Προς υπεράσπιση του Χίτλερ και του Εθνικοσοσιαλισμού του

Του William Luther Pierce 

Σύντομο βιογραφικό


Ο William Luther Pierce (1933-2002) ήταν ο αρχηγός του κινήματος «National Alliance», και πανεπιστημιακός καθηγητής. Ως καθηγητής στο Όρεγκον ήρθε σε επαφή και εντάχθηκε ως μέλος στις τάξεις του Αμερικανικού Εθνικοσοσιαλιστικού κινήματος, ενώ ξεκίνησε τις μελέτες του στην ελληνική φιλοσοφία και την ελληνική ιστορία, εκφράζοντας στο περιβάλλον του την αγάπη του για το ελληνικό έθνος και την λατρεία του για το ελληνικό πνεύμα. Το 1966 έγινε σύμβουλος του ηγέτη του αμερικανικού Εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος George Lickoln Rockwell, ενώ ανέλαβε αρχισυντάκτης στο κομματικό έντυπο «National Socialist World». 
Με τη δολοφονία του Rockwell το κίνημα χάνει την πλέον ικανή μορφή του, όμως ο William συνέχισε να εργάζεται με τους συντρόφους του. Το κόμμα άλλαξε ονομασία σε «National Socialist White People's Party» [NSWPP], ενώ ο Γουίλιαμ αποχώρησε κι ανέλαβε την ηγεσία της «National Youth Alliance».

Το 1974 ο William μετονόμασε την οργάνωση σε «National Alliance» και ανέδειξε ως έμβλημά της τον «Ρούνο της Ζωής», ενώ προσδιόρισε την οργάνωση ως «Εμπροσθοφυλακή για τη διάσωση της λευκής φυλής». Παράλληλα δημιούργησε τις εκδόσεις «National Vanguard Books» και τη ραδιοφωνική εκπομπή «American Dissident Voices».

Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, τα πέρασε στην οικία του στη Δυτική Βιρτζίνια, κάνοντας ραδιοφωνικές εκπομπές και ελέγχοντας τις εκδοτικές εργασίες του κινήματος όπως τα περιοδικά «National Vanguard», «Free Speech» και «Resistance». Άφησε στο αμερικανικό Εθνικοσοσιαλιστικό κίνημα μια πλούσια και ανεπτυγμένη παρακαταθήκη.

Προς υπεράσπιση του Χίτλερ και του Εθνικοσοσιαλισμού του

Μετάφραση: Κωνσταντίνα Ιωάννου

Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν η μεγάλη καμπή στην κατάρρευση της Δύσης. Εάν κάποια μεγάλη δυτική χώρα –συγκεκριμένα η Βρετανία, η Γαλλία ή η Αμερική- είχε την ακεραιότητα να αντισταθεί τους Εβραίους και να αποφύγει να παρασυρθεί μέσα στην παγκόσμια συνωμοσία τους εναντίον της Γερμανίας, δεν θα είχε συμβεί κανένας παγκόσμιος πόλεμος, παρά μόνο ένας πόλεμος μεταξύ της Εθνικοσοσιαλιστικής Γερμανίας και της μαρξιστικής Σοβιετικής Ένωσης. Η Γερμανία θα είχε νικήσει, ο μαρξισμός θα είχε εξαλειφθεί και θα ήταν η αρχή του τέλους της εβραϊκής κυριαρχίας. 

Αντ’ αυτού, οι δυτικοί είχαν πειστεί από τους πουλημένους πολιτικούς τους, τους Ιουδαιο-χριστιανούς κληρικούς τους, και τους Εβραίους χειραγωγούς της κοινής γνώμης ανάμεσά τους, να πάρουν τα όπλα εναντίον των Γερμανών αδελφών τους σε μια ανίερη σταυροφορία να εξαλειφθεί ο Εθνικοσοσιαλισμός, έτσι ώστε ο εβραϊο-μαρξιστικός καρκίνος που είχαν εξαπολύσει στον κόσμο να μπορούσε να επιβιώσει. Πριν  τον Β'  Παγκόσμιο Πόλεμο, η Δύση ήταν ακόμα βιώσιμη: μετά όμως όχι. 

Η καταστροφή του 1945, με τον θρίαμβο του Εβραίου και των συμμάχων του, έκανε αναπόφευκτο το άνοιγμα των μεταναστευτικών κρουνών για τους μη-Λευκούς στη Βρετανία και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Συνέπεια:  Η καταστροφή των Λευκών, αμερικάνικων, δημοσίων σχολείων - η θέσπιση νόμων που περιορίζουν τη Λευκή ελευθερία συνεταιρισμών και τα δικαιώματα των Λευκών εργοδοτών και ενοικιαστών (και με αυτούς την ελευθερία των Λευκών υπαλλήλων και ενοίκων) – η άνοδος του φεμινισμού, της ομοφυλοφιλίας, και της χρήσης ναρκωτικών – η αποσύνθεση της παραδοσιακής δομής της οικογένειας – η ραγδαία αύξηση των ποσοστών της επιμειξίας – και η εκτόπιση της υγιούς Λευκής τέχνης, μουσικής, λογοτεχνίας και δράματος από μια ιουδαιο-δημοκρατικο-χολιγουντιανή κουλτούρα της σαβούρας («Schlock culture»). Επίσης, οδήγησε στη μετάσταση του μαρξιστικού καρκίνου κατά πολλά και μεγάλα μήκη και πλάτη της Ευρώπης και την άνοδο της κακοήθους Σιωνιστικής δύναμης στην Παλαιστίνη-  μια δύναμη που θα είναι σίγουρα υποκινητής του Γ' Παγκοσμίου Πολέμου. 

Επιβάλλεται σε εμάς που ακόμα ελπίζουμε ότι αρκετά υγιή γονίδια μπορούν να διασωθούν από το επερχόμενο χάος, το να κατανοήσουμε ό,τι μπορούμε για τον Β'  Παγκόσμιο Πόλεμο- για την εξέχουσα προσωπικότητά του, τον Αδόλφο Χίτλερ, και για την ιδεολογία του, τον Εθνικοσοσιαλισμό, από την εξάλειψη του οποίου λογικό συνεπακόλουθο ήταν όλα τα κακά που περιγράψαμε προηγουμένως. Γι’ αυτό η Εθνική Εμπροσθοφυλακή («National Vanguard”), συχνά έχει άρθρα για αυτά τα θέματα και θα συνεχίσει να έχει στο μέλλον. 

Όσο για τον «σοσιαλισμό» του Εθνικοσοσιαλισμού, μην αφήσετε τον εαυτό σας να εξαπατηθεί από τους εχθρούς του, ανάμεσα στους οποίους είναι οι υποστηρικτές της Νέας-Δεξιάς των Ιουδαιο-καπιταλιστών. Σαφώς δεν έχει με τίποτα να κάνει με τον σημιτικό σοσιαλισμό, τον οποίο πλάσαραν ο Μαρξ και οι συγγενείς του. Το πρώτο σλόγκαν των Εθνικοσοσιαλιστών του Αδόλφου Χίτλερ ήταν: «Το κοινό συμφέρον, πριν το προσωπικό συμφέρον!». Πίστευαν πως ο κάθε Γερμανός, είτε είναι εργοστασιάρχης είτε είναι επιστάτης, πρέπει να βάζει τα συμφέροντα του Έθνους του και της Φυλής του, πάνω από τα προσωπικά του συμφέροντα. Αυτό ήταν, αυτό που πραγματικά εννοούσαν με τον «σοσιαλισμό» του Εθνικοσοσιαλισμού.  

Θεωρούσαν ακόμα, ότι ήταν υποχρέωση των ηγετών του Έθνους, να μεριμνούν για τη σωματική υγεία όλων των μελών του Έθνους-  και όχι να φροντίζουν μόνο για τις ομάδες "ειδικού ενδιαφέροντος" ή να κερδίσουν διαγωνισμούς δημοτικότητας με την ευμετάβλητη και επηρεαζόμενη μάζα. 
Αυτά τα πιστεύω, καθόρισαν τη φυλετική, την οικονομική και την εκπαιδευτική πολιτική της κυβερνήσεως του Χίτλερ. Αυτή η κυβέρνηση ήταν «σοσιαλιστική», στο ότι αφιέρωσε πολλές από τις προσπάθειές της για να επιφέρει οικονομική ευημερία στην εργατική και μέση τάξη των Γερμανών, καθώς και τη φυλετική ποιότητα και φυλετική συνείδηση όλου του Έθνους. Αλλά δεν αποπειράθηκε να επιβάλει κάποιον τύπο τεχνητής «ισότητας» στους πολίτες, είτε επρόκειτο για την κοινωνική θέση ή για το εισόδημα. Και δεν αποθάρρυνε την επιχειρηματική δραστηριότητα μεμονωμένων Γερμανών πολιτών, εφόσον αυτές οι δραστηριότητες δεν ήταν επιβλαβείς στα εθνικά συμφέροντα. Η ατομική ιδιοκτησία όχι μόνο παρέμεινε ιερή στην Εθνικοσοσιαλιστική Γερμανία, αλλά επιπλέον η κυβέρνηση θέσπισε νέους νόμους για να δώσει την δυνατότητα στους μικρούς αγρότες να αποφύγουν να χάσουν τα κτήματά τους από τοκογλύφους. 

Είτε αυτός είναι «σοσιαλισμός», ή όχι, η Εθνική Εμπροσθοφυλακή σίγουρα δεν είναι εναντίον του. Κλείνοντας, δεν θα σπάσουμε τη Σιωνιστική κατοχή των ΗΠΑ μέχρις ότου οι Λευκοί Αμερικανοί πάρουν μια συνειδητή απόφαση να βάλουν τα κοινά φυλετικά τους συμφέροντα πάνω από τα ατομικά τους συμφέροντα. 


-Dr. William L. Pierce

Πηγή:εδώ