ΔΙΑΛΟΓΟΙ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΩΝ

Ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω..

Μόνον όποιος θέλει να αυτοκτονήσει επιχειρεί ρεσάλτο σε ένα εκτροχιασμένο τραίνο που τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα στον γκρεμό. Ή θα τον διαμελίσει ή θα τον παρασύρει στην καταστροφή. Και ασφαλώς θα αποφύγει τέτοια ενέργεια κάποιος στοιχειωδώς εχέφρων που γνωρίζει άριστα ότι στο τραίνο επιβαίνουν τα μέλη μίας συμμορίας, την συντριβή της οποίας θα ήθελε  διακαώς να απολαύσει.. Αυτό είναι το πρώτο παράδειγμα.

Αλλαγή παραδείγματος. Αν επιβαίνουμε σε ένα άλλο μεταφορικό μέσο, σε ένα λεωφορείο, και αυτό γίνεται όντως σήμερα, με έναν οδηγό ο οποίος υφίσταται αλλεπάλληλα εγκεφαλικά επεισόδια, χάνει τον έλεγχο και αναμένεται ο ξαφνικός του θάνατος, προ του κινδύνου της εκτροπής και ανατροπής του λεωφορείου με άμεση συνέπεια τους τραυματισμούς και τις απώλειες των επιβατών είναι λογικό, είναι απολύτως λογικό οι αγρυπνούντες επιβάτες σε αυτό το ταξίδι του τρόμου, να τον δέσουν , να τον εξουδετερώσουν, να τον αντικαταστήσουν δυναμικά. Επομένως θα αρπάξουν το τιμόνι, θα πατήσουν απότομα φρένο και σίγουρα από τους κραδασμούς μερικοί επιβάτες θα τραυματιστούν, αλλά τουλάχιστον δεν θα επέλθει η απώλεια του συνόλου τους, εφόσον το λεωφορείο θα ανακόψει την ολέθρια πορεία του..

Όποιος πιστεύει αφελώς ότι θα πρωταγωνιστήσει.. ηρωικά στο πρώτο παράδειγμα με το τραίνο και δεν έχει καταλάβει ότι ο καθημερινός ρεαλισμός τον εγκλωβίζει αδυσώπητα στο μοντέλο του δευτέρου παραδείγματος, θα καταλήξει με ανώμαλη προσγείωση σε κάποιο κάτεργο ή σε θάλαμο σιδεροδέσμιων αυτιστικών παίδων..

Και πάλι η αρχαία Ιστορία προσφέρει πρότυπα συλλογικής ή ατομικής δράσεως, τα οποία λειτουργούν αποτρεπτικά. Η Σύβαρις ήταν μία πολιτεία στην ιταλική χερσόνησο. Οι κάτοικοι της μεθυσμένοι από την χλιδή, την διαφθορά και τις ψευδαισθήσεις των αρχόντων τους, κατασκεύασαν πολυτελή και μεγαλοπρεπή συντριβάνια για να επιλύσουν το υδροδοτικό τους πρόβλημα. Ξέχασαν όμως να τα συνδέσουν με υδάτινους αγωγούς. Στην πρώτη  στιγμή της πολιορκίας της πόλεως από τους εχθρούς τους, είχαν ήδη χάσει τον αγώνα. Δεν είχαν έλλειψη όπλων, αλλά κοινής λογικής. Κατέρρευσαν για  εσωτερικούς λόγους απλής αφυδάτωσης.

Η Ιστορία δεν είναι ένα ρομαντικό μυθιστόρημα. Η Ιστορία των ανθρώπων είναι η προέκταση της σκληρής μητρός φύσεως, η οποία καταδικάζει ανελέητα σε θάνατο κάθε πλάσμα που αγνοεί τους τραχείς νόμους της. Γεννιέται σε μία μήτρα αίματος. Πολεμά με το αίμα του για την επιβίωση και η κατάληξη του σφραγίζεται από μία διαζευκτική επιλογή, ή αφήνει στους απογόνους του έναν ασφαλή βιότοπο ή ρίχνεται στην χωματερή των σκουπιδιών.

Κάποτε είχαν ρωτήσει τον περιώνυμο Έλληνα Στοχαστή, Ιωάννη Συκουτρή, αν τάσσεται υπέρ της ειρήνης και κατά του πολέμου. Η απάντηση του ήταν αντίστοιχη της πνευματικής του εμβρίθειας..

''Με ρωτάται αν είμαι υπέρ ή κατά της ίδιας της ζωής, της γεννήσεως,της εφηβείας, του έρωτος, των ασθενειών, των γηρατειών και του θανάτου, όλα αυτά συνιστούν την σκληρότητα της πραγματικότητας της ζωής. Είναι ή ίδια η ζωή''

Και είχε απόλυτο δίκαιο. Αλίμονο σε έναν άνθρωπο ή σε έναν λαό αν συγχύσει και μπερδέψει τα αιθεροβατικά ιδανικά της παγκόσμιας ειρήνης, της ρομαντικής οικουμενικής δικαιοσύνης, των πανανθρώπινων αρετών και δικαιωμάτων, της επίπλαστης ευμάρειας της.. φιλίας των λαών με την ωμή ερπύστρια της ζώσας και εσαεί αδηφάγου Ιστορίας. Αυτά τα πονεμένα ιδανικά ανήκουν σε έναν ιδεατό κόσμο και διακόσμησαν πάντα το φέρετρο τραγικών φυγών από την ζωτική πραγματικότητα και εξασφάλισαν την θορυβώδη ή σιωπηρή έξοδο από την Ιστορία. Τα  απρόσιτα ιδανικά είναι ένας διαφορετικός κόσμος από την ιστορική κονίστρα της αμείλικτης συγκρούσεως των πάντων με τους πάντες. Και ας το καταλάβουμε. Έστω και την υστάτη ώρα. Αυτός ο κόσμος δεν υπήρξε, δεν υπάρχει και δεν θα υπάρξει ποτέ.

Απόστολος Λαγός

Εθνικός Σύνδεσμος Σαρωνικού