<<ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΑΝΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΑΡΧΗΣ>>
Άρχισα τον αγώνα αυτόν στραμμένος πρώτα εναντίον της ανοησίας, και της οκνηρίας των καλουμένων ανωτέρων κοινωνικών στρωμάτων μας. Τον άρχισα στραμμένος εναντίον της δειλίας, η οποία εξαπλώνονταν παντού, της δειλίας, η οποία περιφέρονταν πάντα υπό το προσωπείο της εξυπνάδας και έλεγε ότι πρέπει κανείς να υποκύπτει, ότι πρέπει να έχει κανείς υπομονή ή ότι πρέπει, κατά την έκφραση του κυρίου Έρτσμπέργκερ, <<να υπογράφουμε όλα όσα μας παρουσιάζουν. Τότε θα μας συγχωρήσουν και όλα θα είναι πάλι εντάξει>>. Αναγκαζόμουν τότε να παλεύω, τόσο μέσα σε μικρούς όσο και σε μεγάλους κύκλους, με την υπέρμετρη αυτή δειλία που προτιμούσε οτιδήποτε άλλο από του να συγκρατηθεί. Πόσες φορές δε μου συνέβη να μου επιρρίπτει ο αστικός αυτός κόσμος ευθύνη, λέγοντας: <<Γιατί γυρνάτε στους δρόμους ; Δε βλέπετε ότι οι άλλοι δεν το θέλουν, ότι αυτό προκαλεί επεισόδια; Γιατί λοιπόν; Αποσυρθείτε, μείνετε ήσυχοι!>>. Εμείς όμως δεν μείναμε ήσυχοι.
Eθνικός Σύνδεσμος Σαρωνικού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου