ΜΝΗΜΗ ROBERT BRASILLACH

Κυκλοφορεί σε λίγες ημέρες (μετάφραση από τα γαλλικά: Εβίνα Τσαγκαράκου)

Σαν σήμερα πριν από 72 χρόνια, στις 9.38 το πρωί, εκτελέστηκε στο Παρίσι, στο φρούριο Montrouge, από τις δυνάμεις της «Κάθαρσης», από τους απογόνους των τρομοκρατών που είχαν δράσει με ανάλογο τρόπο κατά τη γαλλική επανάσταση, ένα από τα φωτεινότερα πνεύματα της Ευρώπης, ο λογοτέχνης και δημοσιογράφος Robert Brasillach. Το «έγκλημά» του ήταν τα  άρθρα που είχε γράψει υπέρ της συνεργασίας με τους Γερμανούς, καθώς πίστευε, όπως πολλοί συμπατριώτες του και, κυρίως, όπως πολλοί πνευματικοί άνθρωποι, στην collaboration. Σε αυτά τα άρθρα αποκαλυπτόταν πλήρως και η ιδεολογία του. Επέδειξε ασύγκριτο θάρρος και αξιοπρέπεια στη δίκη-παρωδία αλλά και μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα. Στη δίκη του, όταν ανακοινώθηκε η καταδίκη του σε θάνατο, και ενώ το πλήθος αντιδρούσε με φωνές και απειλές κατά των δικαστών, εκείνος απάντησε δυνατά «Τιμή μου». Και λίγες ημέρες μετά, εκείνο το παγωμένο πρωινό της 6ης Φεβρουαρίου 1945,  όταν τον έδεσαν σε έναν πάσσαλο, αρνήθηκε να του δέσουν και τα μάτια, κοίταξε περήφανα ψηλά τον ήλιο, και πρόλαβε να φωνάξει «Ζήτω η Γαλλία», προτού οι σφαίρες της δημοκρατίας τον ρίξουν στη γη νεκρό. Είχε πει: «Λένε πως τον θάνατο, όπως και τον ήλιο δεν μπορεί κανείς να τους αντικρίσει κατάματα. Εν τούτοις προσπάθησα».  Χαρακτηριστικά είναι τα λόγια του  Πιέρ-Αντουάν Κουστώ ‒ο οποίος είχε καταφύγει στο Ζιγκμαρίνγκεν της Γερμανίας‒ από τον ραδιοφωνικό σταθμό Radio-Patrie όταν πληροφορήθηκε τον θάνατό του: «Σκότωσαν τον Ρομπέρ Μπραζιγιάκ, τόλμησαν να το κάνουν. Σκότωσαν έναν από τους πιο ταλαντούχους ανθρώπους της εποχής μας, από τους πιο ευφυείς, από αυτούς που τιμούσαν περισσότερο τα γαλλικά γράμματα και τη Γαλλία. Ο Στρατηγός ντε Γκωλ τον δολοφόνησε… Οι Εβραίοι απαίτησαν το αίμα αυτού του δίκαιου ανθρώπου». 

72 χρόνια έχουν περάσει, χρόνια επίμονης προσπάθειας να ξεχαστεί το όνομά του ή να σπιλωθεί. Παρ’ όλα αυτά αρκεί η απλή αναφορά σε αυτόν για να ξεσηκωθεί θύελλα αντιδράσεων.

 72 χρόνια μετά, οι εκδόσεις Θούλη, τιμώντας με σεβασμό για άλλη μια φορά τη μνήμη του σπουδαίου αυτού τέκνου της Γαλλίας και της Ευρώπης ανακοινώνουν την κυκλοφορία σε λίγες ημέρες, για πρώτη φορά στην ελληνική γλώσσα, του βιβλίου που έγραψε στη φυλακή της Φρεν, στο κελί των μελλοθάνατων, με τίτλο «Σενιέ» («Chénier»). Το βιβλίο ολοκληρώθηκε την 1η Φεβρουαρίου 1945, πέντε ημέρες πριν από την άνανδρη δολοφονία του. Πέρα από το ιστορικό ενδιαφέρον που παρουσιάζει, αφού πρόκειται για το τελευταίο βιβλίο του μεγάλου λογοτέχνη, παρουσιάζει επίσης και λογοτεχνικό και πολιτικό ενδιαφέρον, και είναι βέβαιο ότι θα συγκινήσει ιδιαίτερα τον Έλληνα αναγνώστη, αφού πραγματικά είναι «γεμάτο Ελλάδα», από την αρχή ως το τέλος.

  


Πηγή

Εθνικός Σύνδεσμος Σαρωνικού