ΜΟΙΡΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΣΙΣ

Το μεγάλο χαρακτηριστικό του χριστιανισμού δεν είναι η μετάβασις από τον πολυθεϊσμό εις τον μονοθεϊσμό. Είναι η ολοκλήρωσις που συνετελέσθη εις το Ευρωπαικόν θρησκευτικόν αίσθημα δια της διδασκαλίας του Χριστού. Και τώρα επανέρχεται η διδασκαλία τελειωμένη εις τον Ευρωπαικόν κόσμο. Η αποφασιστική προετοιμασία του χριστιανισμού είναι η αποκάλυψη της συνειδήσεως.

Μοίρα και συνείδησις! Τα δυο αυτά πράγματα κεντρίζουν βαθύτατα την σκέψη του αρχαίου Ευρωπαίου. Τύχη- μοίρα είναι ο υπό των θεών καθορισμένος εις εμάς κλήρος, είναι αδύνατον να τον αποφύγουμε. Η προσοχή όμως που δίνουμε εις τις αντιδράσεις της συνειδήσεως μας καθιστά άξιους και ίσους προς τους θεούς, με άλλα λόγια προς την μοίρα μας και μας εξασφαλίζει δικαία κρίσιν. 

Εις τας δύο αυτάς εννοίας περιλαμβάνεται η ιδέα περί της αθανασίας, την οποία παραλαμβάνει ο χριστιανισμός, ο οποίος ως εκ τούτου διακρίνεται στοιχειωδώς από τον ιουδαϊσμό. 

Με την ανακάλυψη της ιδέας περί της συνειδήσεως και την ισχυροποιησίν της η ψυχή του αρχαίου Ευρωπαίου έρχεται εις επαφή με το φως, εγκαταλείπωντας την πνευματική αδράνεια του παρελθόντος. Ο άνθρωπος δεν είναι ποτέ μόνος. Η συνείδησίς του είναι πάντοτε μαζί του, τμήμα του εγώ του. 

Η συνείδησίς του, το δαιμόνιον ωθεί τον Σωκράτη να ερευνά δια την αλήθεια. Έτσι ανακαλύπτει τον πλήρη ορισμόν, διότι μόνον ο ακριβής καθορισμός ενός πράγματος μας βοηθεί να ακολουθήσωμεν τα ίχνη της υποστάσεώς του, μέθοδός του είναι ο διάλογος που αναγκάζει τον συνομιλητή να σκεφθεί. Η σοφία του αποκορυφώνεται εις την φράσιν: <<Ένα γνωρίζω, ότι δεν γνωρίζω τίποτε.>> Δια την συνείδησίν του ο Σωκράτης πεθαίνει, όπως αργότερα ο Ιησούς Χριστός κατά την νύχτα της αγρυπνίας εις το όρος των Ελαιών εκφράζει κατά τρόπο θαυμάσιον την περί της μοίρας έννοιαν των Ελλήνων: <<Γεννηθήτω το θέλημά σου!>>

Ο Αθηναίος χειρώναξ  Σωκράτης και μετά αυτόν ο Ρωμαίος αριστοκράτης Σενέκα υπήρξαν τόσο συγγενείς και πρόδρομοι και συνοδοιπόροι του εκ Γαλιλαίας ξυλουργού, ώστε οι περισσότερες φράσεις των λόγων των και συγγραμμάτων των να ανευρίσκονται εις την Καινή Διαθήκη. Από την ομοιότητα αυτήν της περί ζωής αντιλήψεως οδήγησαν εις την εσφαλμένη γνώμη ότι μερικά βιβλία του Σενέκα εγράφησαν από τον Απόστολο Παύλο όπου φανερώνουν και τις ιδέες του.

(Εάν αναφέρεται ενταύθα περί του Σενέκα ως πρόδρομου καί συνοδοιπόρου του Χριστού, τούτο ισχύει μόνον δια την σχολή των Στωικών που αντιπροσώπευεν ούτως και η οποία ιδρύθη εις τας Αθήνας  μερικούς αιώνες νωρίτερα. Λογική και αυτοκυριαρχία ήσαν οι ανώτεροι σκοποί της, θεός των οπαδών της σχολής αυτής ήταν η Φύσις. Οι Στωικοί ήσαν και αυτοί τόσον ολίγον χριστιανοί, όσον και οι Επικουρικοί δια τούς οποίους η τήρησις των εθίμων αποτελεί την προυπόπθεσιν της αληθούς απολαύσεως.) 

Αξιοπρέπεια και απόλαυσις της ζωής είναι οι σκοποί της ζωής του Ευρωπαίου. 

Σοφία και αποστροφή προς το χρήμα, όχι πονηρία και φιλοχρηματία, αγνότητα και χαρά της ζωής, όχι δυσπιστία και ασκητισμός, αγάπη και συμπάθεια προς τον πλησίον, όχι σκληρότης και υπεροψία έναντι του πόνου του πλησίον, αυτά ήταν τα χαρακτηριστικά του χριστιανισμού. Ο άρτος και ο οίνος είναι τα σύμβολά του.

Ό σύ μισείς, έτέρω μη ποιήσης. Η φρόνιμος αυτή προτροπή πρός όλους, είναι το περιεχόμενον της Παλαιάς Διαθήκης. <<Ότι επιθυμείς εσύ να σου κάμουν οι άλλοι, κάμε το πρώτος εις τον αδελφό σου.>> Η μεγάθυμος εντολή προς μια ελάχιστα άνετον ηθική αποτελεί την έννοιαν της Καινής Διαθήκης. 

Γραμμένη εις την ελληνική γλώσσα κατέκτησε τον κόσμο, όχι διότι ήταν η θρησκεία των πτωχών ανθρώπων, δηλαδή των πολλών, αλλά διότι απευθύνεται προς την περί ζωής αντίληψις του λευκού ανθρώπου.

<<Πηγαίνετε εις όλον τον κόσμο και διδάξετε όλους τους λαούς!>> Η εντολή αυτή προς τους αποστόλους εννοεί τον περί την Μεσόγειον μικρόν κόσμον. Έτσι ευρίσκομεν τους απεσταλμένους του Ναζωραίου εις την Ελλάδα, την Ρώμην και τας ρωμαικάς επαρχίας και όχι εις τας Ινδίας και το εσωτερικόν της Αφρικής. 

Για πρώτη φορά αργότερα ο παπικός καθολικισμός θεωρεί όλους τους ανθρώπους όλων των φυλών και χρωμάτων ως έχοντας δικαίωμα εις δια του χριστιανισμού σωτηρίαν.

Πηγή: Περιοδικό Σύνθημα Τεύχος Νο 11 -1944

Εθνικός Σύνδεσμος Σαρωνικού

Ο ΦΥΛΕΤΙΣΜΟΣ ΣΑΝ ΠΡΑΞΙΣ

ΤΑ SS ΚΑΙ Η LEBENSBORN

Με την άνοδο του εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος στην εξουσία, οι οπαδοί των φυλετικών θεωριών απέκτησαν την πολυπόθητη ευκαιρία να πραγματοποιήσουν τα οράματά τους. Εκείνη όμως που συστηματοποίησε την πρακτική εφαρμογή των ανακαλύψεων του φυλετισμού και της επιστημονικής τους δεοντολογίας και μεθοδολογίας, ήταν η τάξις των SS. Φορεύς των ενεργειών της στον φυλετικό τομέα ήταν το Γραφείο Φυλετικών Υποθέσεων, με υπεύθυνο του τον ήδη γνωστό Βάλτερ Νταρέ.

Χάρι στον καθηγητή της ανθρωπολογίας και Χάουπτσουρμφύρερ των SS. Μπρούνο Σούλτζ ανεκαλύφθη μια μέθοδος επιλογής, η οποία ονομάσθη KARTE R. Η μέθοδος περιελάμβανε έλεγχο του γενεαλογικού δένδρου των υποψηφίων των SS (έως το 1800 για τα απλά μέλη και έως το 1750 για τους αξιωματικούς), με σκοπό την έγκαιρο διάγνωσι πιθανών κληρονομικών παθήσεων και μια διαδικασία τριών σταδίων για τον προοσδιορισμό της γενικής καταστάσεως του ατόμου. Τα τρία αυτά στάδια ήταν: 1) η Φυσική κατάστασις, 2) η Ψυχολογική και 3) η Διανοητική κατάστασις.

Η Φυσική κατάστασις είχε κλιμακωθεί σε εννέα βαθμίδες ( από της ιδανικής μέχρι της εκφυλισμένης). Οι πρώτες τέσσερις (ιδανική, άρίστη, πολύ καλή, καλή), ήσαν αποδεκτές όταν ο δείκτης ευφυΐας του υποψηφίου ήταν ανώτερος από τον μέσο όρο.

Η Φυλετική κατάστασις είχε διαβαθμισθή σε πέντε ομάδες. Ή πρώτη (Όμάς Α) περιελάμβανε τούς Βορείους.  Ή Δευτέρα (Όμάς Β) περιελάμβανε τούς Κεντροευρωπαίους. Ή Τρίτη ( Όμάς C) περιελάμβανε τούς αμιγείς Μεσογειακούς και όλους εκείνους που προήρχοντο από διασταύρωση (αρμονική) των προαναφερθέντων ομάδων με Αλπινικά, Δειναρικά ή Μεσογειακά χαρακτηριστικά. Ή τέταρτη (Όμάς D) περιελάμβανε μεικτούς τύπους με κυρίαρχα χαρακτηριστικά Άνατολικής ή Άλπινικής προελεύσεως. Τέλος ή Πέμπτη (Όμάς E) περιελάμβανε τύπους που προήρχοντο από διασταυρώσεις με καθαρώς έξευρωπαικά στοιχεία. Οι τρείς πρώτες ομάδες ήσαν αποδεκτές, οι δύο τελευταίες απορριπτέες.

Η Ψυχολογική  και Διανοητική κατάστασις περιελάμβανε μια σειρά ασκήσεων, οι οποίες ανίχνευαν την δύναμι του χαρακτήρος, την διανοητική ικανότητα, δηλαδή τον δείκτη ευφυΐας (άνω του μετρίου), την αγάπη προς την ελευθερία, το στρατιωτικό πνεύμα, την πίστι, την υπακοή, την τιμή, και την πειθαρχία. 

Ή μέθοδος επιλογής (KARTE R) είχε συμπληρωθεί από ένα διάγραμμα φυσικής ποιότητος, το οποίο είχε ως βάσι του είκοσιένα σημεία του σώματος.

1. Ύψος σε ορθία και καθιστή στάσι (1,75m και αναλογία της χρυσής τομής αντιστοίχως) 2. Φυσική ανάπτυξις. 3. Σχετικό μήκος των κάτω άκρων. 4. Βάρος. 5. Σχήμα κεφαλής. 6. Όπίσθιον τμήμα κεφαλής. 7. Σχήμα προσώπου. 8. Ρινική γέφυρα. 9. Μήκος ρινός. 10. Πλάτος ρινός. 11. Ζυγωματικά οστά. 12. Θέσις οφθαλμών. 13. Βλέφαρα. 14. Οφθαλμικές κόγχες. 15. Πάχος χειλέων. 16. Περίγραμμα σιαγόνος. 17. Τύπος τριχών. 18. Τριχοφυΐα σώματος. 19. Χρώμα τριχών 20. Χρώμα οφθαλμών. 21. Χρώμα δέρματος. Εάν κατόπιν αυτής της εξετάσεως υφίσταντο αμφιβολίες έλαμβάνοντο βοηθητικά σημεία, όπως: μήκος κεφαλής, σχήμα φρυδιών, ρινική βάσις, απόστασις οφθαλμών, γωνία κάτω σιαγόνος, μήκος βραχίονος, σημεία μογγολισμού και άλλα. 

Άλλωστε ο ίδιος ο Χίτλερ είχε τονίσει: << οι αναλογίες να είναι σεβαστές, δηλαδή το μήκος του κορμιού να είναι ανάλογο προς το μήκος των μηρών, πράγμα το οποίο καθιστά το βάδισμα ευχάριστο, διότι, εκείνο που έχει σημασία, είναι να μην διαθέτει ό υποψήφιος εμφάνιση υπηρέτου, το βάδισμα, το μήκος των χειρών, η ανάκλασις της ευφυΐας στα χαρακτηριστικά, όλα γενικώς οφείλουν να ανταποκρίνονται στο ιδεώδες που αντιπροσωπεύει η τάξις των SS>>.

Μεγάλη προσοχή εδίδετο επίσης στο εργατικό πνεύμα των υποψηφίων. Οι εξ επαγγέλματος άνεργοι απορρίπτοντο. << Έναν άνδρα, που χωρίς πραγματικά αναγκαία αιτία, αλλάζει για Τρίτη φορά εργοδότη>>, έλεγε ο Χίμλερ, << τον απορρίπτομε. Οι οκνηροί μας είναι άχρηστοι>>.

Ιδιαιτέρως αυστηρή ήταν η δίωξις εναντίον της ομοφυλοφιλίας. Η SS διεκήρυσσε πως η ομοφυλοφιλία αποτελούσε μια κοινωνική πάθηση, που κατέστρεφε σταδιακώς την ορμή και τη ζωτικότητα του λαού. Όφειλε συνεπώς, πάση θυσία να εξαλειφθεί.

Όσον αφορά τα θέματα τιμής, λόγω του ότι η SS ήταν ανεξάρτητος από την δικαστική εξουσία του κράτους, σε περιπτώσεις, που αφορούσαν άτομα, επιτρέπετο η μονομαχία και το είδος των όπλων αφίετο στην κρίση των αντιπάλων. Σε ορισμένες περιπτώσεις οι οποίες έθιγαν την τιμή της τάξεως, εκρίνετο ορθή η λύσις της αυτοκτονίας.

Η SS απεδέχθη την θεωρία του Γκύντερ περί της οικογενείας και με σκοπό να δημιουργήσει φυλετικά κύτταρα κατά τα πρότυπά της, επίεζε τα μέλη της να σχηματίσουν οικογένειες. Ήδη πρό του 1933 είχε σχηματοποιήσει δέκα συστάσεις, οι οποίες όφειλαν να λαμβάνονται ύπ’ όψιν για την δημιουργία οικογένειας.

1. Να θυμάσαι την καταγωγή σου.

2. Να παραμένεις αγνός στην σκέψη και το πνεύμα.

3. Να διατηρείς το σώμα σου αγνό.

4. Εάν είσαι κληρονομικώς υγιείς, μην παραμένεις άγαμος.

5. Να νυμφεύεσαι από αγάπη και όχι από συμφέρον.

6. Εφόσον είσαι Γερμανός, να επιλέγεις τον σύντροφο όμοίου ή συγγενούς σου αίματος.

7. Όταν επιλέγεις τον σύντροφο της ζωή σου, να πληροφορείσαι εγκαίρως περί του γενεαλογικού του δένδρου.

8. Η υγεία είναι απαραίτητη και για την εξωτερικώς ωραία εμφάνιση.

9. Να ζητάς σύντροφο στον γάμο και όχι απλό παιχνίδι.

10. Να ελπίζεις σε όσα περισσότερο παιδιά σου είναι δυνατόν.

Οι συστάσεις αυτές ήσαν αποτέλεσμα της διαταγής SSA Νο 65, που είχε απευθύνει προς τις υπηρεσίες της SS Ο Χίμλερ στις 31 Δεκεμβρίου 1931 και η οποία έχει ως ακολούθως:

1. Τα SS αποτελούν ένα γερμανικό σχηματισμό εντός των ευρυτέρων πλαισίων της Αρίας φυλής, υπό ειδικές συνθήκες επιλογής.

2. Έχων ύπ’ όψιν ότι η Εθνικοσοσιαλιστική Ιδεολογία και γνώσις θεωρεί πως το μέλλον εξαρτάται από την επιλογή και προστασία του φυλετικώς και κληρονομικώς υγειούς υποστρώματος της κοινωνίας, εισάγω τον θεσμό της αδείας γάμου, ο οποίος τίθεται εν ισχύ από 1ης Ιανουαρίου 1932.

3. Ό επιδιωκόμενος σκοπός είναι η δημιουργία μιας υγιούς Γερμανικής ομάδος εντός των ευρυτέρων πλαισίων της Αρίας φυλής.

4. Ή άδεια γάμου θα χορηγείται ή μη, αποκλειστικώς σε περιπτώσεις κληρονομικής και φυλετικής υγείας.

5. Κάθε μέλος των SS το οποίον επιθυμεί να νυμφευθεί οφείλει να εισηγηθεί την χορήγησιν  αδείας γάμου από τον Ραιχσφύρερ των SS.

6. Μέλη, τα οποία θα αγνοήσουν τον κανονισμό αυτό, αποβάλλονται αυτομάτως από τα SS ή υποχρεούνται εἰς παραίτησιν.

7. Ή διαδικασία της άδειας γάμου αφορά το Γραφείο Φυλετικών Υποθέσεων των SS.

8. Το γραφείο φυλετικών υποθέσεων των SS διατηρεί το αρχείον εντός του οποίου εισέρχονται οι οικογένειες των SS αυτομάτως μετά την χορήγησιν αδείας γάμου ή κατόπιν αιτήσεώς των.

9. Ο Ραιχσφύρερ των SS, ο αρχηγός του γραφείου των Φυλετικών υποθέσεων των SS και οι διοικηταί όλων των κλάδων και υπηρεσιών, υποχρεούνται να τηρήσουν μυστικότητα επί του θέματος.

10. Τα SS αναγνωρίζουν την διαταγή ως βήμα πρωτίστου σημασίας. Δια τούτο είναι παντελώς αδιάφορον εάν τύχη αντικείμενον παρεξηγήσεως, γελοιοποιήσεως ή κοροϊδίας. Το μέλλον μας ανήκει.

Αμφότεροι οι νεόνυμφοι όφειλαν να κατέχουν το αθλητικό δίπλωμα των SS. Οι αξιωματικοί των SS δεν είχαν δικαίωμα γάμου πρό της συμπληρώσεως του 24ου έτους  και διετούς παραμονής στον βαθμό του Ούντερστουρμφύρερ των SS και αυτό γιατί η σύζυγος, λόγω του νεαρού της ηλικίας θα τούς αποσπούσε από τα καθήκοντά τους. Άφ΄έτερου, κάθε άνδρας των SS έπρεπε να έχει δημιουργήσει οικογένεια μέχρι του 30ου έτους της ηλικίας του. Η μέλλουσα σύζυγος υφίστατο και αυτή ιατρικές εξετάσεις και το ζεύγος υπέβαλε στο Γραφείο Φυλετικών υποθέσεων των SS φωτογραφίες του με αθλητική ενδυμασία ώστε να διαφαίνεται η αρμονία του και να αρχειοθετούνται τα χαρακτηριστικά του. Έως το 1940 είχαν υποβληθεί 106.304 αιτήσεις. Η διαδικασία της γαμήλιου τελετής διέφερε τελείως από την αντίστοιχη χριστιανική. Άλλωστε η παρουσία του κλήρου απήγορεύετο εκτός των γάμων και σε κηδείες και βαπτίσεις των SS.

Η τελετή εγένετο παρουσία του διοικητού της μονάδος SS του ανδρός, ο οποίος προσέφερε στο ζεύγος εκ μέρους των SS ψωμί και αλάτι, αφού προηγουμένως είχαν ανταλλαγή δακτυλίδια μεταξύ των μελλόνυμφων.

Παρ΄ότι τα ήδη αναφερθέντα μέτρα, αποτέλεσαν ένα μεγάλο βήμα στην πολιτική και κοινωνική εφαρμογή των φυλετικών ανακαλύψεων, το πάθος για την βιολογική και φυλετική τελειότητα, οδήγησαν τα SS στην δημιουργία της Λέμπενσμπορν (πηγή ζωής). Φανταστικές φήμες κυκλοφόρησαν για τον θεσμό αυτό, οι οποίες εξακολούθησαν και μετά την πτώση του Εθνικοσοσιαλιστικού καθεστώτος. Άλλοι φαντάσθηκαν ένα σύστημα πορνείων, άλλοι φάρμες αναπαραγωγής ανθρώπων και άλλοι κάποιοι διασταύρωση των προαναφερθέντων, αναλόγως της φαντασίας και της γνώσεως των βιολογικών θεμάτων,  που κατείχαν. Η αλήθεια ήταν πολύ απλή και τελείως διαφορετική από την καλπάζουσα φαντασία τους. Η ένωσις Λέμπενσμπορν αποτελείτο από ένα σύστημα ιδρυμάτων, το οποίο είχε δημιουργηθεί προσαρμοσμένο στα πλαίσια των ηθών της εποχής, βάσει εντελώς συμβατικών σεξουαλικών κανονισμών, με σκοπό να παρουσιάσει μια άψογη και σοβαρή όψη, την οποίαν άλλωστε συντηρούσε και ο ασκητικός κανονισμός λειτουργείας του. Ο Γκύντερ ντ΄ Άλκουέν, πεπειραμένος δημοσιογράφος και εκδότης της εφημερίδας των SS, << ΝΤΑΣ ΣΒΑΡΤΣΕ ΚΟΡΠΣ>>, τόνισε σε κάποιο δοκίμιό του, σχετικό με την Λέμπενσμπορν τα εξής: <<Η Λέμπενσμπορν αποτελείται αποκλειστικώς από μέλη των SS. Παρέχει την δυνατότητα στις μητέρες μεγάλων οικογενειών να έχουν καλύτερη δυνατή γυναικολογική παρακολούθηση και θεραπεία, μέσω αρίστων επιστημονικών εγκαταστάσεων, όπως επίσης και τις μεγαλύτερες δυνατότητες αναπαύσεως πριν και μετά από την επιβαλλόμενη θεραπεία. Προσφέρει σε έγγαμες άγαμες γυναίκες, που ανταποκρίνονται στα ζητούμενα στοιχεία του Γραφείου Φυλετικών υποθέσεων, την δυνατότητα να αποκτήσουν το παιδί τους κάτω από τις καλύτερες δυνατές συνθήκες.>> Η ανθρωπιστική αυτή εικόνα της Λέμπενσμπορν, έφερε τον Χίμλερ στο σημείο να απαντήσει οργισμένος στις επικρίσεις της εκκλησίας, πως ο θεσμός του όφειλε να παραδειγματίσει πολλούς από τους εκκλησιαστικούς φιλανθρωπικούς συνδέσμους.

Η ένωσις Λέμπενσμπορν επισημοποιήθη κατά το 1936 και ετέθη υπό την άμεσο εξάρτηση του γραφείου Φυλετικών υποθέσεων. Η σχετική πληροφοριακή διαταγή του Αρχηγείου των SS προς την τάξη, ανέφερε μεταξύ άλλων και τα εξής: << Προέχει το θέμα του καθήκοντος του σώματος των αξιωματικών των SS για την δημιουργία ενός υγιούς παραδείγματος προς τα υπόλοιπα μέλη αλλά και ολόκληρο το έθνος, μέσω της αποκτήσεως τεσσάρων τουλάχιστον παιδιών. Εκείνοι, οι οποίοι δεν έχουν την δυνατότητα αυτή, οφείλουν να ακολουθήσουν την λύση της υιοθεσίας παιδιών από την Λέμπενσμπορν, εκπληρώνοντας τις υποχρεώσεις τους πρό την τάξη και το κράτος.

Η αντίληψις αυτή όμως υπερέβαινε τα επίπεδα λειτουργείας ενός απλού συνδέσμου κέντρων μητρότητας. Οι απώτεροι σκοποί της Λέμπενσμπορν καθορίστηκαν το 1938, δια της δευτέρας σειράς άρθρων της ενώσεως: << Η λειτουργεία των κέντρων ακολουθεί  κατά γράμμα την εφαρμογή της πληθυσμιακής θεωρίας. Ο σκοπός της Λέμπενσμπορν είναι να διευκολύνει τις οικογένειες των SS, να προστατεύει και να φροντίζει τις φυλετικώς υγιείς μητέρες και να παρακολουθεί ιατρικώς, μητέρες και παιδιά ώστε να επεμβαίνει σε περιπτώσεις που απαιτείται έγκαιρος βοήθεια.

Σημαντικό και πρωταρχικής σημασίας ήταν το οικονομικό πρόβλημα της Λέμπενσμπορν. Άφ΄ής στιγμής δεν υπήρχε κρατική επιχορήγησης θα έπρεπε να βρεθεί το υποκατάστατο της. Έτσι εισήχθη ο θεσμός της οικονομικής συνδρομής των SS προς την Λέμπενσμπορν, όπως επίσης και η εθελοντική προσφορά χρημάτων εκ μέρους δήμων ή ιδρυμάτων.

Κατά το 1939 υπήρχαν κέντρα της Λέμπενσμπορν στις ακόλουθες περιοχές:  1. Χάιμ Πόμερν συντηρούμενο με έξοδα του Δήμου Πόλτσιν. 2. Κλοστερχάιντε στο Βραδεμβούργο, συντηρούμενο με έξοδα του Ινστιτούτου Υγείας του Βερολίνου. 3. Χάιμ Βίενερ Βάλντ, συντηρούμενο δια των υποχρεωτικών εισφορών των Έβραίων της Βαυαρίας. 4. Σλός Όμπερβαίς με έξοδα των SS . 5. Βέρνγκεροντ στο όρος Χάρτς με έξοδα των SS. 6. Xόχλαντ στην Βαυαρία με έξοδα των SS. 7. Φρίσλαντ άμ  Χόχενχζορστ στην Βέρμη με έξοδα των ςς. 8. Νούλενγκμποχ στο δάσος Βίενερ, επίσης με έξοδα των SS.

Η εξάπλωσις εξηκολούθησε όταν πρόεδρος της ενώσεως έγινε  ο Μάξ Σόλμαν. Από μια διασωθείσα μισθολογική κατάσταση του 1944, που είχε υποβληθεί στα SS από την Λέμπενσμπορν για την συντήρηση του βοηθητικού προσωπικού, μπορούμε να σχηματίσομε μια εικόνα για τις δυνατότητες δεκατριών κέντρων της. 1. Χαίμ Τάουνους, 22 βοηθοί νοσοκόμες. 2. Χόχλαντ, 18 βοηθοί νοσοκόμες. 3. Σόνενβίζε, 18 βοηθοί νοσοκόμες. 4. Βίενερ Βάλντ, 15 βοηθοί νοσοκόμες. 5. Χάιμ Πόμερν, 14 βοηθοί νοσοκόμες. 6. Βέρνγκεροντ, 10 βοηθοί νοσοκόμες.7. Κούρμακ, 12 βοηθοί νοσοκόμες. 8. Σβάρτσβαλντ, 9 βοηθοί νοσοκόμες. 9. Άρντένεν, 9 βοηθοί νοσοκόμες. 10. Βέστβαλντ, 4 βοηθοί νοσοκόμες. 11. Μόζελαν, 3 βοηθοί νοσοκόμες. 12. Φρίσλαντ άμ Χόχενχορστ, 3 βοηθοί νοσοκόμες. 13. Άλπενλαντ, 3 βοηθοί νοσοκόμες.

Το περίεργο και αφιλοκερδές ενδιαφέρον της Λέμπενσμπορν, εξηγείται από την Δευτέρα σειρά των άρθρων λειτουργείας της. << Η ένωσις οφείλει να ενδιαφερθεί για τις γενικώς και φυλετικώς πολύτιμες μητέρες, οι οποίες εάν εξεταστεί το οικογενειακό τους υπόστρωμα καθώς επίσης και το αντίστοιχο του πατρός, έχουν πολλές πιθανότητες να αποκτήσουν πολύτιμα παιδιά >>. Προτεραιότητα είχαν πάντα οι σύζυγοι και οι ερωμένες μελών των SS, για τις οποίες απαγορεύονταν η άμβλωσης και εν συνέχεια οι μέλλουσες μητέρες, κυρίως άγαμες, οι οποίες ανταπεκρίνοντο στις γενετικές και φυλετικές απαιτήσεις της ενώσεως και υποχρεούντο επίσης να δώσουν όρκο μυστικότητας. Ο Σταντάρτενφύρερ των Έμπνερ δεν συνιστούσε μόνον την αυστηρή επιλογή- το ποσοστό αποδοχής μόλις έφθανε το 40%- αλλά εξεθείαζε την μυστικότητα, η οποία έσωζε κυριολεκτικώς τις άγαμες μητέρες και τα παιδιά τους από κακόβουλες συκοφαντίες. Τα κέντρα της Λέμπενσμπορν είχαν την δυνατότητα εκδόσεως εντελώς τυπικών πιστοποιητικών γεννήσεως, πράγμα το οποίον προστάτευε τα παιδιά  από τις μετέπειτα πιθανές κοινωνικές επιπλοκές. Η ένωσις παρείχε προστασία και ιατρική παρακολούθηση στα παιδιά επί ένα έτος ή και περισσότερο, έως ότου υιοθετηθούν από οικογένειες των SS. Οι μητέρες ελάμβαναν έν έφ άπαξ επίδομα 400 REICHMARK ενώ τα καθημερινά έξοδα ανήρχοντο σε 2 REICHMARK και αργότερο σε 2,5 REICHMARK. Οι γυναίκες είχαν δικαίωμα εισόδου από τον δεύτερο μήνα της εγκυμοσύνης τους, οι δε ερωμένες των μελών των SS, εδιδάσκοντο σε θέματα μητρότητάς και εγκυμοσύνης τους, τα οποία εθεωρούντο απαραίτητοι προϋπόθεσής γάμου.

Η ένωσις είχε καθιερώσει, κατά το εθνικοσοσιαλιστικό πρότυπο, την κατάργηση των διακρίσεων μεταξύ ατόμων που διέθεταν ίσες δυνατότητες. Σχεδόν αμέσως όμως δημιουργήθηκαν προβλήματα και τούτο διότι οι σύζυγοι ορισμένων αξιωματικών των SS διαμαρτυρήθηκαν για το κλίμα ισότητας μεταξύ έγγαμων και άγαμων γυναικών. Η πολιτική όμως των SS απέβλεπε στην αποφυγή των αμβλώσεων και επήλθε  τελικός αναγκαστικός συμβιβασμός, ο οποίος επισήμως απεδόθη στην προτεραιότητα των μέτρων μυστικότητας, που είχαν προκαλέσει πλήρη άγνοια του προσωπικού για την ταυτότητα των επισκεπτών του. Παράγων εξαιρετικής σημασίας ήταν η διατροφή, η οποία συνεβάδιζε με πρόγραμμα ασκητικής διαίτης, αποκλείοντας κάθε πολυτέλεια. Εν τούτοις παρείχε σε υψηλό ποσοστό θερμίδες, πρωτεΐνες, λευκώματα και βιταμίνες.

Οι επισκέψεις ανδρών απηγορεύοντο αυστηρώς πλην των ωρών του επισκεπτηρίου. Η Λέμπενσμπορν επίστευε με φανατισμό το ρητό: << Κάθε μητέρα γενετικώς και φυλετικώς υγιής είναι ο ιερός μας έμπιστος >>. 

Μετά το 1939, ή ένωσις ανέλαβε την διατροφή και φροντίδα όλων των παιδιών των φονευθέντων μελών των SS , μονίμων και μη. ( Το ποσοστό των άγαμων μητέρων είχε φθάσει το 33% ). Οι ευκολίες όμως που παρείχαν τα κέντρα της συνέτειναν στην γρήγορη εξάπλωσή της. Ο Δρ. Wurster , μέλος του διοικητικού συμβουλίου της είχε άλλωστε δηλώσει πως το κάθε παιδί είναι το μέλλον και κάθε φροντίδα οφείλει να παρέχεται προς αυτό και τη μητέρα του. Εξ άλλου ο Χίμλερ είχε δηλώσει πως η μητέρα και το παιδί ανήκουν μέσω του πατρός στην τάξη και κατά συνέπεια δικαιούνται κάθε δυνατή βοήθεια και προστασία.

Κατά το 1943 οι δραστηριότητες της Λέμπενσμπορν εξαπλώθηκαν και στην υπόλοιπο Ευρώπη. Γυναικολόγοι της ενώσεως παρείχαν δωρεάν παρακολούθηση στις εγκύους που ανταπεκρίνοντο στις απαιτήσεις της, ενώ διάφοροι σύνδεσμοι γυναικών στην Γερμανία, ανέλαβαν, υπό την καθοδήγηση της Λέμπενσμπορν την ευθύνη της φροντίδας μητέρων και παιδιών που είχαν επείγουσες ανάγκες. Οι ενέργειες αυτές ήσαν επακόλουθο της αντιλήψεως των SS, που έδειχναν πως η Άρία φυλή δεν περιωρίζετο εντός των Γερμανικών συνόρων αλλά ήταν διεσπαρμένη, γενετικώς και φυλετικώς σε ολόκληρη την Ευρώπη.  

Τα μελλοντικά σχέδια της Λέμπενσμπορν, των οποίων η εφαρμογή άρχισε κατά το 1944, ήσαν η συγκέντρωσις όλων των μητέρων  και παιδιών, που ανταπεκρίνοντο στις προδιαγραφές της. Επίσης επιθυμούσε να καλλιεργήσει ευκαιρίες για κάθε υγιή γυναίκα ώστε να μπορεί να αποκτήσει τον κατάλληλο βιολογικώς σύντροφο. Κατ΄αυτόν τον τρόπο ήλπιζε στην δημιουργία μιας αμιγούς πανευρωπαϊκής δυνάμεως 150 εκατομμυρίων ανθρώπων, που θα διεξεδίκει αποφασιστικώς την πρωτεύουσα θέση της Ευρώπης. Η δυσμενής όμως έκβαση του πολέμου κατέστρεψε κάθε ελπίδα πραγματοποιήσεως των σχεδίων αυτών σε ευρεία κλίμακα.  

Εθνικός Σύνδεσμος Σαρωνικού