ΡERSONAE ΤΟΥ ΕΖΡΑ ΠΑΟΥΝΤ (1909-1910)

ΣΕΣΤΙΝΑ: ΑΛΤΑΦΟΡΤΕ

Ι

Να πάρει ο διάολος! όλος τούτος ο Νότος μας βρωμά ειρήνη. Έι βρωμόσκυλο του κερατά, Πάπιολς, εμπρός μωρέ! Μουσική! Δεν έχω ζωή παρεχτός κι αν τα σπαθιά συγκρούονται. Μα άα! όταν βλέπω τα λάβαρα χρυσά, πορφυρά, να πολεμούν, και το μεγάλο πεδίο της μάχης αποκάτω τους να γίνεται κόκκινο, τότε η καρδιά μου ουρλιάζει τρελαμένη από χαρά.

ΙΙ 

Στην κάψα του καλοκαιριού έχω μεγάλη χαρά όταν οι θύελλες σαρώνουν της γης την βρωμερή ειρήνη, κι οι αστραπές από τον μαύρον ουρανό πέφτουν λουσμένες στο κόκκινο, κι οι κεραυνοί την άγρια τους μου βρυχώνται μουσική κι οι αγέρηδες σκληρίζουν μες στα σύννεφα τρελά και πολεμούν, και μες στους σπαραγμένους ουρανούς τα σπαθιά του Θεού συγκρούονται.

      ΙΙΙ

Άδη κάνε γρήγορα να ξανακούσουμε τα σπαθιά να συγκρούονται! και τ' άλογα στη μάχη δυνατά να χρεμετίζουν από χαρά, ακιδωτά στήθια μ' ακιδωτά στήθια να πολεμούν! Καλύτερα μιας ώρας μάχη παρά ένα χρόνο ειρήνη με παχειά τραπεζώματα, προαγωγούς, κρασί και λεπτή μουσική!  Μπά! δεν υπάρχει κρασί σαν το αίμα κόκκινο!

ΙV

Και παθιάζομαι να βλέπω τον ήλιο να προβάλει σαν αίμα κόκκινο. Και βλέπω τ' ακόντια μου μες στο σκοτάδι να συγκρούονται και όλη μου την καρδιά τήνε  γεμίζει με χαρά και διάπλατα μου ανοίγει το στόμα με γοργή μουσική όταν τον βλέπω τόσο να περιφρονεί και να αψηφά την ειρήνη, οι δυνάμεις του μ' όλο το σκοτάδι να πολεμούν.

 V  

Οι άνθρωποι που φοβούνται τον πόλεμο και κάθονται, και πολεμούν τα λόγια μου για την μάχη, δεν έχουν αίμα κόκκινο, μα τους πρέπει μόνο να σαπίζουν σε γυναικεία ειρήνη, μακρυά από εκεί που κερδίζεται η αξία και τα σπαθιά συγκρούονται, για τον θάνατο τέτοιων βρωμοθήλυκων έχω χαρά, ναι, γιομίζω όλον τον αγέρα με τη δική μου μουσική.

VΙ 

Πάπιολς, Πάπιολς, Μουσική! 

Δεν υπάρχει τραγούδι σαν των σπαθιών με τα σπαθιά όταν πολεμούν, καμία κραυγή σαν της μάχη την χαρά όταν οι αγκώνες μας και τα σπαθιά μας στάζουν αίμα κόκκινο και τα εμβλήματά μας με <<Του Λιόπαρδου>> την ορμή συγκρούονται.  Άμποτε ο Θεός να καταδικάσει για πάντα όσους φωνάζουν <<Ειρήνη>>

VII

Και η μουσική των σπαθιών να τούς μουσκέψει με αίμα κόκκινο!  Άδη κάνε γρήγορα να ξανακούσουμε τα σπαθιά μας να συγκρούονται! Άδη σβήσε για πάντα την <<Ειρήνη>>!

Εθνικός Σύνδεσμος Σαρωνικού