Η φράσις περί ''ελευθερίας και δικαίων του ανθρώπου'' είναι από τις πιο αγαπημένες φράσεις της προπαγάνδας του κομμουνισμού. Ήδη στον επαναστατικό του ύμνο την συναντούμε. 'Εν τούτοις, σε ποίον σημείο ευρίσκονται η ελευθερία και τα δίκαια του ανθρώπου εις την Σοβιετική Ένωση, το αποδεικνύουν οι πιο κάτω επιστολές.
....Κατόπιν στοιβάζονται μερικαί εκατοντάδες των απόκληρων τούτων, ωσάν να ήσαν κτήνη, εις κενά, ψυχρά φορτηγά βαγόνια. Προορίζονται για την Λευκή Θάλασσα και την Σιβηρίαν... Και θα συμβεί ακριβώς εκείνο, που μας είπε ένας από τους ιθύνοντας κομμουνιστάς: '' Να ψοφήσετε. Δεν μπορούμε να σας σκοτώνουμε όλους, μα θα ψοφήσετε μόνοι σας!!! ...Επιστολή 10 Αυγούστου 1935.
....''Μου φαίνεται, ωσάν να επανέρχεται πάλιν η κρίσις. Αλλά ας ελπίσουμε, ότι δεν θα ξαναέλθουν τα έτη 1932 - 1933, όπου είχαν πεθάνει σχεδόν το 80% των εξόριστων μέσα σε ένα έτος'' ...Επιστολή 7 Ιουνίου 1936.
Λοιπόν Εβραίοι υπήρξαν οι επινοήσαντες την μαρξιστική αυτήν σοφία, όπως ο Δαυίδ Ρικάρντο, ή ο Μαρξ (Μαρδοχάι).
Εβραίοι επίσης έχουν οργανώσει όλας τας εργατικάς κινήσεις, όπως ο Λασάλ (Βόλφσον), ο Άντλερ, ο Λίμπνεχτ, η Ρόζα Λούξεμπουργκ, ο Λεβή και τόσοι άλλοι. Εβραίοι επίσης, όπως ο Πάουλ Σίγκερ, ο Σίφ, ο Κόν κ.λ.π., ήσαν οι χρηματοδόται και τραπεζίται του Μαρξισμό - Μπολσεβικισμού.
Ούτε ένας καν εργάτης, αλλά αντιθέτως σχεδόν αποκλειστικώς Εβραίοι αποτελούν ανέκαθεν και αποτελούν και σήμερα επίσης την Σοβιετική κυβέρνηση.
Η τριανδρία, η οποία εξήλθε ήδη νικήτρια από την έριδα αυτή των Ιουδαίων μεταξύ των και η οποία, εν τη ουσία, κυβερνά σήμερα δικτατορικώς την Σοβιετική Ένωση, αποτελείται από τούς εξείς: Χέρσελ - (Γιαγκοδά), αρχηγός της Γκεπεού, Λάζαρος Μόζεσσον Καγκάνοβιτς, πεθερός του Στάλιν και επίτροπος επί των συγκοινωνιών, Φίνκελσταιν - Λιτβίνωφ, επίτροπος επί των εξωτερικών. Και οι τρεις αυτοί είναι Εβραίοι του Γκέτο.
Αναλόγως προς την πολιτική δημαγωγία του Μπολσεβικισμού είναι και η δημαγωγία αυτού επί του οικονομικού πεδίου. Παραδείσιον ζωή διάγει δήθεν ο εργάτης εις το μπολσεβικικόν κράτος. Τον Απρίλιο του 1932 ακόμα εζήτει η Ρότε Φανέ (Ερυθρά Σημαία) του Βερολίνου εις μια εκλογική προκήρυξη: Να παύσει ο υποβιβασμός των ημερομισθίων. Να αυξηθούν τα ημερομίσθια. Να εισαχθεί η επτάωρος εργασία και η εβδομάς των 40 ωρών με πλήρη προσαρμογή των ημερομισθίων.
Πως εμφανίζεται λοιπόν η εξέλιξις εις αυτήν ταύτην την Σοβιετική Ένωση; Η τιμή του ψωμιού ανήλθε, μεταξύ του 1928 και του 1935, από 9 εις 75 καπίκια το χιλιόγραμμον. Τα μηνιαία ημερομίσθια του σοβιετικού εργάτου, υπολογιζόμενα εν αναλογία προς την τιμή του ψωμιού, εμειώθησαν κατά 78,5%. Εάν θέλει ο Ρώσος εργάτης να ζήσει, πρέπει να εργάζεται σήμερα κατά το σύστημα (Σταχάνοφ), το οποίον έχει αναβιβάσει τόσο υψηλά την ατομική απόδοση, ως ένα είδος εξαιρετικού ρεκόρ, ώστε η μεγάλη μάζα των εργατών ουδέποτε μπορεί να την φτάσει. Το αποτέλεσμα είναι: περικοπή του ημερομισθίου δια τον μη δυνάμενον να επιτελέσει τοιούτους άθλους.
Κατά το 1932 δημοσίευσε η Ρότε Φάνε του Βερολίνου σε ένα άρθρο περί το πως κατοικεί ένας σύντροφος εις την Σοβιετική Ένωση. Έχει, έλεγε, εις την διάθεσή του έκαστος, ανύπαντρος μάλιστα, ένα διαμέρισμα με δύο μεγάλα δωμάτια, με ηλεκτροφωτισμό, κεντρική θέρμανση κ.τ.λ.
Ας δούμε τώρα και την πραγματικότητα: Εις την κομμουνιστική εφημερίδα, ''Λενιγκράδσκαγια Πράβδα'' (της Πετρουπόλεως) γράφει μια εργάτις: Με το αγοράκι μου ηλικίας δύο ετών, τον αδελφό μου και την φυματική αδελφή μου κατοικούμε εις ένα μικρό και σκοτεινό δωμάτιο. Τα παράπονά μας προς την κομμουνιστική δημοτική επιτροπή δεν ωφέλησαν εις τίποτε. Εξακολουθούμε πάντοτε ακόμη να κατοικούμε υπό τας ελεινάς αυτάς συνθήκας.
Δια την διατροφή του μόνον αναγκάζεται ο Ρώσος εργάτης να δαπανά τα 75% του μισθού του, μολονότι τρώει μόνο ψωμί, λαχανόσουπα και λίγο ρύζι.
Αν ήθελε να διατρέφεται όπως ο Γερμανός εργάτης, θα έπρεπε να ξοδεύει κατά μέσον όρο το διπλάσιον του ημερομισθίου του και περισσότερο ίσως ακόμη.
'Ενα από τα γνωστότερα δημαγωγικά επιχειρήματα των Μπολσεβίκων είναι η δήθεν δημιουργία ελεύθερου εργατικού δικαίου. Η Ρότε Φάνε έγραψε τη 20 Ιουνίου 1932:
''Ρίψατε εν βλέμμα προς την Μόσχα, το Λενιγκράδ, το Βακού, το Νοβοσιβήρσκ και θα μάθετε: εργασίαν, ψωμί και ελευθερία μόνον κατά το υπόδειγμα των Μπολσεβίκων μπορείς αυτά να τα αποκτήσεις''.
''Ήδη και μόνος ο τρόπος εργασίας του εργάτου εις την Σοβιετική Ρωσία κατά το περιβόητον παρορμητικών σύστημα Σταχάνοφ αξίζει το όνομα δουλεία''.
Εις την Σοβιετική Ένωση επιφυλάσσετο η τιμή της επαναφοράς της δουλείας υπό την κυριολεκτική της σημασία. Περίπου τα 6.500.000 εκατομμύρια ανθρώπων στενάζουν εις τα στρατόπεδα καταναγκαστικών έργων της Σοβιετικής Ενώσεως, τα οποία αποτελούν μια επίγειος κόλαση. Εις 300 απέραντα συγκροτήματα στρατοπέδων καταναγκαστικών έργων εκμεταλλεύεται και την τελευταία ζωτική δύναμη των δύστυχων τούτων ανθρώπων.
Παρά την διώρυγα της Λευκής Θαλάσσης, όπου φέρει το όνομα του Στάλιν και κατασκευάσθη δια καταναγκαστικών έργων, είναι ενταφιασμέναι ή μάλλον παραχωμέναι προχείρως εκατοντάδες χιλιάδων ανθρωπίνων υπάρξεων.
Οι εξείς Εβραίοι αρχηγοί της Γκεπεού: Χέρσελ Γιαγκοδά, Δαυιδσόν, Κβασνίτσκη, Ισαακσόν, Ρόττεμπεργκ, Γκίνσμπουργκ, Μπρόδσκη, Μπέρενσον, Ντόρφμανν, Κάγκνερ, Άνγκερτ και άλλοι. Επέτυχαν, δια τρομοκρατικής ασκήσεως βίας, την κατασκευή της διώρυγος με τον ρυθμό του θανάτου, κατατυρανούντες τούς εργάτες.
Ο Ιούδας κρατάει απειλητικά το μπολσεβικικό μαστίγιο επάνω από την ''πατρίδα του προλεταριάτου''.
Η μπολσεβίκικη προπαγάνδα ισχυρίζεται, ότι απελευθέρωσε τον εργαζόμενο αγροτικό κόσμο από τα νύχια της κεφαλαιοκρατικής εκμεταλλεύσεως. Για να εξαπατά τούς αφελείς χωρικούς ίδρυσε ο μπολσεβικισμός την ούτω καλούμενη ''Διεθνή των Αγροτών'' εις το πρόγραμμα της οποίας αναφέρονται τα εξείς:
''Ζητούμε την κατάργηση της φορολογικής επιβαρύνσεως εν γένει και ελάττωση των φόρων δια τούς μικρότερους αγρότες, ζητούμε την άνευ αποζημιώσεως απαλλοτρίωσις των μεγάλων αγροτικών κτημάτων και την δωρεά παροχή γης εις τούς καλλιεργητές και εις τούς υιούς των αγροτών.
Ας δούμε τώρα την πραγματικότητα: Οι απέραντοι σιτοβολώνες της Σοβιετικής Ρωσίας, οι οποίοι άλλοτε διέτρεφαν και τον ρωσικό λαό και ολόκληρη την Δυτική Ευρώπη, δεν είναι πλέον σε θέση να διαθρέψουν, έστω και πενιχρότατα, ούτε καν τον πληθυσμό της ίδιας της χώρας. Εκατομμύρια άνθρωποι λιμοκτονούν.
Μεταξύ των τρομοκρατικών οργάνων της Γκεπεού και των χωρικών διεξάγεται μια λυσσώδης πάλη. Οι Εβραίοι Καγκάνοβιτς, Γιαγκοδά και Μπάουμαν διενήργησαν ριζικότατα τον αναγκαστικό γεωργικόν ''κολεκτιβισμόν.'' 'Άνω των 15 εκατομμυρίων αγροτών καταστράφηκαν. Μαζί και οι οικογένειές τους.
Η κυριότερη επιτυχία της μπολσεβικικής αγροτικής πολιτικής είναι ο τρομοκρατικός νόμος της 7 Αυγούστου 1932, ο οποίος θεσπίζει την θανατική ποινή ή καταναγκαστικά έργα για κάθε παράπτωμα των γεωργών, δεν αναγνωρίζεται ελαφροτέρα ποινή. Προς εφαρμογή του νόμου τούτου δεν διστάζει ο Ιουδαίο- Μπολσεβικισμός να μεταχειριστεί και τα παιδιά ακόμη, κινητοποιών αυτά εναντίον των ίδιων των γονέων.
Η ''Ισβέστια'' της 28 Μαΐου 1934 περιγράφει το πώς ένα κορίτσι κατήγγειλε τον πατέρα του, ο οποίος μεταχειρίσθη δια την οικογένεια του ένα μέρος του κολεκτιβικού σίτου προορισμένου για το κράτος. Ο Πατήρ υφίσταται την θανατική ποινή την καθοριζομένη υπό του τρομακτικού νόμου. Το παιδί του επαινείται (εγκωμιάζεται) δημόσια!!!
Επίσης, εις εκατομμύρια φυλλαδίων και εφημερίδων κάμνει θόρυβο ο κομμουνισμός εις τας κεφαλαιοκρατικάς χώρας υπέρ της καταργήσεως της θανατικής ποινής. Και εις την Σοβιετική Ένωση; Τι γίνεται εκεί; Μόνο εις το άρθρο 58 του ποινικού κώδικος αναγράφονται 14 διάφορες περιπτώσεις εγκλημάτων τιμωρουμένων δια της θανατικής ποινής!!! Δια του νόμου 7 Απριλίου 1935 εισήχθη μάλιστα η θανατική ποινή και για παιδιά!!!
Πεινασμένα παιδιά ενός σωφρονιστηρίου διηγούντο κάποτε πόσο καλύτερα ήταν η διατροφή των άλλοτε. Αυτό ήταν αρκετό για να θεωρηθούν ως διαπράξαντα έγκλημα υπό την έννοια του άρθρου 58. Δέκα από τα παιδιά αυτά τουφεκίσθησαν υπό της Γκεπεού, παρουσία των συναδέλφων των τροφίμων του σωφρονιστηρίου εκείνου.
Ο ανώτατος εισαγγελεύς των Σοβιέτ Βισίνσκυ επανηγύριζε προς τίνος εις, άρθρον του δημοσιευθέν εις ρωσική εφημερίδα '' με βαθείαν ικανοποίηση και αγαλλίασιν'',ως έλεγε, την πρώτην έπέτειον της ιστορικής εκείνης ημέρας, καθ' ήν ετέθη εις ισχύν ο νόμος αυτός της παιδοκτονίας!!!
Ένα άλλο μπολσεβικικό σύνθημα, πιστευθέν από πολλούς, είναι η ''απολύτρωση της γυναικός''. Η γυναίκα θα απολυτρωθεί δήθεν από τον οικιακό ζυγό και θα ετίθετο εις εντελώς ίση θέση προς τον άνδρα.
Η επανάστασις δεν μπορεί να επιτύχει, εφ όσον υφίστανται η έννοια της οικογενείας και οι οικογενειακές σχέσεις, εδηλώθη σαφέστατα κατά το συνέδριο της Κομιντέρν του έτους 1924. Εις την πραγματικότητα όμως της Σοβιετικής Ενώσεως η τόσο εξυμνηθείσα ελευθερία της γυναικός παρουσιάζεται ως εξείς: η γυναίκα έχει παραδοθεί απροστάτευτος εις την αυθαιρεσία του ανδρός και έχει υποχρεωθεί να κερδίζει μόνη τα προς το ζην δια βαρύτατης σωματικής εργασίας. Αυτή είναι, εν τη πράξει, η ελευθερία της. Ακόμη και εις τα διαβόητα στρατόπεδα καταναγκαστικών έργων υπάρχουν και εργάζονται άνω του ενός εκατομμυρίου γυναίκες.
Επίσης ισχυρίζεται η προπαγάνδα του μπολσεβικισμού, ότι αφαίρεσε από την γυναίκα την φροντίδα δια τα τέκνα της. Την φροντίδα αυτήν, λέγει, αναλαμβάνει το Σοβιετικό κράτος. Συγχρόνως όμως και αυτός ακόμη ο επίσημος τύπος του κόμματος, δηλαδή των Σοβιέτ, αναγκάζεται να ομολογήση, ότι το πλήθος των εξαθλιωμένων και απροστάτευτων αλητόπαιδων αυξάνει διαρκώς, όπως αυξάνει επίσης συνεχώς και η εγκληματικότητα της νεολαίας.
Εις την κορυφή όμως των ψευδολογιών αναρριχάται η μπολσεβικική προπαγάνδα, αφορώντας το γυναικείο φύλο, όταν ισχυρίζεται, ότι η πορνεία είναι ένα αναγκαίο κακό των αστικών κοινωνιών, το οποίο θα εξαφανιστεί τελειωτικώς δια του κομμουνιστικού συστήματος.
Σε καμία χώρα του κόσμου δεν αποτελεί η πορνεία ένα τόσο γενικό φαινόμενο όσο στην Σοβιετική Ένωση. Ήδη και μόνον δια να εξασφαλίσουν μία θέση, μια εργασία, αναγκάζονται οι εργαζόμενες γυναίκες να ανταποκρίνονται σε όλες τις ορέξεις των προϊσταμένων τους.
Εις την δημοκρατική Γερμανία, το Κομμουνιστικό κόμμα είχε περιλάβει εις το διαβόητον στρατιωτικό πρόγραμμά του και τα εξείς αιτήματα: Άρθρο 12: Απομάκρυνσις όλων των μη αρεστών εις στρατιώτας αξιωματικών και υπαξιωματικών. Άρθρο 20: Κατάργησις του υποχρεωτικού στρατωνισμού. ''Απόλυτρωσις από την τυφλή υπακοή'' και ''δημοκρατικοποήσις του στρατού'', αυτές ήσαν οι πομπώδεις επαγγελίαι των κομμουνιστών.
Την επομένη της εγκαθιδρύσεως της μπολσεβίκικης δικτατορίας όμως διενεργείται η υποχρεωτική στρατολογία των εργαζομένων, όποιος δεν υπακούει αμέσως, τουφεκίζεται ή ρίπτεται εις τα αίματοβαφή υπόγεια της Τσέκας.
Αντί της εθελοντικής λαϊκής πολιτοφυλακής, καθιερώνεται αμέσως συγκεντρωτική και αυστηρότατη στρατιωτική αρχηγία, σιδηρά προλεταριακή πειθαρχία, αυστηρότατος στρατωνισμός, στρατοδικεία... Από τους ''διοικούντες συντρόφους'' γίνονται πολύ γρήγορα ανθυπολοχαγοί, λοχαγοί και ανώτεροι αξιωματικοί, μάλιστα δε και ερυθραί στρατάρχαι!!! Με κυνική ειλικρίνεια δε ομολογεί ο Ιουδαίος Μπολσεβίκος Ραββίνοβιτς, εκ των επιτελών των Σοβιέτ, ότι η δήθεν '' δημοκρατικοποίησις'' του στρατεύματος ήταν ''μόνον ένα μέσο προς την κατάκτηση τού στρατού''.
Αυτός είναι ο μπολσεβικισμός εις την θεωρία και εις την πράξη. Μια σατανικής επινοήσεως παγκόσμιος πανώλης, η οποία πρέπει να εξοντωθεί. Είναι δε καθήκον παντός ανθρώπου έχοντας συναίσθηση των γενικότερων ευθυνών του να βοηθήσει εις το έργο της καταπολεμησεώς της. Δεν είναι απλό σχήμα λόγου, όταν εμείς οι Γερμανοί καλούμε τούς λαούς της γης να συνενωθούν κατά του κινδύνου τούτου, εάν δεν θέλουν να παρασυρθούν εις τον στρόβιλο μιας τρομεράς και ανυπολόγιστης καταστροφής.
Ότι πράττουμε εμείς, υπαγορεύεται από το καθήκον μας και τις ευθύνες μας έναντι της Γερμανίας και έναντι της Ευρώπης. Εάν άλλα κράτη και άλλες κυβερνήσεις προσπαθούν με πολύ ελαφρότητα να παρουσιάζουν ως ανάξιον λόγου τον κίνδυνο τον προερχόμενο από την Μόσχα, εμείς δεν αφήνουμε να μας εξαπατήσουν, για εμάς εκείνο το οποίο λέγουν οι Μοσχοβίται Εβραίοι, δεν έχει καμία σημασία, για εμάς έχει σημασία το τι πράττουν.
Τούς διαγνώσαμε ήδη πολύ καλά και ενεργούμε έναντι αυτών με αποφασιστικήν ακρίβεια και συνέπειαν, δίδοντας αμέσως την απάντησιν εις κάθε πρόκλησίν των.
Εκείνος ο οποίος δεν αντιλαμβάνεται και σήμερα ακόμη αυτήν την τόσο φανερά αλήθεια, δεν δικαιούται να παραπονείται κατόπιν για τις συνέπειες.
Εθνικός Σύνδεσμος Σαρωνικού
Πως εμφανίζεται λοιπόν η εξέλιξις εις αυτήν ταύτην την Σοβιετική Ένωση; Η τιμή του ψωμιού ανήλθε, μεταξύ του 1928 και του 1935, από 9 εις 75 καπίκια το χιλιόγραμμον. Τα μηνιαία ημερομίσθια του σοβιετικού εργάτου, υπολογιζόμενα εν αναλογία προς την τιμή του ψωμιού, εμειώθησαν κατά 78,5%. Εάν θέλει ο Ρώσος εργάτης να ζήσει, πρέπει να εργάζεται σήμερα κατά το σύστημα (Σταχάνοφ), το οποίον έχει αναβιβάσει τόσο υψηλά την ατομική απόδοση, ως ένα είδος εξαιρετικού ρεκόρ, ώστε η μεγάλη μάζα των εργατών ουδέποτε μπορεί να την φτάσει. Το αποτέλεσμα είναι: περικοπή του ημερομισθίου δια τον μη δυνάμενον να επιτελέσει τοιούτους άθλους.
Ας δούμε τώρα και την πραγματικότητα: Εις την κομμουνιστική εφημερίδα, ''Λενιγκράδσκαγια Πράβδα'' (της Πετρουπόλεως) γράφει μια εργάτις: Με το αγοράκι μου ηλικίας δύο ετών, τον αδελφό μου και την φυματική αδελφή μου κατοικούμε εις ένα μικρό και σκοτεινό δωμάτιο. Τα παράπονά μας προς την κομμουνιστική δημοτική επιτροπή δεν ωφέλησαν εις τίποτε. Εξακολουθούμε πάντοτε ακόμη να κατοικούμε υπό τας ελεινάς αυτάς συνθήκας.
Δια την διατροφή του μόνον αναγκάζεται ο Ρώσος εργάτης να δαπανά τα 75% του μισθού του, μολονότι τρώει μόνο ψωμί, λαχανόσουπα και λίγο ρύζι.
Αν ήθελε να διατρέφεται όπως ο Γερμανός εργάτης, θα έπρεπε να ξοδεύει κατά μέσον όρο το διπλάσιον του ημερομισθίου του και περισσότερο ίσως ακόμη.
 |
| Εξι εκατομμύρια πεθαίνουν της πείνας στην Σοβιετικη Ενωση 8 Φεβρουαρίου 1935 |
''Ρίψατε εν βλέμμα προς την Μόσχα, το Λενιγκράδ, το Βακού, το Νοβοσιβήρσκ και θα μάθετε: εργασίαν, ψωμί και ελευθερία μόνον κατά το υπόδειγμα των Μπολσεβίκων μπορείς αυτά να τα αποκτήσεις''.
''Ήδη και μόνος ο τρόπος εργασίας του εργάτου εις την Σοβιετική Ρωσία κατά το περιβόητον παρορμητικών σύστημα Σταχάνοφ αξίζει το όνομα δουλεία''.
Παρά την διώρυγα της Λευκής Θαλάσσης, όπου φέρει το όνομα του Στάλιν και κατασκευάσθη δια καταναγκαστικών έργων, είναι ενταφιασμέναι ή μάλλον παραχωμέναι προχείρως εκατοντάδες χιλιάδων ανθρωπίνων υπάρξεων.
Οι εξείς Εβραίοι αρχηγοί της Γκεπεού: Χέρσελ Γιαγκοδά, Δαυιδσόν, Κβασνίτσκη, Ισαακσόν, Ρόττεμπεργκ, Γκίνσμπουργκ, Μπρόδσκη, Μπέρενσον, Ντόρφμανν, Κάγκνερ, Άνγκερτ και άλλοι. Επέτυχαν, δια τρομοκρατικής ασκήσεως βίας, την κατασκευή της διώρυγος με τον ρυθμό του θανάτου, κατατυρανούντες τούς εργάτες.
Ο Ιούδας κρατάει απειλητικά το μπολσεβικικό μαστίγιο επάνω από την ''πατρίδα του προλεταριάτου''.
''Ζητούμε την κατάργηση της φορολογικής επιβαρύνσεως εν γένει και ελάττωση των φόρων δια τούς μικρότερους αγρότες, ζητούμε την άνευ αποζημιώσεως απαλλοτρίωσις των μεγάλων αγροτικών κτημάτων και την δωρεά παροχή γης εις τούς καλλιεργητές και εις τούς υιούς των αγροτών.
Ας δούμε τώρα την πραγματικότητα: Οι απέραντοι σιτοβολώνες της Σοβιετικής Ρωσίας, οι οποίοι άλλοτε διέτρεφαν και τον ρωσικό λαό και ολόκληρη την Δυτική Ευρώπη, δεν είναι πλέον σε θέση να διαθρέψουν, έστω και πενιχρότατα, ούτε καν τον πληθυσμό της ίδιας της χώρας. Εκατομμύρια άνθρωποι λιμοκτονούν.
Μεταξύ των τρομοκρατικών οργάνων της Γκεπεού και των χωρικών διεξάγεται μια λυσσώδης πάλη. Οι Εβραίοι Καγκάνοβιτς, Γιαγκοδά και Μπάουμαν διενήργησαν ριζικότατα τον αναγκαστικό γεωργικόν ''κολεκτιβισμόν.'' 'Άνω των 15 εκατομμυρίων αγροτών καταστράφηκαν. Μαζί και οι οικογένειές τους.
Η κυριότερη επιτυχία της μπολσεβικικής αγροτικής πολιτικής είναι ο τρομοκρατικός νόμος της 7 Αυγούστου 1932, ο οποίος θεσπίζει την θανατική ποινή ή καταναγκαστικά έργα για κάθε παράπτωμα των γεωργών, δεν αναγνωρίζεται ελαφροτέρα ποινή. Προς εφαρμογή του νόμου τούτου δεν διστάζει ο Ιουδαίο- Μπολσεβικισμός να μεταχειριστεί και τα παιδιά ακόμη, κινητοποιών αυτά εναντίον των ίδιων των γονέων.
Η ''Ισβέστια'' της 28 Μαΐου 1934 περιγράφει το πώς ένα κορίτσι κατήγγειλε τον πατέρα του, ο οποίος μεταχειρίσθη δια την οικογένεια του ένα μέρος του κολεκτιβικού σίτου προορισμένου για το κράτος. Ο Πατήρ υφίσταται την θανατική ποινή την καθοριζομένη υπό του τρομακτικού νόμου. Το παιδί του επαινείται (εγκωμιάζεται) δημόσια!!!
Επίσης, εις εκατομμύρια φυλλαδίων και εφημερίδων κάμνει θόρυβο ο κομμουνισμός εις τας κεφαλαιοκρατικάς χώρας υπέρ της καταργήσεως της θανατικής ποινής. Και εις την Σοβιετική Ένωση; Τι γίνεται εκεί; Μόνο εις το άρθρο 58 του ποινικού κώδικος αναγράφονται 14 διάφορες περιπτώσεις εγκλημάτων τιμωρουμένων δια της θανατικής ποινής!!! Δια του νόμου 7 Απριλίου 1935 εισήχθη μάλιστα η θανατική ποινή και για παιδιά!!!
Πεινασμένα παιδιά ενός σωφρονιστηρίου διηγούντο κάποτε πόσο καλύτερα ήταν η διατροφή των άλλοτε. Αυτό ήταν αρκετό για να θεωρηθούν ως διαπράξαντα έγκλημα υπό την έννοια του άρθρου 58. Δέκα από τα παιδιά αυτά τουφεκίσθησαν υπό της Γκεπεού, παρουσία των συναδέλφων των τροφίμων του σωφρονιστηρίου εκείνου.
Ο ανώτατος εισαγγελεύς των Σοβιέτ Βισίνσκυ επανηγύριζε προς τίνος εις, άρθρον του δημοσιευθέν εις ρωσική εφημερίδα '' με βαθείαν ικανοποίηση και αγαλλίασιν'',ως έλεγε, την πρώτην έπέτειον της ιστορικής εκείνης ημέρας, καθ' ήν ετέθη εις ισχύν ο νόμος αυτός της παιδοκτονίας!!!
Η επανάστασις δεν μπορεί να επιτύχει, εφ όσον υφίστανται η έννοια της οικογενείας και οι οικογενειακές σχέσεις, εδηλώθη σαφέστατα κατά το συνέδριο της Κομιντέρν του έτους 1924. Εις την πραγματικότητα όμως της Σοβιετικής Ενώσεως η τόσο εξυμνηθείσα ελευθερία της γυναικός παρουσιάζεται ως εξείς: η γυναίκα έχει παραδοθεί απροστάτευτος εις την αυθαιρεσία του ανδρός και έχει υποχρεωθεί να κερδίζει μόνη τα προς το ζην δια βαρύτατης σωματικής εργασίας. Αυτή είναι, εν τη πράξει, η ελευθερία της. Ακόμη και εις τα διαβόητα στρατόπεδα καταναγκαστικών έργων υπάρχουν και εργάζονται άνω του ενός εκατομμυρίου γυναίκες.
Σε καμία χώρα του κόσμου δεν αποτελεί η πορνεία ένα τόσο γενικό φαινόμενο όσο στην Σοβιετική Ένωση. Ήδη και μόνον δια να εξασφαλίσουν μία θέση, μια εργασία, αναγκάζονται οι εργαζόμενες γυναίκες να ανταποκρίνονται σε όλες τις ορέξεις των προϊσταμένων τους.
Την επομένη της εγκαθιδρύσεως της μπολσεβίκικης δικτατορίας όμως διενεργείται η υποχρεωτική στρατολογία των εργαζομένων, όποιος δεν υπακούει αμέσως, τουφεκίζεται ή ρίπτεται εις τα αίματοβαφή υπόγεια της Τσέκας.
Αντί της εθελοντικής λαϊκής πολιτοφυλακής, καθιερώνεται αμέσως συγκεντρωτική και αυστηρότατη στρατιωτική αρχηγία, σιδηρά προλεταριακή πειθαρχία, αυστηρότατος στρατωνισμός, στρατοδικεία... Από τους ''διοικούντες συντρόφους'' γίνονται πολύ γρήγορα ανθυπολοχαγοί, λοχαγοί και ανώτεροι αξιωματικοί, μάλιστα δε και ερυθραί στρατάρχαι!!! Με κυνική ειλικρίνεια δε ομολογεί ο Ιουδαίος Μπολσεβίκος Ραββίνοβιτς, εκ των επιτελών των Σοβιέτ, ότι η δήθεν '' δημοκρατικοποίησις'' του στρατεύματος ήταν ''μόνον ένα μέσο προς την κατάκτηση τού στρατού''.
Αυτός είναι ο μπολσεβικισμός εις την θεωρία και εις την πράξη. Μια σατανικής επινοήσεως παγκόσμιος πανώλης, η οποία πρέπει να εξοντωθεί. Είναι δε καθήκον παντός ανθρώπου έχοντας συναίσθηση των γενικότερων ευθυνών του να βοηθήσει εις το έργο της καταπολεμησεώς της. Δεν είναι απλό σχήμα λόγου, όταν εμείς οι Γερμανοί καλούμε τούς λαούς της γης να συνενωθούν κατά του κινδύνου τούτου, εάν δεν θέλουν να παρασυρθούν εις τον στρόβιλο μιας τρομεράς και ανυπολόγιστης καταστροφής.
Τούς διαγνώσαμε ήδη πολύ καλά και ενεργούμε έναντι αυτών με αποφασιστικήν ακρίβεια και συνέπειαν, δίδοντας αμέσως την απάντησιν εις κάθε πρόκλησίν των.
Eν Νυρεμβέργη 1936 - Joseph Goebbels
Εθνικός Σύνδεσμος Σαρωνικού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου