Οι Γερμανοί ως εξόχως πρακτικοί άνθρωποι , απεχθανόμενοι επιμελώς τις αιθεροβατικές αδολεσχίες , κατά την διάρκεια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου εφήρμοσαν μία ιδιάζουσα και ευφυέστατη τακτική σε θέματα πυρασφαλείας στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως . Φρόντισαν να αναλάβουν την πυρασφάλεια , ομάδες κρατουμένων καταδικασθέντων για πράξεις μανιώδους εμπρησμού . Οι πυρομανείς επιφορτίστηκαν για την ασφάλεια της αποτροπής εκσπάσεως πυρκαγιάς , με την πικρή υπενθύμιση , ότι σε περίπτωση περιστατικού εκδηλώσεως εστίας φωτιάς , θα ήταν αποκλειστικώς υπεύθυνοι και θα εκολάζοντο αυστηρώς . Το αποτέλεσμα ήταν θεαματικό . Ουδέποτε σημειώθηκε σοβαρό περιστατικό πυρκαγιάς ή εμπρησμού στις εγκαταστάσεις καταυλισμών και βιομηχανικών μονάδων στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως .Το πρωτότυπο μέτρο απέδωσε και οι παθιασμένοι πυρομανείς μεταβλήθηκαν σε άψογους , προληπτικούς πυροσβέστες ..Σε Παναγίες..
Αν ο δικαστής σε μία δημοκρατία επιφορτίζεται τον ρόλο του φαρμακοποιού , του εκτελεστή συνταγών , προκύπτει το εύλογο ερώτημα ποιός διαδραματίζει τον ρόλο του ιατρού που γράφει τις συνταγές , δηλαδή τους νόμους . Αυτός που θα πιστέψει στην ουτοπική και σουρρεαλιστική θεωρία της διακρίσεως των εξουσιών και θα απαντήσει ότι τους νόμους- συνταγές παρασκευάζει η ανεξάρτητη νομοθετική αρχή , θα αποδείξει πέραν της δαψιλούς αφελείας του και την εκπληκτική απόσταση του από το ωμό πολιτειακό γίγνεσθαι. Και στην δημοκρατία η εκτελεστική αρχή πρακτικώς πηδαλιουχεί την περίφημη νομοθετική , άρα και την δικαστική . Το Κοινοβούλιο είναι το φύλλο συκής για την σύγχρονη ψιμυθίωση της μεγαλύτερης πολιτικής απάτης της ιστορίας , της δημοκρατίας . Με την σοφή συμπλήρωση της πλούσιας εμπειρίας των δύο τελευταίων αιώνων , ότι στην δημοκρατία κυρίαρχη εξουσία είναι η πλουτοκρατική ολιγαρχία , η οποία ελέγχει ασφυκτικά την διαμόρφωση της εκτελεστικής αρχής , δια της οικονομικής ποδηγετήσεως των κομματικών σχηματισμών , που δεν αποτελούν τίποτα άλλο από επιχειρηματικές ,κομπιναδόρικες αιχμές της . Είμαι έτοιμος να παραδεχθώ τον χρυσό κανόνα της δημοκρατίας , δανεισμένο από τα λαικά γυφτοπανηγύρια .. Όποιος πληρώνει τον βιολιτζή , διαλέγει και το τραγούδι και καθοδηγεί τα βήματα του χορού ..Η δημοκρατία είναι μία εκτέλεση μουσικής παραγγελιάς για την επίδειξη αλαζονείας κλεφτοπορτοφολάδων .
Επιθυμώ να ερεθίσω μαυλιστικά , τα ιστορικά , καλλιτεχνικά αντανακλαστικά σας . Στην δεκαετία του 1920 στην ταραχώδη Γερμανία του μεσοπολέμου σημειώνει εντυπωσιακή άνοδο ο περίφημος εξπρεσσιονιστικός κινηματογράφος . Ο Fritz Lang θα επινοήσει στην μακάβρια μορφή του Doktor Mabuse , έναν παράφρονα αλλά και ιδιοφυή εγκληματία , ο οποίος με την φοβερή υπνωτιστική του δεινότητα ,και με το επιστημονικό , χημικό οπλοστάσιο της ψυχιατρικής του επιστήμης , θα καταφέρει να δημιουργήσει ομάδες πιστών του θιασωτών , οι οποίες θα κυριαρχήσουν στο χρηματοπιστωτικό σύστημα , στις τράπεζες , στον τύπο , στα κόμματα , στην αστυνομία και εκτελώντας ακούσια την δαιμονική του θέληση , θα εξασφαλίσουν την πλήρη κυριαρχία του σε ένα αστικό, διεφθαρμένο κράτος . Η κυριαρχία αυτή , κρατάει 12 ώρες . Το σύστημα του στηριγμένο σε μία απάτη καταρρέει στον κοχλία του γενικευμένου κοινωνικού χάους . Εντοπίζεται τελικά το μυστικό στρατηγείο του μεγαλοφυούς εγκληματία , στήνεται μία γιγαντιαία αστυνομική επιχείρηση για την σύλληψη του , φονεύονται οι επιτελείς του . Ο ίδιος ο Mabuse διαφεύγει και εξαφανίζεται..
Οι επικρατέστερες μυθοπλαστικές εκδοχές για την κατάληξη του δόκτορος Mabuse είναι δύο . Η πρώτη τον θέλει , να τον ανακαλύπτουν μετά από δεκαετίες σαν τρόφιμο φρενοκομείου . Η δεύτερη και πιο πειστική ,τον επισημαίνει μετά από μερικές ημέρες , κατόπιν της εξουδετερώσεως του στρατηγείου του , στην λαμπρή θέση του αρχηγού της Αστυνομίας . Όμως η συμμαχία με τον διάβολο , με δέλεαρ το κέρδος , διαρκεί τόσο , όσο χρόνο χρειάζεται ο φιλοπαίγμων διάβολος για να αποσύρει την δόλια υπογραφή του . Και αυτό συνήθως συμβαίνει δύο λεπτά προ της δωδεκάτης , νυχτερινής ώρας . Σε απόσταση καυτής , φιλήδονης αναπνοής προ του σαρωτικού ολέθρου .
Κάποτε στην μεταπολεμική Γαλλία , ένας περιβόητος κλέφτης πολύτιμων χρυσαφικών , ένας δημοφιλής φαντομάς , για πολλά χρόνια κατόρθωνε να παραμένει ασύλληπτος από τις διωκτικές αρχές , εφαρμόζοντας έξυπνα σχέδια διαφυγής μετά από τις επικές κλοπές του στα πλουσιότερα κοσμηματοπωλεία των Παρισίων . Την μέθη του ρίσκου και του κινδύνου την είχε βαθιά στο αίμα του . Κάποια στιγμή , μετά από πολλά χρόνια , στην διάρκεια μία θεαματικής κλοπής σε ένα Μουσείο αφρικανικών διαμαντιών στο Παρίσι ,οι αστυνομικοί κατάφεραν να τον εγκλωβίσουν . Πριν συλληφθεί ο ευφυής κλέπτης , μπροστά στους άναυδους αστυνομικούς που τον είχαν περικυκλώσει , αντί να βγάλει πιστόλι από το παλτό του , βγάζει μία φιάλη σαμπάνιας και αποτείνεται με ιπποτικό τρόπο στους αστυνομικούς...
...Μπράβο σας , με πιάσατε επιτέλους , κερνάω σαμπάνια πριν μου φορέστε χειροπέδες, το υπέροχο παιγνίδι μαζί σας ήταν απολαυστικό , νικήσατε τελικά και σας το αναγνωρίζω..Ας πιούμε σαν παλιοί καλοί συμπαίκτες και εν συνεχεία σας ακολουθώ.. .
Αιφνιδιαστική αλλαγή σκηνικού και εποχής . Στα 1896 στα προεόρτια των Ολυμπιακών αγώνων των Αθηνών ,ο θρυλικός αστυνομικός διοικητής Μπαιρακτάρης δίνει εντολή στους χωροφύλακες να μαζέψουν προληπτικά όλους τους σεσημασμένους κλέφτες της Αττικής στην Πνύκα . Όπερ και εγένετο . Ο αστυνομικός διοικητής θέλοντας να αποτρέψει κρούσματα κλοπών σε βάρος των ημεδαπών και ξένων επισκεπτών των αγώνων , απευθύνεται στα κλεφτρόνια και τους λέει....
..Θα πατάξω αμείλικτα οποιαδήποτε προσπάθεια παρενοχλήσεως των επισκεπτών . Σας προειδοποιώ αυστηρά , το διεθνές κύρος της Ελλάδος πρέπει να μείνει αλώβητο...
Τότε , ξαφνικά ένας περιβόητος αρχικλέφτης , εν αμαρτίαις γηράσας , θυμωμένος και έξαλλος απαντά στον Μπαιρακτάρη...
..Κύριε Διοικητά , Ντροπή σας . Ξεχάσατε ότι είμαστε πρώτα Έλληνες και μετά κλέφτες...
Και πράγματι οι κλέφτες τήρησαν την ένθερμη , πατριωτική υπόσχεση τους και δεν σημειώθηκαν παράνομες πράξεις στην διάρκεια των πρώτων μοντέρνων ολυμπιακών αγώνων .
Οι λωποδύτες εκείνης της εποχής τήρησαν τον λόγο τους , έστω και για ένα μικρό χρονικό διάστημα . Είχαν μπέσα . Τα χρόνια και οι αιώνες περνούσαν από τότε βασανιστικά , λουσμένα με τα πορφυρά χρώματα τραγωδιών που ξετυλίχθηκαν στην τρυφερά σκιά του βαθυκύανου , γαλανού , αττικού ουρανού . Τα ήθη και τα έθιμα άλλαξαν , ακόμα και η σύνθεσις στην επαγγελματική τάξη των κλεπτών , ληστών και λωποδυτών .
Όποιος αναμένει την ίδια ιστορική απάντηση , σε μία ενδεχόμενη σύναξη προληπτικής συλλήψεως των μοντέρνων ληστοσυμμοριτών στην διασταύρωση των λεωφόρων Βασ . Σοφίας και Αμαλίας , ή απατά ή απατάται ...
Απόστολος Λαγός
Εθνικός Σύνδεσμος Σαρωνικού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου