Σάββατο 26 Δεκεμβρίου 2015

Η Ευρώπη πεδίο μάχης τρίτου παγκοσμίου πολέμου;




1. ΑΙ ΙΝΔΙΑΙ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΟΝ.
'Η πατροπαράδοτος πολιτική της Αγγλίας βασίζεται επί της αρχής του '' διαίρει και βασίλευε''εις τας Ινδίας η Αγγλία εφάρμοσε την αρχή αυτή της εσωτερικής διαιρέσεως μέχρι ανωτάτου δυνατού ορίου, καταδίκασε όλο τον Ινδικό λαό σε έλλειψη ψυχικής και πνευματικής αδυναμίας.

2. Η ΕΥΡΩΠΗ ΤΟΥ 1850 
Η βρετανική πολιτική από αιώνων ήδη εφάρμοσε την αυτήν αρχήν ηγεμονίας στην Ευρώπη, την οποία είχε πραγματοποιήσει στις Ινδίες.
Η Αγγλία εύχεται πάντοτε την διάσπαση της Ευρώπης εις όσο το δυνατόν περισσότερα κράτη, πράγμα που υπό τας σημερινάς πολιτικάς συνθήκας θα παραδώσουν την Ευρώπη εύκολον λεία του μπολσεβικισμού.

3. ΑΥΡΙΑΝΟΝ ΠΕΔΙΟ ΜΑΧΗΣ;
Αν τα Σοβιέτ εγίνοντο κυρίαρχα της Ευρώπης, αυτομάτως η ευρωπαϊκή ήπειρος θα ήταν καταδικασμένη να καταστεί το πεδίον μάχης ενός 3ου παγκοσμίου πολέμου.
Ο χάρτης μας αναπαριστά την μοιραία διασταύρωση των βρετανικών, σοβιετικών και αμερικανικών συμφερόντων εις την Ευρώπη, συνέπεια της οποίας θα ήταν να οδηγηθεί η ήπειρος αναποφεύκτως  εις νέα τρομερά σύγκρουση, αποτέλεσμα της οποίας θα ήταν η πλήρης εξαθλίωση των ευρωπαϊκών λαών.
Ο αγώνας θα άρχιζε εξ αιτίας των βάσεων του Ατλαντικού και θα μεταδίδετο ταχέως εις την Ευρώπη.

''Εαν οι μπολσεβίκοι κατόρθωναν να βυθίσουν την Μεγάλη Βρετανία εις την δυστυχία, εάν ακόμη επιτύγχαναν να καταστρέψουν την ευημερία της, ρίχνοντας την χώρα εις την αναρχία και αν ήταν δυνατό να εξαφανίσουν την βρετανική αυτοκρατορία ως δύναμη από του προσώπου της γης, περί τούτου είμαστε πεπεισμένοι- θα έρθει η μέρα της σφαγής, την οποία θα ακολουθήσει η παγκόσμιος τυραννία, κέντρο της οποίας θα ήσαν αυτοί, οι μπολσεβίκοι, οι οποίοι θα ήταν δυνατό με τον οιοδήποτε τρόπο να αποκομίσουν αφάνταστα μέγιστα κέρδη... 
Η Αγγλία βεβαίως δεν είναι Ρωσία.
Ένα δέκατον όμως του δηλητηρίου που λέγεται μπολσεβικισμός , που κατέστρεψε την Ρωσία και την μεταμόρφωσε εκ θεμελίων, θα ήταν ικανό να φονεύσει την Αγγλία.'' 

Ο ρήτορας που είχε εκστομίσει τους λόγους αυτούς εις το ''Αλεξάνδρα Παλλάς '' του Λονδίνου, εχαιρετίσθη με θυελλώδεις επευφημίας, την στιγμή που έρχεται στο βήμα. 
Δια των λόγων του επιδίωκε να προειδοποιήσει τον αγγλικόν λαόν περί του ότι θα ήταν αναπότρεπτος ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος, λόγω της απειλητικής εξελίξεως εις την Σοβιετική Ένωσιν. 
Το συνωφρυωμένον πρόσωπον και οι δραματικές χειρονομίες του ομιλητή  εδεικνύουν  έναν προφήτη εξ ολοκλήρου πεπεισμένο περί της αποστολής του.
Ήταν 19-Ιουνίου 1926. Ο ρήτωρ ονομάζεται  Ουίνστον Τσόρτσιλ.

'Αρθρον του Γκίζελερ Βίρζιγκ
Ο Αντιπρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Χένρι Ουάλας εδήλωσε τα ακόλουθα εν σχέσει με τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο: 
'' Το έτος 1943 ή 1944 εξαρτάται εις σε εμάς να αποφασίσωμεν, εάν θα ρίψωμεν τον σπόρο ενός τρίτου παγκοσμίου πόλεμου ''

Ο Ουάλας με κάθε τρόπο μίλησε, προ παντός δια να κρούση από την θέση του τον κώδωνα του κινδύνου. 
Οι απόψεις του εν τω μεταξύ είναι εντελώς επουσιώδους σημασίας.
Ρόλο παίζουν μόνο οι κατευθύνσεις τις οποίες αναγκαστικώς ακολουθεί ο δυναμισμός της πολιτικής των παγκοσμίων δυνάμεων. 
Εαν εξετάσουμε τις φράσεις του Ουάλας υπό το πρίσμα της κριτικής, θα πεισθούμε ότι δεν υπάρχει καμία δυνατότητα δια την κομμουνιστική Σοβιετική Ένωση να απαρνηθεί την πολιτική της Τρίτης Διεθνούς, της Κομιντέρν. 
Το πάθος του κομμουνισμού κατέχει και τον Στάλιν εις τον αυτόν βαθμόν, όπως κατείχε άλλοτε τον Λένιν και τον Τρότσκι.
Άλλο τόσο δεν μπορεί και η Αγγλία, όπως το ζητεί ο Ουάλας, να εγκαταλείψει την Ευρώπη εις την νικηφόρο απειλή  του μπολσεβικισμού, εάν δεν θέλει και η ίδια να καταστραφεί, όπως αυτός εκείνος ο Τσόρτσιλ εδήλωσε εις το '' Αλεξάνδρα Παλλάς'' 
Άλλο τόσο όμως είναι και αί Ηνωμέναι Πολιτείαι έτοιμοι να μεταβάλουν οικειοθελώς την πορεία που ακολουθούν προς ένα παγκόσμιο ιμπεριαλισμό, δια τον οποίο ενδιαφέρεται εις την χώρα αυτή η κυρίαρχος κεφαλαιοκρατία.
Έναντι των δυναμικών αυτών τάσεων των εχθρικών προς την Ευρώπη μεγάλων δυνάμεων, ούτε οι μεμονωμένες προθέσεις αλλά ούτε και η ''καλή θέληση''μερικών μπορεί να αλλάξει τα πράγματα.
Η σκληρή στάσις του Στάλιν και των ανθρώπων του έναντι των απαιτήσεων  των εν Λονδίνο κυβερνήσεων της Γιουγκοσλαβίας και της Πολωνίας, αποδεικνύει και εις τους τυφλούς ακόμη ότι η νίκη των Σοβιέτ θα σήμαινε την μπολσεβικοποίηση ολοκλήρου της Ευρώπης.
Αυτό και μόνο θα αποτελεί το γεγονός ενός νέου ακόμη παγκοσμίου πολέμου με πεδίο μάχης την Ευρώπη.

Αυτό θα είχε ταυτοχρόνως ως συνέπεια και η πολιτική των διαιρέσεων, που η Αγγλία καταβάλει προσπάθεια όπως ασκήσει εις την Ευρώπη.
Το ίδιο θα συνεπάγεται και η επιβίωση της ψυχώσεως εκείνης του ασυγκράτητου φανατισμού, που οδήγησε πάντοτε εις εμφυλίους πολέμους εντός της Ευρώπης.
Προ του κινδύνου να αποβούν νικηφόροι οι δυνάμεις που δια μια νέα συρράξεως μεταξύ των λαών της  θα έριχναν την Ευρώπη εις την κόλαση, θα ήταν πάρα πολύ, εάν ζητούσαμε από τους λαούς της Ευρώπης να σκεφθούν εν πλήρεις συνείδηση τα προβλήματα ενώπιον των οποίων ευρίσκονται; Δεν διαφωνώ με κανένα.
Τα προβλήματα άλλωστε, περί των οποίων πρόκειται, είναι πολύ μεγάλα και πολύ σοβαρά.
Βλέπουμε όμως πράγματι ότι διάφοροι λαοί της Ευρώπης προσπαθούν να αποσυρθούν εις την σκιά, τρέφοντας την παράλογη ελπίδα ότι θα παραμείνουν άθικτοι αυτοί από την καταιγίδα που ξέσπασε πάνω από τα κεφάλια μας.

Εαν αι γερμανικαί στρατιαί, από κοινού με τους άλλους ευρωπαϊκούς λαούς, μπορούσαν να συντρίψουν τον μπολσεβικισμό προς ανατολάς και να δημιουργήσουν ασφαλή και σταθερά προς όλας τας κατεύθυνσης της ηπείρου σύνορα, θα είχε αποτραπεί και ο κίνδυνος του να γίνει η Ευρώπη για τρίτη φορά πεδίο παγκοσμίου διαμάχης.
Εις την περίπτωση αυτή η Ευρωπαϊκή Ήπειρος, ενωμένη εις κυρίαρχους λαούς, θα ήταν ως δυναμικός παράγων μεταξύ μπολσεβικισμού και αμερικανισμού, ως και μεταξύ Σοβιέτ και Αγγλίας.
Κατόπιν τούτου, οι εν λόγω δυνάμεις, θα ήταν αδύνατο όπως προβλέπει ο Ουάλας να συμπλέκονται κάθε φορά και να λύνουν τις διαφορές των επί των ευρωπαϊκών εδαφών.
Τούτο είναι πλέον φανερό.
Εαν επιτυγχάνετο αυτό, ο Αμερικανισμός δεν θα διέθετε καμία πλέον βάση- έστω και αν έπεφτε στα χέρια του η Αγγλική αυτοκρατορία- για να πλημμυρίσει την ηπείρον μας και να επεκτείνει την δύναμή του δια μέσου των ωκεανών μέχρι του πόλου.
Εαν το κατορθώναμε από κοινού όλοι οι Ευρωπαίοι, εις το τέρμα του δευτέρου τούτου παγκοσμίου πολέμου θα συναντούσαμε την ποθητή ειρήνη.
Αυτού του είδους τα προβλήματα βρίσκονται σήμερα ενώπιον των ευρωπαϊκών λαών.
Και εις αυτά ακριβώς τα προβλήματα εμπερικλείεται η αξιοπρέπεια και το μεγαλείο του μέλλοντος μας.

Εθνικός Σύνδεσμος Σαρωνικού
           
    
     

  
    

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου