Robert Brasillach:
[...] Γεννήθηκε στις 31 Μαρτίου του 1909 στο Περπινιάν της Νότιας
Γαλλίας, κοντά στα γαλλο-ισπανικά σύνορα. Ήταν γιός στρατιωτικού, του Αρτεμίλ
Μπραζιγιάκ, ο οποίος, ήταν υπολοχαγός, σκοτώθηκε, πολεμώντας στο Μαρόκο. Έτσι,
ο Μπραζιγιάκ, που ήταν έξι ετών, έγινε << ορφανό πολέμου >>, όπως
και η αδελφή του Σουζάν. Χρόνια αργότερα, μετακόμισαν στη Σάνς, η μητέρα του
παντρεύτηκε και από το νέο της γάμο απέκτησε μια κόρη, τη Ζενεβιέβ Μωζί.
Το 1925 μετακομίζει στο Παρίσι και αρχίζει να φοιτά στο
Λύκειο Louis le Grant.
Εκεί γνωρίζεται και δημιουργεί στενή φιλία με τον Μωρίς Μπαρντές (Maurice Bardeche), ο οποίος αργότερα
θα παντρευτεί τη Σουζάν. Ξεκινά σιγά σιγά να ασχολείται με την πολιτική, ειδικά
με τον εθνικιστή, αντισημίτη και μοναρχικό Σαρλ Μωρράς (Charles Maurras) και την Αξιόν
Φρανσέζ [Γαλλική Δράση ( Action Francaise)],
χωρίς, πάντως, να ενταχθεί στην οργάνωση. Στα δεκαοκτώ του, γίνεται δεκτός στην
περίφημη Εκόλ Νορμάλ Συπριέρ (Έcole Normale Superieure),
στο τμήμα Λογοτεχνίας, όπου φοιτούν οι καλύτεροι φοιτητές της Γαλλίας. Ο
Μπαρντές, επίσης, αρχίζει να φοιτά εκεί. Ο Μπραζιγιάκ είναι χαρισματικός, με
ιδιαίτερο λογοτεχνικό ταλέντο, και αξιοθαύμαστη κριτική ικανότητα, αλλά το
ενδιαφέρον του δεν περιορίζεται στη λογοτεχνία, έλκεται ιδιαίτερα από την
πολιτική. Είναι πολύ νέος και, στη φάση αυτή, δέχεται ισχυρές επιρροές από τις
θέσεις του Μωρράς και του κινήματός του. Αργότερα, θα γράψει ότι εκείνη την
περίοδο οι ιδέες του ήταν συγκεχυμένες. Πάντως, διαμορφώνει αντιδημοκρατικές
και αντιμασονικές θέσεις, τις οποίες κρατά ως το τέλος της ζωής του.
Το 1931, σε ηλικία 22 ετών, αναλαμβάνει τη λογοτεχνική
σελίδα της εφημερίδας Action Francaise.
Συγχρόνως, γράφει μια μελέτη για τον Βιργίλιο, την Presence de Virgile, η οποία κάνει
αίσθηση. Άλλωστε, είναι, ήδη, σε τόσο νεαρή ηλικία, γνωστός και καταξιωμένος
κριτικός από τα άρθρα του στη Revue Francaise,
στη Revue Universelle,
στην Action Francaise.
Το ενδιαφέρον του για την πολιτική και οι θέσεις του αποκαλύπτονται και στα
άρθρα του. Πολυγραφότατος και πολύ ταλαντούχος, γίνεται ακόμα πιο γνωστός.
Η Γαλλία δεν μένει απαθής μπροστά στο κύμα του Φασισμού και του ναζισμού που αρχίζει να σαρώνει την Ευρώπη. Δεν παρουσιάζει βέβαια έναν τόσο μεγάλο ηγέτη, σαν τον Χίτλερ, ή τον Μουσολίνι, ούτε ένα ανάλογο κίνημα, αλλά διάφορα ρεύματα και τάσεις που έχουν έντονη επιρροή από τον φασισμό και τον ναζισμό. Είναι το στάδιο των ζυμώσεων. Στις 6 Φεβρουαρίου του 1934 ο Μπραζιγιάκ συμμετέχει σε μεγάλη αντικοινοβουλευτική εξέγερση, τότε που όλο το Παρίσι σείεται από την κραυγή <<Κάτω το Κοινοβούλιο>>, <<Κάτω οι κλέφτες>>, και διαδηλωτές από όλες τις περιοχές του Παρισιού κατευθύνονται επιθετικά προς τη γαλλική Βουλή. Η αστυνομία αρχίζει να πυροβολεί για να αποτρέψει εισβολή στο κοινοβούλιο. Το αποτέλεσμα είκοσι δύο νεκροί και χιλιάδες τραυματίες. Ανάμεσα στους νεκρούς είναι και ο Έλληνας μουσικός Costa Cambo, μέλος της Action Francaise. H ημέρα αυτή θα επηρεάσει βαθιά τον Μπραζιγιάκ. Δεν θα ξεχάσει ποτέ τους Νεκρούς του Φεβρουαρίου, και έντεκα χρόνια μετά θα προστεθεί σε αυτούς, όταν θα δολοφονηθεί από τη γαλλική δημοκρατία...
[...] Καταδικάστηκε σε θάνατο γιατί, όπως είπε ο πρόεδρος του <<δικαστηρίου>> που τον δίκασε, <<τα άρθρα του ήταν πιο επικίνδυνα για την Αντίσταση από ένα τάγμα της Βέρμαχτ>>
Απόσπασμα από το βιβλίο:
Πολιτικά άρθρα -Robert Brasillach Εκδόσεις Θούλη
Eθνικός Σύνδεσμος Σαρωνικού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου