<<Ενας καλός ξένος παρατηρητής είπε κάποτε ότι όταν οι Γερμανοί ομιλούν περί σοσιαλισμού εννοούν το μέλλον των παιδιών τους. Η παρατήρησις αυτή ουδέποτε άλλοτε δικαιώθη περισσότερο παρά κατά την τελευταία δεκαετία προ της εκρήξεως του πολέμου. Η Γερμανία κατόρθωσε να αποκτήσει ένα νέο είδος ζωής γνωρίζοντας καλά ότι εις μιαν και μόνην γενεά δεν θα ήταν δυνατόν να τελειοποιήσει τον νέον αυτόν τρόπο ζωής. Δια τον λόγο αυτό κατεβλήθη υπεράνθρωπος προσπάθεια να αποτυπωθούν τα νέα στοιχεία ζωής εις την ερχόμενη νεότητα>>.
Η κάθε γενεά είναι ο φορέας της εποχής της. Εμείς οι σημερινοί είμεθα οι <<ερχόμενοι>>, όταν εξεράγει ο πόλεμος. Η μοίρα ήθελε να σφραγιστούν εις τα πρόσωπά μας τα σκληρά χαρακτηριστικά του πολέμου. Τα πράγματα μπορείς όμως να μεταβληθούν και τότε η ερχόμενη γενεά θα πάρει και πάλι τα χαρακτηριστικά της ειρήνης.
Η ερχόμενη γενεά θα είναι ή ευρωπαϊκή ή δεν θα υπάρξει καθόλου. Αυτός είναι ο νόμος της αποστολής της από τα πρώτα της βήματα. Της έχει ανατεθεί το καθήκον να καταστήσει τελικώς τον άνθρωπο κύριον της τεχνικής, να γίνει δαμάστρια της μάζης και της μηχανής, η οποία ετοποθέτησεν εις τον θρόνο των ειδώλων την παρεξήγησιν και την κατάχρησιν. Τα στοιχεία που εξαπέλυσε ο παγκόσμιος αγώνας πρέπει και πάλι να τιθασεύθούν και να υπακούσουν οι τας θελήσεις του ανθρώπου.
Δια την νεολαία που έρχεται και ωριμάζει τα πράγματα αυτά έχουν καταστεί αυτονόητα, διότι οι ρίζες των ευρίσκονται εις την πίστην προς την αξιοπρέπεια που οφείλεται εις τον άνθρωπο. Τα γράμματα των στρατιωτών από το μέτωπο ομιλούν τόσο συχνά περί αυτού. Διότι εις τα πεδία των μαχών του σημερινού πολέμου εν τέλει κυριαρχεί των μαζών και πάλι η προσωπικότης. Και μήπως ο επι έτη διεξαγόμενος αγών εἰς τον τομέα της εργασίας από την νεολαία μέσα από τα εργαστήρια δεν αποτελεί την έκφραση των αυτών ιδεών και της αυτής νοσταλγίας δια την δημιουργίαν ενός καλύτερου μέλλοντος και μία καλύτερη ζωής;
Έχει ειπωθεί εις το παρελθόν ότι στα πρόσωπα της νεολαίας ζωγραφίζεται η ζωτικότητα της νέας γενεάς. Όποιος ξεφυλλίζει τα άλμπουμ με τις φωτογραφίες της οικογένειας και τις συγκρίνει με τις σημερινές, καταλαβαίνει αρκετά με την αλλαγή που συντελείται χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε. Άλλοτε τα χαρακτηριστικά ήσαν ιδεαλισμός, αυτοθυσία, σκληρότης και υπομονή. Εις τα πρόσωπα της σημερινής νεολαίας διαβάζουμε ακόμα περισσότερα: αυτοπεποίθηση και χαρούμενη συνείδηση του μέλλοντος. Και αυτό ισχύει τόσο για τους νέους όσο και για τις νέες. Η πέντε ή εικοσιπέντε ετών είναι, ασχέτως αν παίζουν ακόμη ή έχουν μπες στη σοβαρή εργασία, με καθαρά και ζωηρά μάτια μας αφηγούνται ότι η ζωή είναι ισχυρότερη από τον θάνατο. Η νεολαία φαντάζεται μια ζωή, όπου τα αγαθά της γης αυτής είναι ευλογία για όλους. Όταν ο σκοπός αυτός για τον οποίο αγωνιζόμαστε με τόσο φανατισμό επιτευχθεί, γνωρίζουμε ότι η επόμενη γενεά θα υπερασπισθεί τα επιτευχθέντα με τον αυτόν φανατισμόν, εάν παρουσιασθεί προς τούτο ανάγκη.
Πηγή: Τεύχος 11-1944 Περιοδικό «Signal»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου