GEORGE LINCOLN ROCKWELL:
Η συνεχής επιτυχία σε οποιοδήποτε τομέα της ανθρώπινης δραστηριότητας δεν οφείλεται ποτέ μόνον στην τύχη. Η επιτυχία ενός καθορισμένου σκοπού, είτε αυτός είναι να πάμε από το σημείο Α στο σημείο Β, είτε να χτίσουμε ένα σπίτι, είτε να στήσουμε μια εμπορική επιχείρηση είναι πάντοτε αποτέλεσμα τριών συνιστωσών:
α) της διανοητικής ικανότητας να μπορούμε να συλλάβουμε το πρόβλημα, να προβλέψουμε τα εμπόδια και τις αντιδράσεις και να βρούμε τον καλύτερο τρόπο να τα υπερνικήσουμε.
β) της θέλησης και της αποφασιστικότητας να κάνουμε ότι χρειαστεί για να πετύχουμε τον σκοπό μας, αδιαφορώντας για τις αντιδράσεις.
γ) των φυσικών προσόντων, δηλαδή της σωματικής και πνευματικής δύναμης να επιβάλουμε και να φέρουμε εις πέρας το σχέδιο που το μυαλό μας συνέλαβε και η θέλησή μας αποφάσισε.
Αν μια από τις τρεις αυτές συνιστώσες λείπει, μπορούμε εύκολα να μαντέψουμε ότι η αποτυχία θα είναι η αναπόφευκτη κατάληξη των προσπαθειών μας.
Ένας διανοητικός ανάπηρος π.χ δεν θα μπορέσει να αντιληφθεί τούς διάφορους παράγοντες που επηρεάζουν την πορεία από το σημείο Α στο σημείο Β μιας ζούγκλας (φίδια, επικίνδυνα σαρκοβόρα, αρρώστιες κ.τ.λ).Δεν θα μπορέσει συνεπώς να καταλάβει ούτε την χρησιμότητα εφοδίων όπως τα όπλα, οι χάρτες και τα φάρμακα και έτσι δεν θα φτάσει ποτέ στο σημείο Β, αδιάφορο πόσο δυνατή θέληση, ή πόσο κτηνώδη δύναμη διαθέτει.
Ένας λιγόψυχος μπορεί να αντιληφθεί τους κινδύνους και να προετοιμαστεί για να τούς αντιμετωπίσει, μπορεί ακόμη να είναι και πολύ δυνατός στο σώμα. Θα αποτύχει όμως να φτάσει στο σημείο Β αφού η θέλησή του είναι τόσο αδύναμη ώστε να μην μπορέσει να αντιμετωπίσει τους αντιπάλους που θα βρεθούν στον δρόμο του με την απαιτούμενη σκληρότητα: θα υποκύψει στον πρώτο από αυτούς που θα βρεθεί στον δρόμο του. 'Ένας καχεκτικός αρρωστιάρης θα υποκύψει και αυτός, όσο πείσμα και αν διαθέτει και όσο καλά εφοδιασμένος και αν είναι.
'Ότι συμβαίνει με τούς αγώνες των ατόμων συμβαίνει και με τους αγώνες των πολιτισμών. Δεκάδες πολιτισμοί αφανίστηκαν επειδή έχασαν ένα από αυτά τα τρία απαραίτητα στοιχεία.
Οι πρωτόγονες κοινωνίες συνήθως εξαφανίζονται όχι τόσο εξαιτίας της έλλειψης θέλησης ή μυικής δύναμης, αλλά επειδή είναι ανίκανες να σχηματίσουν μια διανοητική εικόνα της κατάστασης τους. Καθώς ζουν μέσα στο σκοτάδι της άγνοιας και της πρόληψης, δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τις δυνάμεις της φύσης και υποκύπτουν σε θεομηνίες (σεισμούς, πλημμύρες, επιδημίες) που οι πιο πολιτισμένες κοινωνίες έχουν μάθει να υπερνικούν
Από την άλλη μεριά, οι ''πολιτισμοί'' με όλα τα διανοητικά τους επιτεύγματα αφανίζονται κυρίως επειδή υστερούν σε θέληση, δηλαδή σε αυτή την άγρια ορμή για επιβίωση και επικράτηση που οφείλει την ύπαρξή της η κοινωνία. Γίνονται ''ανθρωπιστικές,'' εγωιστικές και μαλακές. Γίνονται αδύναμες και εξαρτώνται από μισθοφόρους για την άμυνά τους. Το πολεμικό πνεύμα της αυτοθυσίας και της τιμής των προπατόρων τους αντικαθίσταται από την ροπή προς το εύκολο και την πολυτέλεια που με υποκρισία την αποκαλούν ''ανθρωπισμό.''
Όταν ένας πολιτισμός φτάνει σε ένα τέτοιο στάδιο κατάπτωσης, μόνο ένα εξαιρετικά σπάνιο ιστορικό συμβάν μπορεί να σταματήσει την πλήρη κατάρρευση της κοινωνίας, καθώς η παρακμή της γίνεται μέρα τη μέρα έκδηλη. Μόνο όταν η ετοιμοθάνατη κοινωνία έχει ακόμα μέσα της αρκετή ζωική ενέργεια, για να γεννήσει έναν πνευματικό γίγαντα, έναν σχεδόν Θεό που έρχεται από τα παλιά για να ταράξει τον πολιτισμό αυτό και να τον οδηγήσει έξω από την επιθανάτια πορεία του και σε πείσμα της αντίδρασης εκείνων που θέλουν να αυτοκτονήσουν και ζητούν μόνο ''ειρήνη'' και την ευχάριστη χαύνωση του θανάτου, μόνον τότε μπορεί μια κοινωνία να αναστηθεί ξανά.
Ο Άριος πολιτισμός πέρασε από το σημείο μη επιστροφής στο δρόμο του προς την εξαφάνιση κάποια στιγμή μέσα στο δέκατο ένατο αιώνα. Αυτό το παρατήρησαν μεγάλοι μελετητές όπως ο SPENGLER ο CHAMBERLAIN και άλλοι...
Αν δεν υπήρχε η απίστευτη, θαυμαστή εμφάνιση του Αδόλφου Χίτλερ στο ιστορικό παρασκήνιο την τελευταία δυνατή στιγμή, ο μόνος δρόμος που θα μπορούσε να ακολουθήσει ένας ευφυής, διορατικός και ευαίσθητος περιβαλλόμενος από ένα τόσο αηδιαστικό πολιτισμό θα ήταν η αξιοπρεπείς απομόνωση και η αναμονή του θανάτου σαν μόνο μέσο απαλλαγής από την συντριπτική πραγματικότητα μιας εξεβραισμένης κοινωνίας που πορεύεται με ταχύτητα πίσω στην ζούγκλα στο όνομα του ''ανθρωπισμού''.
Η εμφάνιση του Αδόλφου Χίτλερ στο ιστορικό παρασκήνιο αποδεικνύει ότι υπάρχει ακόμα στον Άριο πολιτισμό αρκετή σπίθα αυτοθυσίας και δημιουργίας για να επιτρέψει ίσως άλλα χίλια χρόνια επιβίωσης του Άριου.
Αυτή η απείρως πολύτιμη σπίθα όμως δεν θα γίνει ποτέ φωτιά και θα εξαφανιστεί γρήγορα στα σκοτάδια του χάους, όσο η ελάχιστη μειοψηφία που είναι αρκετά φωτισμένη για να κατανοήσει τη σημασία του έργου του, παραμένει εγωιστική, δειλή και απρόθυμη να μετατρέψει τη σπίθα αυτή σε φωτιά δημιουργικού πολιτισμού προτού να είναι για πάντα πολύ αργά.
Μέχρι σήμερα, η τρομερή τιμωρία που επιβλήθηκε στους ήρωες που ακολούθησαν τον Αδόλφο Χίτλερ από τις εβραϊκές δυνάμεις της παρακμής και της καταστροφής τρομοκράτησε τόσο πολύ τον κόσμο που ακόμα και αυτοί που μπορούν να δουν και να κατανοήσουν τον κίνδυνο για την ανθρωπότητα και τον δρόμο της σωτηρίας που έδειξε ο Αδόλφος Χίτλερ είναι τόσο πολύ προσκολλημένοι στην ζωούλα τους και τις ανέσεις τους που δεν τολμούν να αδράξουν την ιερά σπίθα της Άριας επιβίωσης και να την δυναμώσουν με την πνοή της ζωής τους, προτού χαθεί.
Η Άρια, λευκή ανθρωπότητα βρίσκεται στο χείλος του σκότους και του αφανισμού. Μέσα στο σκοτάδι αντικρίζει σπαρμένα τα κουφάρια άλλων αυτάρεσκων πολιτισμών που νόμιζαν ότι τα ξέρουν όλα και που είναι παρασυρμένοι από την πομπώδη εξωτερική εμφάνιση τους δεν μπόρεσαν να δουν το τέλος που πλησίαζε με γοργά βήματα. Δεν μπόρεσαν να κατανοήσουν ή να αντικρίσουν κατάματα την ολοκληρωτική απειλή της αυξανόμενης αδυναμίας τους και του ''ανθρωπισμού'', δεν μπόρεσαν να επιστρατεύσουν την ολοκληρωτική θέληση που ήταν απαραίτητη για να αναστραφεί η μοιραία πορεία προς τον θάνατο και τη λήθη. Ήταν όλοι πολύ οκνηροί και εγωιστές άπληστοι και δειλοί για να αναγκάσουν το κήρυγμα των ελάχιστων που προφήτευαν την καταστροφή και προσπαθούσαν να αντιδράσουν. Αντί για αυτό, τούς έκαιγαν, τούς σταύρωναν, τούς λιθοβολούσαν ή τούς υποχρέωναν να πιουν το κώνειο.
Αν ύστερα από χίλια χρόνια υπάρχει ακόμα ιστορία και άνθρωποι ικανοί να την μελετούν, θα απορούν όταν θα διαπιστώνουν την πεισματική άρνηση του Άριου να χρησιμοποιήσει την συντριπτική υπεροχή του σε δύναμη και γνώση και το θεϊκό δώρο της παρουσίας του Αδόλφου Χίτλερ για να σωθεί από την πιο αποτρόπαια σκλαβιά στον ζυγό μιας σχετικά μικρής συμμορίας από αηδιαστικούς, παθολογικά ανισόρροπους, αδύναμους, δειλούς, αλαζόνες και καταπιεστικούς Εβραίους.
Τα σημερινά μας προβλήματα δεν είναι πλέον ''αμερικάνικα'' προβλήματα, ''βρετανικά'' προβλήματα, ''γαλλικά'' προβλήματα, ''γερμανικά'' προβλήματα, ή ευρωπαϊκά προβλήματα. Είναι προβλήματα ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΛΕΥΚΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ.
Εθνικός Σύνδεσμος Σαρωνικού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου