στις οποίες κάποιος πετά έναν μισθό κάθε εβδομάδα. 

Ο πραγματικός πλούτος της Γερμανίας είναι οι εργάτες της.

Ο Χίτλερ αντικατέστησε τον χρυσό με την εργασία ως θεμέλιο της οικονομίας του. 

Η εργασία είναι το πολυτιμότερο αγαθό του λαού, είναι ο πρώτιστος, ο βασικός συντελεστής της παραγωγής, στην διάθεση του οποίου πρέπει να τεθεί το χωρίς ψυχή κεφάλαιο. Αφ ετέρου η εργασία είναι η πηγή της ανθρώπινης ευτυχίας, χωρίς αυτήν δεν μπορεί να νοηθεί χαρά της ζωής.

Ο εθνικοσοσιαλισμός ήταν το άκρον αντίθετο του κομμουνισμού.

Και την εκλογή του Χίτλερ ακολούθησαν τέτοια επιτεύγματα. 

Είναι φανερό ότι ένα αυθεντικό λαϊκό κίνημα όπως ο εθνικοσοσιαλισμός θα ερχόταν σε σύγκρουση με τα εγωιστικά συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου. 

Ο Χίτλερ ξεκαθάρισε ότι ο έλεγχος του χρήματος δεν έδινε το δικαίωμα σε κανέναν να εκμεταλλεύεται άπληστα μια ολόκληρη χώρα, διότι η χώρα κατοικείτο και από άλλους ανθρώπους, εκατομμύρια ανθρώπους και οι άνθρωποι αυτοί έχουν δικαίωμα να ζουν αξιοπρεπώς και χωρίς φόβο.

Καπιταλισμός και κομμουνισμός είχαν κατατρομάξει από το παράδειγμα του (τρίτου δρόμου) που έδειχνε ο εθνικοσοσιαλισμός στους λαούς. 

Η απειλή υπάρξεως του ήταν θανάσιμη, διότι ο εθνικοσοσιαλισμός προέβαινε σε επιτυχημένη νέα σύνθεση της ατομικής πρωτοβουλίας και του κεφαλαίου με την κοινωνική πολιτική και αντικαθιστούσε επιτυχώς την έννοια της πάλης των τάξεων με την έννοια της συνεργασίας των τάξεων σφυρηλατώντας έτσι την κοινωνική ενότητα και κόβοντας τους τον δρόμο.

Όλες αυτές οι κοινωνικές βελτιώσεις δεν άρεσαν στο κατεστημένο. 

Οι μεγάλες επιχειρήσεις και οι διεθνείς  τραπεζίτες ανησυχούσαν. 

Αλλά ο Χίτλερ κράτησε (σθεναρή) αποφασιστική στάση απέναντι τους. 

Οι επιχειρήσεις μπορούν και πρέπει να έχουν κέρδη, αλλά μόνον όταν οι εργαζόμενοι αμείβονται καλά και μπορούν να ζουν και να εργάζονται με αξιοπρέπεια.

Οι άνθρωποι και όχι τα κέρδη έρχονται πρώτα. 

Ιδεώδες και ευγενής σκοπός του Γερμανικού σοσιαλισμού είναι να φθάση και εις την σημερινή εποχή της μηχανής και των μαζών εις το επίπεδο εκείνο. Αυτό είναι γενικά το πρόβλημα του αιώνος μας. Κατά τις δυο τελευταίες δεκαετίες το ιδεώδες αυτό έχει πλησιάσει περισσότερο προς την πραγματοποίηση του. Τότε εξεράγει ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος. Εις αυτόν θα κριθεί αν το ιδεώδες αυτό πρόκειται να σβήσει πέρα του ορίζοντος μιας κατεστραμμένη ηπείρου και μιας ερημωμένης γης.

     

Πηγή: Σύνθημα (Signal) τεύχος 11-1944


Εθνικός Σύνδεσμος Σαρωνικού





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου